موضوع: درباره آیت‌الله زاده میلانی
تاریخ سند: 10 تیر 1342
موضوع: درباره آیت‌الله زاده میلانی
متن سند:
شماره: 3709/م الف11 تاریخ:10 /4 /1342موضوع: درباره آیت‌الله زاده میلانی
ساعت ۹ روز جمعه 7 /4 /42 در مجلس روضه‌خوانی منزل آیت‌الله میلانی آقای سید محمدعلی میلانی بالای منبر رفته و درباره امربه‌معروف و نهی از منکر سخنانی ایراد نمود و بعد از ظلم و ستم معاویه و یزید صحبت نمود و بعد اظهار داشت که روزی شیخ بهایی1 به‌اتفاق شاه‌عباس2 به حمام رفتند و هنگامی‌که لخت شدند شیخ بهایی از شاه‌عباس سؤال کرد اکنون شما در چه مقامی هستید شاه‌عباس اظهار داشت مقامی ندارم. سپس شیخ بهایی اظهار داشت ولی من به همان رتبه و مقامی که بودم هستم زیرا علم از آدم جدا نمی‌شود و بعد برای زندانیان دعا کرد و گفت ای مسلمانان منتظر نزول بلا باشید زیر خبر از پیغمبر است که زمانی بیاید که دولت نسبت به علما کینه و عداوت پیدا کند و آن زمان بلا نازل خواهد شد و اکنون همان موقع رسیده و سپس افزود ای مسلمانان نجیب مشهد تا امروز تلگرافی از مشهد و چند کشور خارجی به آقایان علما مخابره شده که صورت آن به دست ما رسیده است و بعد صندوقی که محتوی تلگرافات بود به مردم نشان داده و در خاتمه دو تلگراف از آقایان حکیم و خویی قرائت نمود که در آن نسبت به دستگیری آقایان علما اظهار همدردی شده بود.3
بهره‌برداری شد. بایگانی شود.
321 ـ 24 /4 /42
توضیحات سند:
1. شیخ بهاءالدین محمد معروف به شیخ بهایی، متوفى به سال 1030ق. در اصفهان، به مقام شیخ‌الاسلامى و مرجعیت شیعه رسید. وی در علوم فقه و اصول و فلسفه و حکمت و ریاضى و ادبیات عرب و عجم از نوادر روزگار و نوابغ اسلام به شمار مى‌رود و در تمام این رشته‌ها کتاب نوشته است. مسافرت‌هاى زیادى به کشورهاى اسلامى کرده است و ازجمله تألیفات آن عالم بزرگوار می‌توان به «جامع عباسى» به فارسى که رساله عملیه اوست، «حبل‌المتین» در احکام دین و «زبده‌الاصول» اشاره کرد. شیخ بهایی در اصفهان درگذشت، جنازه‌اش را به مشهد بردند و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.2. شاه‌عباس صفوی (شاه‌عباس یکم، زاده ۹۷۸ق. و درگذشته ۱۰۳۸ق.) معروف به شاه‌عباس بزرگ یا شاه‌عباس کبیر، نامدارترین پادشاه دوره صفویان است. او فرزند شاه محمد خدابنده و پنجمین شاه از دودمان صفوی است که از سال ۹۹۶ق. تا زمان مرگ، به مدت بیش از ۴۲ سال با اقتدار بر ایران شهریاری نمود. او به معماری، موسیقی، نقاشی و شعر علاقه داشت و میدان نقش‌جهان، عالی‌قاپو، بخش‌هایی از عمارت چهل‌ستون، چهارباغ و پل‌های سی‌وسه‌پل و خواجو بر روی زاینده‌رود در اصفهان، از آثار به‌جای مانده از دوران سلطنت وی هستند.
