مندرجات روزنامه آیندگان شماره 3247 مورخ 1/8/57 (2537 شاهنشاهی)
تاریخ سند: 1 آبان 1357
مندرجات روزنامه آیندگان شماره 3247 مورخ 1/8/57 (2537 شاهنشاهی)
متن سند:
تحت عنوان : «بهائی که هر کس باید برای آشتی ملی بپردازد»1 پیرامون آزادی زندانیان سیاسی بحث کرده آن را یکی از مهمترین و برحق ترین خواستهای گروه هائی که این روزها فعالیت سیاسی خود را آغاز کرده اند خوانده است.خلاصه مقاله : زندانیان سیاسی بار گرانی بود که بر دوش کشور سنگینی می کرد : فرو نهادن این بار لازم است تا سوگندهای پیاپی درباره پاکیزه شدن دموکراسی در کشور باورپذیر شود.
به واقع نیز جور در نمی آید که سرزمینی داعیه دموکرات بودن داشته باشد و در عین حال صدها انسان را به جرم فعالیت سیاسی در زندانهایش محبوس کند.
البته بحث در این باره که جرم چه وقت ماهیت سیاسی پیدا می کند، می تواند به نازک کاری هاوریزه کاری های حقوقی بکشد، ولی باید اعتراف کرد که درصد بالائی از کسانی که به دلایل امنیتی بازداشت و زندانی شده اند، در چهارچوب تعریف «زندانی سیاسی» قرار می گیرند.
اگر این را بپذیریم، آنگاه باید این نتیجه منطقی را نیز بگیریم که محاکمه این زندانیان نیز طبق ضابطه های پیش بینی شده در قانون اساسی و اعلامیه حقوق بشر که به تصویب مجلس نیز رسیده، نبوده است.
دولت متعهد گردیده است که غرامت این ستمدیدگان را بپردازد و راهها را برای بازگشت آنها به زندگی شهروندی و برخوردار از همه حقوق مدنی هموار سازد.
از سوی دیگر، اما زندانیان نیز حق دارند بگویند این سال های از دست رفته عمر را با کدام بها می توان باز خرید کرد؟ یک نکته مهم این است که به آزاد شدن زندانیان سیاسی نباید چون هدیه ای از سربخشندگی و بنده نوازی نگریست، بلکه باید آن را یک گام در راه تحقق یافتن سیاست آشتی ملی دانست.
باید درد کسانی را که در هر حال سزائی به مراتب بزرگتر از گناه ـ اگر اصولاً گناهی در میان بوده باشد ـ دیده اند دریافت و با آنان همدلی کرد.
از سوی دیگر می دانیم دشوار و زیاده خواهی است اگر توقع داشته باشیم این زندانیان همه با دلهای خالی از کین سلولهای خود را ترک کنند.
ولی این پر توقعی نیست که نحوه روبرو شدن با آنان که خودسری کردند و آنان که می کوشند خودسریها را جبران کنند باید فرق داشته باشد.
اگر قرار است که سیاست آشتی ملی فقط به صورت یک شعار باقی نماند، هر کس ناگزیر است برای تحقق یافتن آن بهائی بپردازد.
افتادن در دایره باطل کین و کین ستانی ممکن است احساس خشم انسان را ارضاء کند.
خشمی که سببی دارد و در نتیجه در خور فهم است، اما براحساسات خشمگین غلبه کردن و گناهها را بخشودن می تواند ما را به آن چیزی رهنمون گردد که عافیت ملی خوانده می شود.
توضیح : نشریه مزبور در شماره مورخ 27 /7 /57 نیز مطالب تحریک آمیزی درباره بی گناهی زندانیان مذکور و بدرفتاری با آنان در بازداشتگاهها منتشر نموده است.