تاریخ سند: 4 شهریور 1348
موضوع : آیت الله نجفی مرعشی
متن سند:
از : 21
به : 316 شماره : 2497 /21
ساعت 10 صبح روز جمعه 31 /5 /48 آیت الله
نجفی مرعشی در منزل خود با آقای اسدی راد
رئیس پست و تلگراف قم ضمن صحبت از
حریق مسجد الاقصی1 در اورشلیم اظهار
تأسف نمودند و از آقای اسدی راد خبر تازه در
این باره خواستند که آقای اسدی اظهار کرد
همان است که مستحضرید و چیز تازه نرسیده
امروز تعطیل است فردا در جراید خواهند
نوشت آیت الله فرمودند این مسجد سابقه 800
ساله دارد و دارای عتیقه های زیادی است
فرزند آیت الله آقای حاج سیدمحمود اظهار
کردند من از این مسجد دیدن کردم و بسیار مجلل و عالی می باشد ولی افسوس که با این حریق
خسارت زیادی وارد شده آیت الله فرمودند تنها مسجدی که در دنیا مورد احترام 3 مذهب
مختلف می باشد همین مسجدالاقصی است که مسلمانان و کلیمی ها و عیسوی ها آنجا را
محترم می دارند.
بعد از چند دقیقه در مورد شیخ طوسی و جشن هزاره آن از طرف فرزند
آیت الله صحبت شد و معلوم گردید فقط از بین مراجع از آیت الله مرعشی نجفی دعوت شده و از
اکثر رجال کشورهای اسلامی و غیراسلامی برای شرکت در این جشن که در اسفند 49 در مشهد
برگزار می شود دعوت گردیده.
آقای اسدی راد در مورد موقعیت شیخ و محل دفن ایشان سوال
کردند آیت الله فرمودند در نجف دفن است و از نظر علم کم نظیر بود چه از لحاظ فقه و چه از
لحاظ اصول و سایر قسمتها.
آقای اسدی در مورد آیت الله [سیدصادق] روحانی سوال کردند و
اظهار علاقه نمودند که می خواهم ایشان را ببینم آیت الله مقداری سکوت کردند و بعد با کنایه
صحبت فرمودند و طوری فرمودند که بعضی از مراجع با من خوب نیستند و به علاوه عالم باید در
کار خودو مذهب اقدام کند نه بیخود در
کارهایی که مربوط به او نیست اقدام کند.
نظریه منبع ـ نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات ـ مفاد گزارش صحیح
است و آیت الله نجفی فعلاً سعی می کند در امور
سیاسی کمتر مداخله نموده و تا اندازه ای خود
را با برنامه های دولت موافق نشان دهد.
ارم
نظریه امنیت داخلی ـ مفاد گزارش صحیح
است.
اقدامات آیت الله نجفی اکثرا در جهت
موافق دستگاه بوده است و با حزم و احتیاطی
فراوان روی مسائل تعمق می کند و آمادگی
جهت همکاری از وی دیده می شود البته با
واسطه.
روحانی
رئیس ساواک ـ نظری نیست مهران
آقای ابراهیمی بهره برداری شود 11 /6
نجفی مرعشی بایگانی شود
توضیحات سند:
1ـ در تاریخ 30 مرداد ماه 1348 مسجدالاقصی نخستین قبله مسلمین توسط اشغالگران قدس به آتش کشیده
گنبد مسجد در پنج نقطه سوخت، یکی از آثار متبرکه و یک منبر مخصوص با قدمت هشتصد ساله سوخت و از
بین رفت، این جنایت دردناک خشم و کینه تمام مسلمانان جهان را برانگیخت و فریادهای «الجهاد» از
مناره های مساجد کشورهای اسلامی، مسلمانان را به جهاد علیه صهیونیسم جهت آزادی فلسطین دعوت کرد،
رئیس پلیس اورشلیم، عامل آتش سوزی را یک مسیحی استرالیائی به نام «مایکل ویلیام رومن» معرفی کرد اما
نگفت که آیا وی اعتراف کرده و همدستانش را معرفی نموده است یا نه؟ شاه نیز در این زمان به صحنه آمد و
وزارت دربار، با صدور اطلاعیه ای، هزینه تعمیر مسجدالاقصی را از سوی شاه و ملت ایران پذیرفت.
حضرت
آیت الله گلپایگانی (ره) به همین مناسبت از روحانیون و مردم خواستند در جلسه ای که روز جمعه 15
جمادی الثانی در مدرسه فیضیه تشکیل می شود، شرکت کنند، ساواک که به وحشت افتاده بود، به آیت الله
شریعتمداری متوسل شد، آقای شریعتمداری در ملاقات با رئیس ساواک قم از برگزاری این مراسم اظهار
نگرانی کرد.
و گفت : از رفتن طلاب تحت اختیارش به طور غیر مستقیم به این مجلس جلوگیری خواهد کرد،
امام خمینی (ره) در واکنش به حریق مسجدالاقصی فرمودند: «مسجدالاقصی را آتش زدند، ما فریاد می کنیم
که بگذارید، مسجدالاقصی به همین حال نیم سوخته باقی باشد، این جرم را از بین نبرید، ولی رژیم شاه
حساب باز می کند و صندوق می گذارد و به اسم بنای مسجدالاقصی از مردم پول می گیرد.
تا شاید بتواند از این
راه استفاده نماید.
و جیب خود را پر کند، و ضمنا آثار جرم اسرائیل را از بین ببرد.
ر.ک : حکومت اسلامی یا
ولایت فقیه، درس 12، صفحه 46، شایان ذکر است، از سوی برخی علماء و مراجع تقلید، در خصوص آتش زدن
مسجدالاقصی و رویدادهای جانبی آن اعلامیه هایی صادر شده است.
همانطور که در این مجموعه اسنادی
ملاحظه می کنید حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی در تاریخ 2 /6 /1348 اطلاعیه ای صادر کردند، مجددا
ایشان درباره جلوگیری رژیم شاه از برگزاری مراسم اعتراض به آتش زدن مسجدالاقصی در تاریخ 7 /6 /1348
اطلاعیه ای نوشتند.
حضرت آیت الله العظمی حکیم (ره) طی تلگرامی در تاریخ شهریور 1348 به آقای حاج
شیخ عبداللّه مسیح تهرانی درباره به آتش کشیدن مسجدالاقصی از سوی صهیونیستها دست به افشاگری زدند
ر.ک : اسناد انقلاب اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، جلد اول، صص 7 /334.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 485