مربوط به نهضتهای ترقی خواهانه بانوان کشور شاهنشاهی
مربوط به نهضتهای ترقی خواهانه بانوان کشور شاهنشاهی
متن سند:
وزارت جنگ
مورخه ۸ ماه ۱۱ /1341
نمره ۷۱۱۹ ضمیمه –
لشگر نمره ۵ کردستان1
محرمانه مستقیم
ریاست ستاد ارتش
عطف به امریه نمره681—21 /1 /14و نمره6147—29 /1 /14ورمزمورخ 29 /1 /14-3 /1 /14مربوط به نهضتهای ترقی خواهانه بانوان کشور شاهنشاهی، در قسمت کشف حجاب و اقدامات لازمه این لشگر، در این منظور به عرض مبارک می‌رساند. در این موضوع بدون تأخیر با منتها شایان شرف و تمدن چند جلسه مراسم دعوت و ضیافت در منزل فدوی تشکیل و کلیه افسران با بانوان خود حاضر [شدند] برای شکرانه تعالی میهن ارجمند (ایران) و دعای اقدس اعلیحضرت همایون شاهنشاه پهلوی ارواحنا [فداه] خطابه‌ها ایراد [گردید] و همچنین متناوبا در کلیه هنگها و قسمتها و حکومتهای نظامی سرحدی این مجلس با نهایت شادمانی و عظمت تبادل یافته، سپس طبقات دوایر کشوری نیز یکی بعد [از] دیگری در این منظور اقدام و اصناف ولایت هم به همین نهج متناوبا مشغول [هستند] و به مزایای افتخار استقبال‌می ورزند.
کفیل فرماندهی لشگر ۵ کردستان2
سرتیپ میمند3 [امضاء ]
توضیحات سند:
١- کردستان سرزمینی است در مغرب ایران، مقر قبایل و و طوایف کرد که بین کردستان عراق، آذربایجان، کرمانشاه و همدان واقع شده و مساحت آن ۸۰۰۰۰ کیلومتر و دارای آب و هوای سرد و در نقاط پست و جلگه معتدل و گرمسیری است. این منطقه قبل و بعد از تقسیمات کشوری در سال ۱۳۱۶ ش استان مستقلی را تشکیل نمی‌داد بلکه زیر نظر استان کرمانشاه (استان پنجم) بود و مرکز آن شهر سنندج بود که شهرهاو بخشهای تابعه آن عبارت بودند از: قروه، کامیاران، سنقر، مریوان و پاوه. (ر.ک: بخشنامه مورخه 20 /1 /1317ستاد ارتش، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات و فرهنگ معین)2- در اوایل تشکیلات جدید ارتش، هنگ متشکل کردستان به نام هنگ دوم تیپ غرب نامیده می‌شد که مرکزش شهرستان بروجرد بود و هنگ سوار آن هم جزء تیپ سوار لشگری بود که مرکزش کرمانشاه بود. قسمتی از این دو هنگ در سقز و بقیه در سنندج به فرماندهی سرهنگ احمد منصور مستقر بودند که به پادگان نظامی کردستان نامیده می‌شدند. در سال ۱۳۱۴ به موجب حکم عمومی قشونی شماره 2120 که یک تجدید نظر کلی در سازمان ارتش به عمل آمد، تیپ کردستان به لشگر تبدیل شد و به لشگر نمره ۵ کردستان نامگذاری شد و این تشکیلات جدید تا سال ۱۳۱۹ ادامه داشت. (ر.ک: پنجاه سال تاریخ نیروی زمینی، محمد کاظمی، صفحات ۱۵۶ و ۱۵۷ و گلگون کفنان...، سرتیپ یکرنگیان، صفحات ۳۸۰، ۳۸۴، ۳۸۵، و ۳۸۹)
۳- در تاریخ یکم فروردین ۱۳۱۲ عده زیادی از صاحب منصبان قشون ترفیع درجه گرفتند که از آن جمله سرهنگ محمد میمند بوده که به درجه سرتیپی ارتقا یافت و در سال ۱۳۱۴ بعد از تبدیل تیپ کردستان به الشکر سرتیپ میمند به فرماندهی آن منصوب شد. یکی از اقدامات نظامی او سرکوب قیام «سید عطا» در اطراف منطقه «شیلر» و کوه «بمو» بود. (ر.ک: روزشمار تاریخ ایران، دکتر عاقلی، جلد اول، صفحات ۲۷۱ و گلگون کفنان... سرتیپ یکرنگیان صفحات ۳۸۴، ۳۸۵ و ۳۸۹)