3. متن این دو تلگراف بدین شرح است:
تلگراف آیت‌الله حکیم: «تهران ـ آیت‌الله آشتیانی دامت برکاته. تلقینا نبأ الاحداث الدامیه فی ایران التی لازالت تعانی آلام الجراح من احداثها القریبه جداً و اعتقد بان اصرار المسئولین علی اتباع سیاسه القمع و الأرهاب فی فترات متلاحقه سیکشف عن فشلهم فی اداره الامه، و ینذرهم بالمصیر المحتوم «وَلَا یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ» نأمل ابلاغ المسئولین استنکارنا الشدید بموقفهم هذا تجاه المؤمنین عامه و الطبقه الروحانیه خاصه. «وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ» ـ محسن الطباطبائی الحکیم» [ترجمه: تهران ـ حضرت آیت‌الله آشتیانی دامت برکاته. خبر حوادث خونین ایران را که وقایع دردناک اخیر آن همچنان آزارمان می‌دهد، شنیدیم. یقین دارم اصرار مسئولین امر به اجرای سیاست سرکوب و وحشت در دوره‌های پیاپی، نشانگر ناتوانی در اداره ملت است و باشد که از افتادن در مسیر محتوم شکست و سقوط اندیشه کنند. (و نیرنگ‌های بد جز نیرنگ‌بازان را دربرنگیرد ـ سوره مبارکه فاطر، آیه 43) امیدوارم نفرت و استنکار شدید ما را به مسئولین امور از این قبیل رفتار نسبت به عموم مؤمنین و به ویژه طبقه روحانیت ابلاغ فرمائید. (و هرگز مپندار که خدا از کردار ستمگران غافل است ـ سوره مبارکه ابراهیم، آیه 42) ـ محسن طباطبایی حکیم]
تلگراف آیت‌الله خوئی: «النجف الاشرف ـ بسم‌الله الرحمن الرحیم. «وَلاَ تَرْکَنُواْ إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ» من اعظم المحرمات فی الشریعه الاسلامیه المقدسه، معونه الظالمین و مساعدتهم و قد اجمع جمیع العلماء الاعلام علی حرمه هذا الامر، و قد صممت الیوم الحکومه الایرانیه الحاضره علی تحقیق مالها من مقاصد فاسده مخالفه المقررات الدین الاسلامی تنفیذاً لمخططات المستعرین الصهانیه فی بلادنا الاسلامیه و فی سبیل ذلک لم تتوزع من القیام بانواع الظلم و العدوان من الحبس و الضرب و القتل لکل من یعلن استنکاره لاعمالها الکافره من طلاب العلوم الدینیه و سایر طبقات المؤمنین بل حتی العلما، الاعلام. و علیه فان الواجب علی کل مسلم، ان یمتنع عن معاونه هذه الحکومه الظالمه و مساعدتها مهما کان مقامه و بایه بزه کان. و یصغی الی نداء و استغاثه الحسین بن علی (ع) یوم اعلنها حربا شعواء علی الظالمین دفاعاً عن مبادی الاسلام العالیه ـ ابوالقاسم الموسوی الخویی ـ 14 محرم‌الحرام ۱۳۸۳» [ترجمه: (و به کسانى که ستم کرده‌اند متمایل مشوید که آتش به شما مى‌رسد و در برابر خدا براى شما دوستانى نخواهد بود و سرانجام یارى نخواهید شد ـ سوره مبارکه هود، آیه 113) کمک و همراهی با ظالمین و ستمگران در شریعت مقدسه اسلامیه از اعظم محرمات است و در حرمت آن بین علماء اعلام اختلافی نیست. نظر به اینکه دولت فعلی ایران برای پیشبرد مقاصد شوم خود که مخالف مقررات دین اسلام و برای اجرای نقشه‌های صهیونیست در سرزمین‌های اسلامی است، از هرگونه ظلم و تعدی، از زندان و زدن و کشتن هر فرد اعم از طلاب علوم دینی و سایر طبقات مؤمنین و حتی علماء اعلام که با اعمال ضد دینی این رژیم مخالفت نمایند، مضایقه ندارد؛ بنابراین بر هر مسلمانی واجب است از همکاری با این حکومت ستمگر به هر شکل ممکن خودداری نماید. گوش ما به فریاد و استغاثه حضرت حسین بن علی علیه‌السلام در روزی است که در راه دفاع از مضامین عالیه اسلام جنگی تمام‌عیار را علیه ظالمین شروع کرد ـ ابوالقاسم موسوی خوئی ـ 14 محرم 1383]