درباره : روحانیون ممنوع الخروج
متن سند:
از : 312
محترما به استحضار می رساند
شهربانی کشور نظر ساواک را درباره مسافرت زوار ایرانی به عتبات عراق
استعلام که پاسخ مقتضی از طریق اداره کل نهم داده شده و در ذیل رونوشت نامه
اداره کل نهم صادره به شهربانی مقام مدیریت کل پی نوشت فرموده اند، اداره یکم:
روحانیونی که باید ممنوع الخروج باشند به تدریج ممنوع الخروج نمایند.
که در اجرای امر جهت تعیین صورت اسامی روحانیون ممنوع الخروج مراتب به
ساواکها ابلاغ که بعضی از ساواکها 61 نفر از روحانیون منطقه استحفاظی خود را
به شرح صورت پیوست ممنوع الخروج پیشنهاد نموده اند.
در صورت تصویب
مراتب به اداره کل نهم اعلام گردد.
ضمنا لیست اسامی افراد ممنوع الخروج که
متعاقبا از بقیه ساواکها دریافت می شود بهمین نحو عمل خواهد شد.
موکول به
اوامر عالیست.
ساواک مربوطه تعداد صورت اسامی
شیخ محسن حاج تقی فرزند حسین ـ خانعلی (شیخ علی) سهرابی فرزند
مرادعلی ـ سید مهدی غضنفری فرزند سید محمد تقی ـ حاج آقا طه مقدسی
فرزند سید مرتضی ـ سید جعفر گلستانه1 فرزند نصراللّه ـ سید مرتضی پسندیده
فرزند مصطفی ـ شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی2 فرزند غلامحسین
لرستان 4 نفر سید فخرالدین رحیمی3 ـ شیخ رجبعلی داوری ـ شیخ علی
بابائی4 ـ شیخ علی رحمتی5
رضائیه 2 نفر میراسلام هاشمی فرزند سید حسن ـ شیخ عبدالعلی کنی6
فرزند عبدالرحیم
چهارمحال و بختیاری 1 نفر سید محمد متقی فرزند سیدمحمد حسین
معروف به آیت الله زاده بروجنی7
اصفهان 11 نفر سید جلال طاهری حسین آبادی8 فرزند عبدالخالق ـ شیخ
نصراللّه صالحی حاجی آبادی9 فرزند فرج اللّه ـ شیخ غلامعلی خلدی فراز10
فرزند اسداللّه ـ شیخ حسینعلی منتظری فرزند علی ـ سید هادی هاشمی معروف
به موسوی فرزند محمد ـ سید محمد احمدی فروشانی فرزند سید مصطفی ـ شیخ
عباس ایزدی فرزند محمد ـ شیخ غلامحسین ایزدی11 فرزند حیدر ـ سید محمد
علی احمدی فروشانی12 فرزند سید ابوالفضل ـ شیخ یداللّه رحیمیان فرزند
حسین ـ عباسعلی مومن جلال آبادی معروف به خطیب13
تبریز ــ ندارد
سمنان 1 نفر شیخ محمد علی عالمی فرزند جواد
آبادان 1 نفر سید مصطفی قویمی فرزند سید حسین
توضیحات سند:
1ـ سیدجعفر گلستانه ف
سیدنصراللّه در سال 1310 ه ش
به دنیا آمد.
در سال 1342 که از نجف
اشرف عازم ایران بود در نامه
سفارت ایران در عراق، به
عنوان اخلالگر، معرفی شد.
مشارالیه که در نجف اشرف به
سر می برد، در سال 1350 از
عراق اخراج شد و پس از مدتی
که در اردوگاه معاودین بود، به
محلات آمد و مسجد حسینیه را
بنا نهاد و در آن به اقامه جماعت
پرداخت.
به علت دعوت از سخنران های
طرفدار امام (ره) و حمله به
کسانی که نسبت به مبارزه،
سنگ اندازی می کردند، مورد
حساسیت ساواک قرار داشت.
