تاریخ سند: 25 مرداد 1352
موضوع: محمد تقی فلسفی
متن سند:
به: 312
از: 9/ ﻫ شماره: 9585 /9 ﻫ
روز دوشنبه 22 /5 /52 آیتاله میلانی به اتفاق پسرش، شیخ ابوالحسن شیرازی 1.
بلخی.
فاضل قفقازی از مدرسین حوزه علمیه قم و جمعی از وعاظ و طلاب در منزل فلسفی حضور داشتند.
در این مجلس بلخی از فلسفی سئوال نمود منبر نمیروید.
وی پاسخ داد دعا کنید خداوند موانع را از سر راه بردارد و سپس بحثی راجع به مسأله ولایت مطلقه عنوان نمود.
نظریه شنبه: این مجلس صرفاً جنبه دیدار و احوالپرسی داشت.
توضیح یکشنبه: رفتن آیتاله میلانی به منزل فلسفی و ملاقات با او قابل توجه میباشد و احتمال دارد فلسفی از میلانی در مورد ممنوعالمنبر بودنش تقاضا کند که او در نزد مقامات وساطت نماید.
آقای وثوقی 1 /6
96190 بایگانی شود
بهرهبرداری گردید
توضیحات سند:
1.
آیتالله شیخ ابوالحسن شیرازی از سن 16 سالگی همزمان با قیام مردم استان فارس علیه حکومت رضاخان طلبگی را شروع کرد و بنابر فتوای آیت الله سید عبدالحسین لاری و فرزند ایشان آیت الله سید عبدالحمید مبنی بر عدم صلاحیت شخص فاسد و مفسدی چون رضاخان جهت تسلّط بر شئونات مسلمین به تشکیلاتی که در کوهستان داراب استقرار یافته بود پیوست.
در دوران تحصیل از محضر اساتیدی چون حاج آقا ضیاءالدین شیخ محمد حسین کمپانی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره مند گردید.
پس از قیام 15 خرداد 1342 در پیشبرد اهداف نهضت با آقایان واعظ طبسی، خامنه ای و شهید هاشمی نژاد همکاری نزدیک داشت و درسالهایی که مبارزات مردم جنبه عمومی و علنی به خود گرفته بود به گرفتن امضاء برای اعلامیه های ضد رژیم از علماء مشهد مبادرت می نمود و از پیشگامان بسیج مردم محسوب می گردید.
پس از انقلاب از سوی حضرت امام خمینی (ره) به امامت جمعه مشهد منصوب شد.
استاد محمدتقی جعفری در وصف ایشان گفته است: «تبحر ایشان در فقه به گونه ای است که قابل مقایسه با بسیاری از هم مسلکان خود نیست».
در تاریخ 30 شهریور سال 1360 شیخ ابوالحسن در منزل خویش مورد حمله ناموفق دو تروریست منافق قرار گرفت که این حمله با کشته شدن یکی از عاملان ترور و زخمی و متواری گردیدن دیگری رفع شد.
آیتالله شیرازی در 17 مرداد 1379 دار فانی را وداع گفت.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی محمد فاضل لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 123