جناب مستطاب حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای حاج سیدمحمود طالقانی دامت ایامه.
تاریخ سند: 18 آبان 1344
جناب مستطاب حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای حاج سیدمحمود طالقانی دامت ایامه.
متن سند:
تاریخ:18 /8 /1344 (15 رجب‌المرجب 85)بسم‌الله تعالی شانه
تهران ـ زندان قصر
جناب مستطاب حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای حاج سیدمحمود طالقانی دامت ایامه.
تسلیم و تحیت وافر به عرض رسانیده و به هر مناسبتی در ضمیر خویش یادآور و در این آستان مقدس علی مُشرِّفِها السّلام دعا نموده و متوسّلم. امید آنکه همه مورد توجهات خاصه حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه باشیم. قطع‌نظر از اینکه شرح مقصود مجالی بیش از نامه می‌طلبد و الفاظ و کلمات برای بیان بسیاری از معانی قصور ذاتی دارد و نتوان مراد باطن را در آن‌ها ظاهر ساخت؛ بدون شک ادامه حیات به معنای انسانی آن روزبه‌روز مشکل‌تر بلکه ناممکن‌تر به نظر می‌رسد و گاه چندان غرق ملالت‌هایی می‌گردم که در تمام عمر بی‌سابقه بوده است. نمی‌دانم؛ شاید حبس جسمانی اگر به روح سرایت نکند، بسی سهل‌تر از حبس‌ها و قبضهای روحی باشد؛ به‌خصوص که در آن حال با سقوط بعضی تکالیف، وجدان انسان آسوده گشته و شخص خود را مسئول نمی‌بیند. به‌هرحال پیوسته به یاد آن آقایان هستم و اینک انتقال آقایان دانشمندان محترم جناب آقای مهندس بازرگان و جناب آقای دکتر سحابی و سایر آقایان اماجد به زندان برازجان بسی بر تأثراتم می‌افزاید. اگرچه ادامه این حبس‌ها و تبعیدها و انتقال‌ها که در راه خدا است و مسبّب از حق‌گویی و حفظ حریم قرآن و اسلام و احقاق حقوق اجتماعی و مذهبی است، موجب افتخار و دلیل بر استقامت آقایان است. فَجَزاهُمُ اللهُ تَعالی عَنِ الاسلامِ و المُسلمینَ خَیرَ الجَزاءِ. و «لَعَلَّ اللَّهُ یُحْدِثَ بَعْدَ ذَلِک أَمْرًا».1 سلام و تحیّتم را به جناب مستطاب حجت‌الاسلام آقای حاج شیخ محی‌الدین انواری و سایر آقایان ابلاغ فرمایید. برای همه سعادت و خیر دو جهان را مسئلت داشته و ملتمس دعایم.
محمدهادی الحسینی المیلانی