مشارالیه به علت سخنرانی های
انتقادی، در سال 1352، به سه
سال اقامت اجباری (تبعید) در
بندر گناوه محکوم شد که پس از
چندی این محل به ملایر، تغییر
یافت.
آقای سیدجعفر گلستانه، در سال
1356 به عراق رفت و پس از
بازگشت، پیام امام مبنی بر این
که وعاظ باید سخنرانی
افشاگرانه داشته باشند، را مطرح
کرد.
2ـ شهید حجت الاسلام
والمسلمین حاج شیخ فضل اللّه
محلاتی در سال 1209 هجری
شمسی در خانواده ای متدین و
مذهبی در شهرستان محلات
متولد شد.
به سال 1324 به
حوزه علمیه قم وارد شد در طول
مدت تحصیل از محضر اساتید
بزرگواری چون آیات عظام
حاج سیدمحمد تقی خوانساری،
بروجردی، حضرت امام خمینی
(سلام اللّه علیه)، علامه
طباطبایی (ره) و مشکینی کسب
فیض کرد.
از سال 1326 به
دنبال آشنایی با فدائیان اسلام و
مرحوم آیت الله کاشانی، مبارزه
خود را علیه رژیم آغاز نمود .
در رمضان سال 1332 به
واسطه سخنرانی علیه
کنسرسیوم نفت و کودتای 28
مرداد در بجنورد، دستگیر و به
مشهد تبعید شد.
در جریان قیام
15 خرداد رابط بین علمای قم
بود و با تنظیم اعلامیه و طومار،
توانست امضای 120 تن از
علمای تهران را بگیرد که در آن
زمان چنین اقدامی بی سابقه
بود.
در جریان جشن های 2500
ساله شاهنشاهی، ممنوع المنبر
شد و سرانجام در سال 1351
دستگیر و روانه زندان گردید.
شهید محلاتی در آستانه ورود
حضرت امام یکی از فعالترین
اعضای کمیته استقبال از معظم
له بود.
در حمله به مرکز رادیو
شرکت جست و برای نخستین
بار در طول 1400 سال تاریخ
اسلام، صدای انقلاب اسلامی به
وسیله ایشان از رادیو بر سر تا
سر عالم طنین افکند.
پس از
پیروزی انقلاب اسلامی
فعالیتش را به عنوان معاون
کمیته مرکزی انقلاب اسلامی
شروع کرد.
او نخستین دبیر
جامعه روحانیت مبارز بود و در
سال 1359 به عنوان نمایندگی
مجلس شورای اسلامی انتخاب
شد و در همان اوایل به عنوان
نماینده حضرت امام در سپاه
پاسداران انقلاب اسلامی
منصوب گردید.
به امر «دفاع
مقدس» توجه خاصی داشت.
رهبر معظم انقلاب، حضرت
آیت الله خامنه ای درباره او
فرموده است :«همه کارهایی که
احتیاج به یک پیگیری مداوم و
خستگی ناپذیر داشت، از دست
شهید محلاتی بر می آمد...
اعتماد
و ارادت ایشان به امام به نظر من
یکی از عوامل خستگی ناپذیری
ایشان بود این را من احساس
می کردم که حضرت امام (قدس
سره) یک اعتمادی به او داشتند و
نظراتش را گوش می کردند.
»
سرانجام در اول اسفند ماه سال
1364، هنگامی که به همراه
جمعی از نمایندگان مجلس و
مسئولان قضایی کشور، با یک
فروند هواپیما عازم جبهه های
نبرد بودند، به وسیله هواپیماهای
جنگی رژیم بعثی صهیونیستی
عراق در حوالی اهواز مورد
هدف قرار گرفتند و به همراه 40
تن دیگر از دلباختگان مکتب
عشق، به فیض شهادت نایل
آمدند.
ر.ک: روزنامه ایران، 14 تیرماه
1357، ص 10
3ـ شهید حجت الاسلام سید
فخرالدین رحیمی در سال 1323
در خرم آباد به دنیا آمد به همراه
برادرش به قم رفت و درسهای
علوم دینی را در حوزه علمیه این
شهر آغاز کرد.
