تاریخ سند: 11 اسفند 1356
موضوع : نجف احمدیان فرزند حجی
متن سند:
از : 26 / ﻫ تاریخ : 11 /12 /2536[] 1211
به : 312 شماره : 2440 / 26 ﻫ
موضوع : نجف احمدیان فرزند حجی
ساعت 1500 روز 4 /12 /36 نامبرده بالا که ساکن ندیک شهربابک از توابع استان کرمان میباشد و از قم عازم محل مذکور بود مورد سوءظن مامورین شهربانی یزد قرار گرفته و در بازرسیهای معموله یک فقره نامه مشکوک به دست آمده که مفاد آن از این قرار است: اخبار در قم به قدری زیاد است که از حوصله یک گزارش دهنده خارج میباشد و امروز که مشغول نوشتن نامه هستم حوزه مقدسه به مناسبت همدردی با شهدای تبریز که خود قربانی چهلم شهدای قم شدند تعطیل است و از مشارالیه نیز خواسته آنچنان باشد که مردان حق و حقیقت بودند و آن راه را دنبال کند که گذشتگان صالح و رهبران شایسته موجود طی میکنند و ضمناً در آخر نامه اضافه نموده که وضع حوزه مقدسه به علت تبعید چند نفر از طلاب آشفته است و اسامی طلاب تبعید شده را به شرح زیر اعلام نموده است:
1 . شیخ محمد یزدی: بندرلنگه 2 . مکارم شیرازی: چابهار 3 . شیخ علی آقا تهرانی1: سیرجان 4 . حسین نوری2: خلخال 5 . صادق خلخالی: رفسنجان 6 . خزعلی: متواری است 7 . معادیخواه3: سیرجان 8 . فهیم کرمانی4: سنقر و عدهای هم زندان میباشند.
نظریه شنبه : نجف احمدیان در تحقیقات معموله اظهار داشته نامهها را از قم به شهربابک میبرده تا به صاحبان آن برساند و از مفاد آن هیچ اطلاعی نداشته است. ضمناً مشارالیه بلافاصله مرخص گردیده است.
نظریه یکشنبه : 1 . صحت خبر مورد تائید است. 2 . اصلح است از طریق پستهای مربوطه نسبت به شناسائی افراد مورد بحث و کنترل اعمال و رفتار آنان اقدامات لازم به عمل آید. افق
نظریه سه شنبه : 1 . نظریه یکشنبه مورد تائید است. 2 . یک برگ فتوکپی گواهینامه نجف احمدیان فرزند حجی اهل و ساکن ندیک شهربابک از توابع استان کرمان که حامل نامه جهت اشخاص مختلف از جمله کوچکعلی کافی در ندیک (کنگ) شهربابک بوده و دو برگ فتوکپی نامه جعفری ساکن قم خیابان خاک فرج بعد از موزائیک سازی حاج عباس پلاک 316 که نامه فوق را برای کافی ارسال داشته جهت مزید استحضار به پیوست5 تقدیم میگردد. اورنگ
نظریه 26 / ﻫ : نظریه سه شنبه مورد تائید است.
آقای کنونی . بهره برداری شود. 16 /12
توضیحات سند:
1. علی مراد تهرانی (خانی النگه) معروف به شیخ علی تهرانی، فرزند عزت الله در سال 1309ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات علوم دینی خود را در حوزههای علمیه قم و نجف سپری کرد و در دوران مبارزه با رژیم ستمشاهی، از کسانی بود که طعم زندان و شکنجه را نیز چشید.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی رئیس دادگاههای انقلاب مشهد و همچنین از اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی بود.
او که از شخصیت شکننده و حساسی برخوردار بود، پس از آنکه دفتر هماهنگی بنی صدر و منافقین به صورت برنامه ریزی شده به او نزدیک شدند، تحت تأثیر آنها، در صف مخالفین انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) قرار گرفت، تا جایی که پس از فرار بنی صدر، به عراق رفت و در خدمت رژیم بعثی عراق قرار گرفت.
