تاریخ سند: 29 مهر 1342
متن سند:
از : قم به : تهران شماره : 7936 شیخ مروارید1 که از نزدیکان آیت الله خمینی بوده در منابر مردم را بر علیه مقامات عالیه کشور تحریک و برای خمینی دعا مینماید از طرف شهربانی نیز تقاضای بازداشت و تحت تعقیب قرار دادن وی شده است مقرر فرمایند نسبت ببازداشت و اعزام وی به مرکز نظریه اعلام فرمایند.401 ـ 28 /7 /42 از طرف سرهنگ بدیعی صاحب الزمانی بخش 321 1ـ بعرض تیمسار ریاست رسید.
پی نوشت فرمودند سرهنگ مولوی اقدام فوری نمایند.
2ـ نتیجه را از ساواک تهران بخواهید.
اداره دوم بخش 321 بپرونده نامبرده ضمیمه و ارائه شود.
30 /7 محترما بعرض میرساند.
29 /7 دکتر مالک
توضیحات سند:
1 ـ آیه اللّه شیخ علی اصغر مروارید فرزند علی در سال 1306 ه .ش در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد.
مقدمات دروس حوزوی را در زادگاه خویش گذراند و ادامه آن را در حوزه علمیه قم پی گرفت و به درجه اجتهاد رسید.
مشارالیه ازجمله افرادی بود که در منابر خویش بر علیه رژیم ستمشاهی سخن می گفت و از سال 1337 سخنرانی های وی موردحساسیت ساواک قرار داشت.
در سال 1342 یکی از سخنرانان هیئت اصفهانیها ـ یکی از هیئتهای تشکیل دهنده مؤتلفه ـ بود وبارها به اتهام حمایت از حضرت امام خمینی(سلام اللّه علیه) مورد تعقیب و بازداشت قرار گرفت.
ساواک در تاریخ 17 /2 /43 در این رابطه چنین می نویسد: «نامبرده از جمله وعاظی است که تعصب خاصی در تبعیت از نظریات روحانیون مخالف، مخصوصا آیه اللّه خمینی دارد...
» آقای مروارید پس از دستگیریهای مکرر در سالهای 42،43، 45، در سال 47 در مسجد مهدی(عج) تهران ویلا به امامت جماعت پرداخت و یکی از سخنرانان ثابت هیئت انصارالحسین(ع) بود.
مشارالیه در سال 49 به 18 ماه اقامت اجباری در ایرانشهر محکوم گردید ولی در دادگاه تجدیدنظر برائت یافت.
وی در همین سال دستگیر و سه ماه در بازداشت به سر برد.
آقای شیخ علی اصغر مروارید در خرداد 51 به مدت سه سال تبعید گردید که این مدت در دی ماه 54 پایان یافت.
وی پس از بازگشت از تبعید به فعالیتهای خود ادامه داد و یکی از فعالین دوران انقلاب اسلامی بود و پس از پیروزی انقلاب نیز مسئولیت کمیته خیابان زنجان تهران را بعهده گرفت.