در سال 1341
هنگام نصب اعلامیه دستگیر شد
و روانه زندان گشت وی در دهه
چهل تحصیلات خود را تا خارج
فقه ادامه داد تلاشهای سیاسی او
ادامه یافت تا این که بار دوم 18
ماه زندانی کشید، ممنوع المنبر
شد و نیز به شهرهای ایرانشهر و
اقلید فارس تبعید شد.
حجت
الاسلام رحیمی در اولین دوره
مجلس شورای اسلامی از طرف
مردم ملاوی به مجلس راه یافت.
وی در هفتم تیرماه 1360 در
تالار سخنرانی حزب جمهوری
اسلامی که در اثر بمب گذاری
منافقین منفجر شد به شهادت
رسید.
انقلاب اسلامی به روایت اسناد
ساواک، ج 4، ص 341
4ـ شیخ علی بابائی ف سبزعلی
در سال 1314 ه ش در پلدختر به
دنیا آمد.
مشارالیه که طلبه
مدرسه علمی سلطانی خرم آباد
بود، در جریان نهضت حضرت
امام خمینی (ره) به طور فعال
شرکت کرد و در سخنرانی عید
غدیر سال 1343 در مسجد
شاه آباد ضمن دفاع از راه امام،
علیه حکومت طاغوت، سخن
گفت که تحت تعقیب قرار گرفت و
در سال 1344 چنین معرفی شد :
«نامبرده از طلاب متعصب و
کج فکر حوزه علمیه خرم آباد و از
طرفداران آقای خمینی
می باشد.
»
آقای شیخ علی بابائی که در سال
1346 نام او در لیست روحانیان
ممنوع المنبر، آمده بود، در سال
1354 بنا به درخواست اهالی
پل دختر، از طرف آیات قم به آنجا
رفت و به فعالیت های پیشین
مشغول شد.
مشارالیه در سال 1359 از حوزه
ملاوی، کاندیدای مجلس
شورای اسلامی گردید و مدتی
نیز سرپرست عقیدتی ـ سیاسی
تیپ 84 خرم آباد را به عهده
داشت.
5 ـ شیخ علی رحمتی (آوختی)
در سال 1321 در نورآباد به دنیا
آمد.
او که محصل حوزه علمیه
خرم آباد (مسجد سلطانی) بود به
اتهام توزیع عکس امام (ره) در
سال 1344 به ساواک احضار
شد.
مشارالیه که بعدها به مدرسه
کمالیه خرم آباد رفته بود و در
زمان حضور شهید آیت الله مدنی
(ره) در خرم آباد، با معظم له،
ارتباط زیادی داشت، از افرادی
معرفی گردید که از حضرت امام
خمینی (ره) طرفداری می کند و
در سال 1352 رساله معظم له را
توزیع کرده است.
وی در سال 1355 ممنوع المنبر
شد که پس از 9 ماه با درخواست
شخصی، این ممنوعیت مرتفع
گردید.
6ـ شیخ عبدالعلی کنی ف
عبدالرحیم، ساکن شهرری بود و
در اسفند ماه سال 1343 دستگیر
و به دو ماه حبس تأدیبی محکوم
شد که این مدت در تاریخ
20 /2 /1344 به پایان رسید.
7ـ سیدمحمد متقی (معروف به
آیت اللهزاده بروجنی) فرزند
آیت الله سید محمدحسین
اصفهانی بروجنی، در سال
1301 ه ش در نجف اشرف به
دنیا آمد.
مشارالیه که نواده دختری مرحوم
آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی
(ره) بود و به نام سیدمحمد
آیت اللهزاده اصفهانی نیز شناخته
می شد، در سال 1330 ه ش پس
از رحلت والد گرامش، به ایران
بازگشت و در شهر بروجن، ساکن
شد و به اقامه جماعت پرداخت.
وی که در شهر بروجن با
انحرافات فرقه های دراویش و
محفل بهائیان، به مبارزه پرداخته
بود، در سال 1340 به اصفهان
تبعید شد.
