متن سند:
بسمه تعالی تحیۀ زاکیۀً و تسلیما وافرا اقدمها الی اللجنۀ المؤسسۀ من علماء الشیعۀ الامامیۀ الکائنۀ فی لکنهو.و بعد : فقد استلمت کتابکم الشریف مورخۀ 20 شهر رمضان و وقفت علی ما ذکرتم فیه من حضوری فی تلک الحفلۀ الکریمۀ والمؤتمر الفخمۀ و انی و ایم اللّه رب الراقصات و داحی المدحوات کثیر اما کان یدور فی خلدی من تألف ناد من اخواننا شیعۀ آل الرسول (ص) الی ان حقق اللّه الأمل و ارجو من فضل ربی الکریم ان یوفقکم لذلک ولتکن المذاکرات التی تدور هناک حول الاتحاد بین الشیعۀ و الغض عن الشحناء البدریۀ و الحنینیۀ، النعمتیۀ الحیدریۀ، فان الشیعۀ کثیر الحاجۀ فی هذا العصر الی وحدۀ الکلمۀ و حسن الطویۀ، و صفاءالنیۀ، فانّ المذاهب الباطلۀ و المسالک و الاهواء الکاسدۀ قد توجهت کلها الی اضطهاد حق الشیعۀ، و الحط عن کرامتهم مع ما نری من متانۀ مبانی عقایدهم، و جلالۀ فروعهم، و نبالۀ اخلاقهم، و لعمری انی لحائر فی انه ما هذه الغمیضۀ فی حق تلک الاسرۀ الکریمۀ و لا اری مایعالج به هذاالداء الغضال الاّشدۀ الوثاق بینهم و اتحاد کلمتهم، و بثّ آثارهم العلمیۀ سیماما یتعلق بالمتقدمین منهم.
هذا ما وسع المجال و اتا حتۀ الفرص و الظروف و للکلام مجال وسیع و مضمار فصیح، و فی الختام اقدم جمیل الشکر الیکم بهذه الخطوۀ، و کنت شدیدالولع بالمجیئی والحضور فی تلک الحفلۀ، و لکن القواسر والموانع قد حالت بینی و بین ما الشتهیه، عصمنااللّه وایاکم من الزلل و الخطل فی القول و العقیدۀ و العمل.
حرره خادم علوم اهل البیت علیهم السلام و المنیخ مطیته بابوابهم علیهم السلام شهاب الدین المرعشی النجفی ایران ـ قم فی 27 رمضان المبارک 1387
توضیحات سند:
1ـ بسمه تعالی با تقدیم بهترین درود و سلام محضر علمای شیعه امامیه لکنهو.نامه مورخه 20 ماه مبارک رمضان شما دریافت شد و از مضمون آن اطلاع حاصل گردید.
از این که دعوت کرده اید در آن اجلاسیه شریف شرکت نمایم [متشکرم] پروردگار هستی بخش گواه است، همواره آرزوی تحقق چنین گردهمایی از علمای شیعه را داشته ام که اینک با اقدام شما برآورده شد.
الطاف و توفیقات خداوند در تمام این قبیل جلسات شامل حالتان باشد.
بی تردید گفتگوها در آن دیار و آن محفل باید بر محور اتحاد شیعه و به دور از حب و بعض ها [و به اصطلاح جنگ های زرگری، نعمتی، حیدری] باشد.
در این مقطع تاریخی که مذاهب باطله و جریان های خودساخته و فاسده برای نابودی شیعه برخاسته اند، با توجه به جایگاه [بالنده و با عظمت] شیعیان در مبانی اصول و فروع و اخلاقیات، شیعیان بیش از هر زمان به وحدت کلمه و حسن رویه و نیک اندیشی نیاز دارند.
چه این که در این موقعیت حساس، اتحاد کلمه و به ویژه نشر آثار علمی متقدمین از علمای شیعه، گرفتاری های بغرنج آنان را به درمان و سامان می رساند.
البته در این فرصت محدود، مجال تبیین و توضیح این مهم نیست بررسی ابعاد گوناگون آن نیازمند فرصت بیشتری است.
در خاتمه، ضمن تشکر فراوان از این اقدام شما، با همه شوق و علاقه ام برای حضور در آن کنگره، از این که به دلیل گرفتاری و موانع نتوانستم شرکت نمایم متأسفم، خداوند تعالی ما را از لغزش و خطا حفظ فرماید.
خدمتگذار علوم اهل بیت، شهاب الدین الحسینی المرعشی النجفی