موضوع : محاکمه حسینعلی منتظری و ربانی شیرازی
تاریخ سند: 30 خرداد 1347
موضوع : محاکمه حسینعلی منتظری و ربانی شیرازی
متن سند:
به : 316 از : 21 شماره : 1400 /21 در حوزه علمیه قم بخصوص در بین طرفداران خمینی شایع است که دستگاه دولت محاکمه شیخ حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی را هر روز بتعویق میاندازد و قصد دارد آنها را تبرئه کند زیرا آقای حکیم1 تلگرافی مبنی بر خودداری از محاکمه دو نفر فوق به مقامات ایرانی مخابره نموده همچنین آیت الله خوانساری و محمد تقی فلسفی واعظ نیز در اینمورد اقداماتی بعمل آورده اند.نظریه منبع ـ با محاکمه و تحت تعقیب قرار دادن و مجازات شدید منتظری و ربانی وجهه و اعتبار آنان در بین مخالفین از بین خواهد رفت و منبعد کسی جرئت فعالیت خلاف نخواهد نمود لکن در صورت تبرئه آنان این سوء تفاهم پیش خواهد آمد که دستگاه از محاکمه ایشان هراسناک است و این امر باعث کسب وجهه و افزایش نفوذ آنها در بین مردم خواهد شد.
نظریه رهبر عملیات مفاد گزارش فوق صحیح بنظر میرسد ضمنا با توجه بسوابق امر اصلح است چنانچه شیخ حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی تبرئه شدند آنانرا بنقاط دور دست تبعید نمایند تا در آتیه از فعالیتهای خلاف ایشان جلوگیری بعمل آید.
نظریه امنیت داخلی ـ شایعات عدم محاکمه ربانی شیرازی و حسینعلی منتظری روز بروز قوت میگیرد باستحضار میرساند وجود این دو نفر در شهرستان قم اسباب زحمت و نامبردگان از فعالیتهای خود دست بردار نیستند و با تمام قوا می کوشند وجهه ای برای خود تدارک نمایند.
از جمله منتظری که در نجف آباد اصفهان شروع کرده بشهریه دادن به طلاب اصفهانی در قم با توجه به نظریه رهبر عملیات اقامت آنان در شهرستانهای دیگر غیر از قم حداقل موجبات ارتباط آنان و عواملشان را فراهم نمی نماید و فعالیتهای متفق و یک جانبه ای نمی توانند داشته باشند و از فعالیت عوامل آنان که وضع...
.
.
بطور قطع کاسته خواهد شد.
روحانی اصل در پرونده حسینعلی منتظری در پرونده عبدالرحیم ربانی شیرازی بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله العظمی سید محسن حکیم در سال 1264 هجری شمسی در «بنت جبیل» منطقه ای در لبنان دیده به جهان گشود.پدرش سید مهدی حکیم از مراجع بزرگ زمان خود بود که به درخواست مردم لبنان از عراق به آن دیار رفت و ارشاد و هدایت جامعه آنجا را بر عهده گرفت.
ایشان از 9 سالگی به آموختن دروس حوزوی پرداخت و در محضر برادرش ـ سید محمود ـ ادبیات، منطق و قسمتهایی از فقه و اصول تا قوانین را آموخت.
سپس در شمار شاگردان شیخ صادق جواهری قرار گرفت و سه سال پیش از فوت آخوند خراسانی به درس خارج آن فقیه فرزانه وارد شد.
سپس در محضر آقا ضیاءالدین عراقی و شیخ علی باقر جواهری حاضر شد و بهره ها برد.
وی مدتی در درس میرزا محمدحسین نائینی حضور یافت.
استاد دیگر آیت الله حکیم، عارف فرزانه حضرت سید محمد سعید حبوبی بود.
آیت الله حکیم در مقام مرجعیت تامه شیعه، سراسر عمر پر برکت خود را صرف مبارزه با حاکمان جور کرد و در این زمینه مرارتهای زیادی را متحمل شد.
پشتیبانی بی دریغ ایشان از مردم مسلمان ایران پس از واقعه 15 خرداد 42 و حمله نظامیان شاه به مدرسه فیضیه هنوز از یاد نرفته است.
ورود امام خمینی به عراق به صورت تبعید از وقایع مهم دهه 40 شمسی به شمار می آید.
ملاقات امام با آیت الله حکیم و این سخن امام که: «شما حرکت کنید، من نخستین کسی هستم که از شما پیروی خواهد کرد» و تبسم و سکوت آیت الله حکیم، از جمله مسائل تاریخی نهضت اسلامی در ایران است.
آیت الله حکیم در این دیدار گفته بود: «من فکر نمی کنم اگر انقلابی سازمان دهم کسی از من پیروی کند ...
بسیاری از مردم از ما اطاعت نمی کنند.
آنها بنده هوسهای خویش اند.
» که البته مراد آیت الله حکیم، کسانی هستند که از بلوغ سیاسی، مذهبی برخوردار نیستند.
آیت الله العظمی حکیم که از بیماری سرطان رنج می برد، سرانجام در 27 ربیع الاول 1390 قمری 1348 هجری شمسی) درخانه اش در بغداد به رحمت ایزدی پیوست.
(برای آگاهی بیشتر از زندگانی آیت الله العظمی حکیم به کتاب «مرزبان حوزه نور» تألیف عباس عبیری از انتشارات مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی مراجعه شود).