سیدمحمد متقی که دست از
حرکت های ارشادی خود
برنداشته بود، در سال 1347 به
ساواک احضار و ممنوع المنبر
گردید و در سال 1349 به علت
ارتباط مکاتباتی با امام (ره) و
استفاده از رساله معظم له و داشتن
کتاب کشف الاسرار، تحت کنترل
قرار گرفت.
در سال 1350 با ساخت سینما در
بروجن به مخالفت برخاست و
اعلامیه ای در این رابطه پخش
کرد که به دنبال آن، به سه سال
اقامت اجباری در گنبدکاوس
محکوم گردید که این محل در
سال 51 به شهرستان سیرجان
تغییر یافت.
وی در سال 1353
پس از پایان دوران تبعید، به
بروجن بازگشت و در مسجد حاج
شیخ علی اقامه جماعت کرد ولی
تا دوران انقلاب اسلامی، همواره
ممنوع المنبر بود.
8ـ آیت الله سید جلال الدین
طاهری حسین آبادی معروف به
طاهری اصفهانی در حدود
1304 یا 1303 در اصفهان
متولد شد و پس از گرفتن دیپلم به
مسلک روحانیت درآمد و پس
از طی مقدمات در مدرسه صدر
اصفهان در سال 1325 به قم
هجرت کرد و در درس خارج از
محضر آیات عظام خوانساری،
بروجردی و محقق داماد استفاده
نمود، در سال 1344 به اصفهان
مراجعت کرده و در طول
مبارزات همواره از فعالین
نهضت امام خمینی بوده است.
وی قبل از پیروزی انقلاب
اسلامی در اصفهان نماز جمعه را
اقامه می کرد که به جهت استقبال
مردم، رژیم از ادامه آن جلوگیری
به عمل آورد.
بارها بازداشت و
تبعید و یکبار نیز به طور شبانه
وبا لباس خواب ربوده شد و به
تهران منتقل می شود.
استقبال
مردم اصفهان از وی در بازگشت
از تبعید مهاباد، تاریخی توصیف
شده است.
وی در تحصن علما و
روحانیون در دانشگاه تهران
شرکت فعال داشت.
وی بعد از
پیروزی انقلاب اسلامی عضو
مجلس خبرگان قانون اساسی و
خبرگان رهبری و نماینده امام
(ره) و امام جمعه اصفهان بوده و
در طول دوران دفاع مقدس در
عملیاتهای مختلف حضور داشته
و فرزندش سید علی نیز در
جبهه ها به شهادت رسیده است.
یاران امام به روایت اسناد
ساواک ـ کتاب 3 ـ ص 375
9ـ شیخ نصراللّه صالحی
حاجی آبادی ف فرج اللّه در سال
1303 ه ش در حاجی آباد
اصفهان به دنیا آمد.
مشارالیه که به صالحی
نجف آبادی نیز مشهور بود، تا
سال 1331 در محل تولد ساکن
بود و از این سال به قم آمد و در
مدرسه فیضیه ساکن شد و ایام
تابستان را نیز، در مدرسه جده
بزرگ شهر اصفهان به سر می برد.
وی در تیر ماه سال 1342 به
علت انتقاد به دولت، در
سخنرانی، مورد تذکر ساواک
اصفهان قرار گرفت، که این تذکر
در بهمن ماه همان سال به همان
علت و همچنین دعا به حضرت
امام خمینی (ره) تکرار شد.
ساواک در سال 1346، ایشان
را، چنین معرفی کرده است:
«از خمینی سخت طرفداری
می کند و این طرفداری را مانند
فرائض دینی خود لازم می داند».
آقای صالحی که در سال 1347
از معترضین ساخت سینما در شهر
مذهبی قم بود، در سال 1349، به
علت سخنرانی انتقادی در مسجد
مرعشی شهر اهواز، از ادامه
سخنرانی وی جلوگیری گردید.
مشارالیه که به شغل کشاورزی
نیز اشتغال داشت، در سال 1353
ممنوع المنبر و دستگیر گردید و
همواره تا دوران انقلاب اسلامی،
ممنوع المنبر باقی ماند.