شیخ علی تهرانی، در سال 1373ش، خود را به نیروهای ایرانی مستقر در مرز ایران و عراق تسلیم کرد که در دادگاه به زندان و تبعید محکوم شد و اینک، در سایهی رأفت و رحمت نظام مقدس اسلامی، دوران کهنسالی خود را سپری میکند.
2. آیت اللهالعظمی حاج شیخ حسین نوری همدانی در سال 1304ﻫ ش در خانوادهای روحانی در همدان به دنیا آمد. علوم ابتدایی را نزد پدرش آموخت و در سال 1321ش، به مدت دو سال از محضر آیتالله آخوند ملاعلی همدانی بهره برد و پس از آن راهی قم شد و از محضر آیات عظام : بروجردی(ره) و امام خمینی(ره) بهره گرفت. با آغاز نهضت امام خمینی (ره) در جریان مبارزات شرکت فعال داشت و همزمان با دستگیری و تبعید امام به ترکیه، ایشان نیز دستگیر و راهی زندان قزل قلعه شد. ایشان که پس از آزادی از زندان به فعالیتهای مبارزاتی خود ادامه میداد و در این مسیر رنج تبعید را نیز بر جان خریده بود، در پی انتشار مقالهی مجعول رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات و توهین به امام در دی ماه سال 1356ش، جلسهای با حضور افرادی چون: آیتالله مشکینی(ره)، آیتالله مکارم شیرازی، آیتالله وحید خراسانی در منزل خود تشکیل داد که در این جلسه، تصمیم به تعطیلی حوزه علمیه قم گرفته شد. ایشان که ضمن تحقیق و تألیف و تدریس، مدیریت مدرسه علمیه « مهدی موعود عج » را به عهده دارد، مدتی نیز به فرمان امام خمینی(ره) در سمت نمایندگی ایشان و امامت جمعه در شهر همدان به خدمت مشغول بود.
آیتالله نوری همدانی اکنون به عنوان یکی از مراجع معظم تقلید در همراهی با انقلاب اسلامی و حمایت از مقام معظم رهبری، نقشی تعیین کننده و بسزا دارد.
3. حجتالاسلام عبدالمجید معادیخواه، فرزند حسین در سال 1326ش در قم به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به تحصیل علوم حوزوی روی آورد و از محضر اساتید حوزه علمیه قم بهره برد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره) در سال 1341ش، به صف مبارزان و یاران امام پیوست که این فعالیت تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357ش ادامه یافت و در طی آن، چند بار دستگیر، زندانی و یا تبعید شد که آخرین نوبت آن، دستگیری در سال 1357ش، و محکومیت به اقامت اجباری سه ساله در سیرجان بود.
ایشان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در دادگاههای انقلاب اسلامی و شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی فعالیت داشت و در اولین دوره مجلس شورای اسلامی نیز به عنوان نماینده مردم تهران به مجلس رفت و مدتی نیز وزیر ارشاد بود.
وی پس از راه اندازی بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی، به عنوان مدیرعامل آن به فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی مشغول شد.
برخی از آثار ایشان به این شرح است : آفتاب نهجالبلاغه در 10 جلد . ترجمه نهجالبلاغه، ابوذر غفارى، تاریخ اسلام.
4. شیخ مرتضی فهیم کرمانی فرزند غلامرضا در سال 1313ﻫ ش در خانوادهای روحانی در شهر کرمان به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی، تحصیلات خود را در دروس حوزوی ادامه داد و به مرحله تدریس رسید. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مشاغلی از قبیل قاضی دادگاه انقلاب کرمان، دو دوره نمایندگی کرمان در مجلس شورای اسلامی و ریاست کمیسیون اصل 90 مجلس را به عهده داشت.
ایشان از جمله کسانی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به انحرافاتی آلوده شد و مورد مؤاخذه قرار گرفت. از آثار اوست: زنان در قرآن و زنان بزرگ در اسلام
5. موارد مورد اشاره در بخش ضمائم آمده است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان یزد، کتاب 2 صفحه 237