موضوع : ملاقات آیت الله کفائی با مرعشی
تاریخ سند: 1 مهر 1342
موضوع : ملاقات آیت الله کفائی با مرعشی
متن سند:
شماره : 6839 / م الف 11 روز 31 /6 /42 آیت الله کفائی1 به ملاقات آیت الله مرعشی آمد پس از انجام معارفه آیت الله مرعشی مدتی با کفائی عربی صحبت نمود.به کفائی اظهار داشت که شما چرا از صف روحانیون جدا شده.
خانه نشین شده اید مردم نسبت به شما بدبین هستند به علاوه ما روحانیون از تو بیشتر انتظار داشتیم زیرا تو آخوندزاده هستی شخصیت مرحوم پدرت بسیار ممتاز بود در حال حاضر احساسات مردم فوق العاده شدید است و مبارزات ما ادامه دارد و بالاخره ما روحانیون از تو گله داریم که چرا در چنین موقعیت خاص از ما کناره گرفته ای.
آیت الله کفائی اظهار داشت که من بی تقصیرم از اول کسی از من سراغ نگرفت و مشورت نکرد و اکنون وضعم طوری است که نمی توان با شما هماهنگ باشم و اگر بخواهم و در صف روحانیون قرار گیرم باید آیت الله سبزواری نیز با من همراهی کند.
آیت الله مرعشی پاسخ می دهد ما از سبزواری چشمداشت و انتظار نداریم و از شما که آخوندزاده هستید متوقع بوده و هستیم.
آیت الله کفائی می گوید اگر بخواهم این عمل را انجام دهم به کدام یک از آقایان تلگراف کنم که دیگری رنجیده خاطر نشود.
آیت الله مرعشی می گوید این مسئله مهم نیست من.
میلانی.
شریعتمداری.
خمینی همه در یک ردیف هستیم شما به آیت الله بهبهانی تلگراف کنید و از ایشان و روحانیون پشتیبانی نمائید.
آیت الله کفائی گفته است من باید در این مورد فکر کنم و بعد تصمیم بگیرم.
اصل در پرونده ک ـ 44 بایگانی است.
در پرونده آیت الله مرعشی نجفی بایگانی شود 18 /7 /42
توضیحات سند:
1ـ آیت الله میرزااحمد کفائی خراسانی فرزند آخوند ملامحمد کاظم خراسانی.آقای کفائی در ربیع الاول سال 1300 قمری در نجف اشرف دیده به جهان گشود.
وی تحصیلات خود را نزد پدرش و شیخ زین العابدین شاهرودی، شیخ احمد شیرازی و آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی به اتمام رسانید و در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
وی در سال 1334 ق در جنگهای استقلال عراق و مبارز علیه حکومت استعماری انگلیس شرکت کرده و در جریان همین مبارزات بر اثر فشار حکومت استعماری انگلیس در سال 1339 ق به مدت یکسال مجبور به مهاجرت به حجاز شد اما پس از بازگشت به عراق به مبارزات خود ادامه داد، تا اینکه در سال 1341 ق به ایران تبعید و در مشهد مقدس اقامت گزید وی پس از سالها تبلیغ و تدریس در حوزه علمیه مشهد در سال 1391 ق (1350 ش) دارفانی را وداع گفت، و در رواق حرم مطهر امام هشتم (ع) مدفون گردید.
زندگینامه رجال و مشاهیر ایران، حسن مرسلوند، ج 5، ص 376، خراسان، ش 6521، ص 1003