بیماری ملی ایرانیان یا رشوه
تاریخ سند: 27 خرداد 1334
بیماری ملی ایرانیان یا رشوه
متن سند:
زود کودیر چاپ کنستانس از: خبرنگار مخصوص در شرق.والتر.
وکه کراوزه کشور شیر و خورشید ایران بجز نامهای (ایران) (پرس) که در همه جا گفته می شود یک نام دیگری دارد که در خارج کمتر از آن گفتگو و آن (پانزده درصد است) و هرکس که با این اسم آشنا بوده و بیشتر آنرا مد نظر قرار دهد نتیجه کارش زودتر عاید شده و موفق تر خواهد شد البته در ایران این مطلب را از جانب بدش نگاه نکرد و برای آن قبحی قائل نیستند به آن نام فساد و رشوه نمی دهند بلکه آنرا بخشش نامند.
نسل جدید ایرانی هم آنرا یک آزادی برای خود می شمارد.
هر کس امروز بخواهد در ایران قدمی بردارد باید این پانزده درصد را به حساب بشمار آورد و برای آن اعتباری جداگانه در نظر بگیرد اگر در مناقصه دولتی شرکت می کند، اگر کارش ...
و مشکلات آن است اگر بخواهد تجارتی بنماید این مبلغ چون خوار راهی در مقابلش سبز می شود یک خارجی اگر بخواهد در این کشور مسافرتی بکند با هزاران بند پلیس و کارآگاهی ـ نظامی ستاد و غیره روبرو است و باید از آنها اجازه مخصوص دریافت کند تا قدمی برداشته و نفسی به راحتی بکشد.
تمام این جریان لااقل 5 روز به طول می انجامد ولی اگر در میان اوراق خود چند برگ اسکناس بگذارد ـ تمام مراحل نظامی و غیره نرم شده و تمام کارها در چند ساعت انجام خواهد شد اینها نمونه بارزی از زندگی ایرانیان و همین موضوع فساد و رشوه است که از رگ پی افراد ایرانی بیرون نرفت [نمی رود] و از خانواده های ایرانی جدا نا شدنی است.
فساد و رشوه [از] قدیمی ترین زمان ایران و از قرون و اعصار در میان افسران این کشور به یادگار مانده است تاریخ پر است از افرادی که منشأ و اثر فساد بوده اند تمام گزارش تاریخ نویسان به روی فساد ایرانی بوده است و همه متفق القول نوشته اند که خون ایرانی با فساد اجین گردیده چنانچه در سال 1780 سفیر دان در دربار شاه عباس کبیر می نویسد ایرانیان پول را از صمیم قلب دوست می دارند و فقط با پول می توان هر کاری را در این کشور و هر کس را وادار به خیانت نمود.
در این کشور هیچ کاری را برای اصل کار انجام نمی دهند و یا برای خوش آمد دیگری دست بکاری نمی زنند باید متوجه بود که دهان همه را می توان با طلا بست و برای پیشرفت کار به رشوه متوسل شد این جریان و مطالب امروز هم در میان ایرانیان رواج دارد منتهی با انواع دیگر...
وقتی از شاه سابق رضا شاه پدر شاه فعلی پرسیدند که چرا به کارمندان دولت اینقدر کم پول می دهد؟ جواب داده بود که آنها به اندازه کافی دزدی و رشوه دارند من نیمی از بقیه مخارج زندگی آنها را می پردازم ـ پس از اینکه شاه ایران از تبعید چند روزه خود در رم به کشور بازگشت و زمام امور به دست سپهبد زاهدی افتاد همه فریاد می زدند ما با شاه مبارزه می کنیم مجلس ـ روزنامه ها ـ مردم ـ دم از این موضوع می زدند ولی وقتی دولت سپهبد زاهدی سقوط کرد از خود چهار هزار پرونده دزدی و رشوه باقی گذارد پس از او حسین علاء نخست وزیر هیئتی برای تحقیق و مبارزه با فساد تعیین کرد امروز بازرسان فساد گذشته با دستگاه بازرسی به دور هم می چرخند و همه می خواهند با فساد و رشوه مبارزه کنند ولی این ناخوشی ملی است.
یک کارمند ایرانی در ماه بین 3 تا 6 هزار ریال دستمزد دریافت می کند (150 تا 300 مارک) هزینه زندگی از سال 1941 روز به روز رو به ترقی است و برای اینکه یک کارمند...
بتواند زندگی خود را تأمین کند ناچار باید دزدی کند و یا رشوه بگیرد (زیرا حق اولاد و بیمه مفهومی ندارد) و اگر بخواهد دزدی کند ناچار است که در محل دیگری چنانچه معمول است بکار مشغول شود مثلاً عضو بانک روزنامه نویس است مشاور مطبوعاتی دربار شاهنشاهی از سازمان برنامه پول می گیرد و هزاران افراد دیگر که در شرکت ها و تجارتخانه ها یا ادارات دیگر مشغول کارند تعداد کارمندان دولت در حدود دویست هزار نفرند که 150 هزار نفر آنها بدون اثر می باشند و بقیه در همه جا مشغول کارند هیچکس برای کار خود اهمیت و ارزشی قائل نیست از همه چیز می دزدد حتی از وقت.
در زمان رزم آرا باز هم هیئت مبارزه با فسادی تشکیل شد و 500 نفر از خادمین درگاه معبد رشوه از کار بر کنار شدند رزم آرا کشته شد امروز باز هم آن فاسدین آن روز بر سر کار خود گمارده شده اند.
شاه امروز می خواهند با این مرض ملی مبارزه کند اگر خدا بخواهد! آیا خدا خواهد خواست.
؟