تاریخ سند: 3 آذر 1342
متن سند:
از : اداره کل سوم
به : ریاست ساواک تهران شماره : 32744 /325
صفحات 14 و 15 مجله امید ایران مورخه 24 /8 /42 اختصاص به عکس
اشخاصی که روی بدن خود را خالکوبی نموده اند داده شده است به خصوص
شخصی که سمت چپ سینه اش را با عکس استالین1 خالکوب نموده جلب
توجه می نماید.
در این موقع که در کشور شوروی مجسمه ها و عکسهای استالین از بین برده شده
و پیروان وی از صحنه سیاست آن کشور بر کنار گردیده اند و در این روزها که
صدر هیئت رئیسه اتحاد جماهیر شوروی به عنوان میهمان به کشور ایران
مسافرت نموده و شورویها متوجه مطبوعات و مندرجات آن می باشند چاپ
عکس مزبور مصلحت نبوده است.
دستور فرمائید به مسئول مجله مزبور
تذکرات شدید داده و نتیجه را اعلام دارند.
از طرف مدیر کل اداره سوم ـ مقدم 2 /9 /42
تهیه کننده ـ داوری
رئیس بخش ـ حسینی
از طرف رئیس اداره دوم عملیات 30 /8 /42
امید ایران
توضیحات سند:
1ـ ژوزف استالین (1953 ـ
1879 م)، استالین به معنای
«مرد فولادین» نام مردی است
که سالها دیکتاتور بزرگ کشور
اتحاد جماهیر شوروی (سابق)
بود و از 1924 تا زمان مرگش
بر این کشور حکومت کرد.
او از
قدرتمندترین مردان قرن بیستم
بشمار می آید.
ژوزف ویساریو
نویچ جوگاشویلی نام حقیقی او
بود.
وی اهل گرجستان بود.
پدرش کفاش بود و مادرش نیز
رختشویی می کرد.
مادر ژوزف
آرزو داشت تا او به کلیسا ملحق
شود، به همین علت به مدرسه
مذهبی تفلیس فرستاده شد.
اما
در سن 20 سالگی به علت
داشتن افکار و عقاید انقلابی و
سوسیالیستی از مدرسه اخراج
گردید.
در دوره تحصیل به حزب
سوسیال دمکرات قفقاز پیوست
و پس از انشعاب حزب به دو
جناح بلشویک و منشویک، به
بلشویکها پیوست.
به زودی
پلیس به تعقیب او پرداخت و
چندین بار دستگیر شده و به
تبعید فرستاده شد.
وی در سال 1905 با لنین،
بنیانگذار روسیه کمونیست،
ملاقات کرد.
در سال 1917
انقلاب کمونیستی روسیه شکل
گرفت و حکومت تزار واژگون
شد و حکومت کمونیستی
جایگزین آن گردید.
استالین که
درست تا قبل از وقوع انقلاب
در شرق سیبری در تبعید بسر
می برد، شرکت چندان فعالی در
انقلاب نداشت، اما او مدیری
توانا و سیاستمداری هوشمند
بود و در دولت جدید به سرعت
پیشرفت کرد و در سال 1922 به
سمت بسیار مهم دبیرکلی حزب
کمونیست دست یافت.
لنین در
1924 درگذشت و بلافاصله
پس از آن، جنگ قدرت برای
کسب رهبری بین استالین و
تروتسکی، که مورد توجه لنین
بود، بالا گرفت.
در سال 1929
استالین، تروتسکی را تبعید کرد
و از آن پس رهبری شوروی را
در دست گرفت، تروتسکی در
تبعید به دستور استالین کشته
شد.
در «تصفیه بزرگ حزبی» در
سال 1936، استالین بسیاری از
انقلابیون قدیمی را متهم به
تلاش برای براندازی کرد و آنها
را اعدام و یا به اصطلاح
(تصفیه» نمود.
او تمامی افسران
و مسئولان مشکوک به خیانت
را از کار برکنار کرد.
پس از پایان جنگ دوم جهانی،
روابط بین شوروی و
کشورهای غربی به تیرگی
گرایید، زیرا آنها مخالف تجزیه
آلمان بودند.
این تصمیم در
مذاکرات پوتسدام گرفته شده
بود.
استالین بر مسند قدرت
باقی ماند و با مشتی فولادین به
سرکوب دشمنانش پرداخت.
وی
در سال 1953، پس از یک
حمله قلبی در مسکو درگذشت.
ر.ک : دائره المعارف بزرگ
زرین، ج یک، ص 191 و 192.
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - مجله امید ایران به روایت اسناد ساواک صفحه 268