ایشان که پس از پیروزی انقلاب
اسلامی، در دانشگاه اصفهان، به
تدریس معارف اشتغال داشت، به
عنوان کاندید مجلس شورای
اسلامی از اصفهان در سال های
60، 61 و 63 در انتخابات شرکت
کرد.
10ـ شیخ غلامعلی خلدی فراز ف
اسداللّه در سال 1314 ه ش در
دستجرد از توابع شهر اصفهان به
دنیا آمد.
مشارالیه که دارای لقب «نجار»
نیز بود، تا سن 17 سالگی به شغل
زراعت اشتغال داشت و سپس
مشغول دروس حوزوی گردید.
وی در بهمن ماه سال 1342 به
علت سخنرانی علیه انقلاب سفید،
دستگیر و حدود یک ماه در
زندان به سر برد و در سال 1343
که به همراه شیخ یداللّه رحیمیان،
به وجود عکس شاه در مجلس
جشن مراجعت حضرت امام (ره)
در مسجد دستجرد خیار، اعتراض
کرد، مجددا دستگیر شد.
آقای خلدی فراز که از سال
1350 در مسجد حجت الاکبر
شهر اصفهان به اقامه جماعت
مشغول بود، در سال 1354 به
اتهام فعالیت های سیاسی و
ارتباط با سازمان مجاهدین خلق
(منافقین) دستگیر و به ده سال
حبس جنایی محکوم گردید، که با
توجه به شرایط موجود در سال
1356، تقاضای عفو کرد و در
تاریخ 27 /5 /56، آزاد گردید.
مشارالیه در مدرسه صدر بازار
اصفهان به تحصیل علوم دینی
اشتغال داشت.
11ـ شیخ غلامحسین ایزدی ف
حیدر در سال 1309 ه ش در
شهرستان نجف آباد به دنیا آمد.
در سال 1341 به علت پخش
اعلامیه مشترک حضرت امام
(ره) مورد تعقیب قرار گرفت.
مشارالیه که همواره در سال های
49، 50 و ...
در منابر خود، بر
تقلید از امام خمینی (ره) اصرار
می کرد، و برای معظم له تبلیغ
می نمود، به همین علت مورد
حساسیت ساواک قرار داشت.
آقای ایزدی که در نجف آباد، امام
جماعت و مدرس حوزه علمیه
بود، در سال 1357 به علت
فعالیت در مراسم تظاهرات عید
فطر و قرائت قطعنامه آن در روز
هیجدهم شهریور دستگیر شد.
12ـ سید محمدعلی احمدی
فروشانی در سال 1313 در
خمینی شهر اصفهان به دنیا آمد.
وی پس از تحصیل علوم دینی در
حوزه های علمیه اصفهان و قم به
تدریس و امامت جماعت
پرداخت.
در سالهای 56 و 57 با
نهضت اسلامی مردم همراه و
همگام شد و پس از انقلاب
اسلامی از سوی مردم خمینی
شهر به اولین دوره مجلس
شورای اسلامی راه یافت.
13ـ شیخ عباسعلی مؤمن
جلال آبادی (معروف به خطیب)
ف باقر در سال 1309 ه ش در
شهرستان نجف آباد به دنیا آمد.
مشارالیه که پس از تحصیلات
علوم دینی، در شهرستان نائین
سکنی گرفته بود، به علت
بی اهمیتی و عدم شرکت در
مراسم رسمی نظام ستمشاهی از
قبیل جشن ها، مورد حساسیت
ساواک قرار گرفت.
وی که سرپرستی حوزه علمیه
شهر را به عهده داشت و اقامه
جماعت نیز می کرد، در سال
1354، به قم نقل مکان کرد.
در
این سال، ساواک با پیشنهاد
برکناری وی از مسئولیت های
فوق، دستور کنترل وی را نیز
صادر کرد.
آقای مؤمن در منابر خود در
دوران انقلاب اسلامی، علیه
رژیم ستمشاهی سخن می گفت.
منبع:
کتاب
آیتالله سید مرتضی پسندیده به روایت اسناد ساواک صفحه 277