تاریخ سند: 12 دی 1339
موضوع: جلسه منزل سیدضیاءالدین طباطبائی
متن سند:
شماره: 2 – 3 – 5055 تاریخ: 12 /10 /39
موضوع: جلسه منزل سیدضیاءالدین طباطبائی
قبل از ظهر روز گذشته جلسه منزل آقای سیدضیاءالدین طباطبائی دایر بوده و عدهای در حدود ۵۰ نفر از جمله دکتر عباس جنابزاده- صالحی از ملاکین ساوه- مهندس طاهرزاده- مهندس عظیمی- کرباسی- سرهنگ کوثری و هدایتاله محمودی کارمند وزارت دادگستری در آن شرکت کردهاند در این جلسه مهندس طاهرزاده از وضع گمرک و تخلیه بار در آنجا انتقاد کرده و گفته مسئولین باربری صندوق و جعبهها را بدون توجه به محتویات آن روی زمین پرت میکنند و سیدضیاءالدین پاسخ داده در هیچ جای دنیا این طور عمل نمیشود و برای جا به جا کردن اجناس در گمرک قاعدهای در کار است و بیمه روی آن نظارت میکند.
سیدضیاء همچنین ضمن صحبت خطاب به صالحی اظهار داشته که زمینهای مزروعی خود را برای کشت چغندر آماده سازد و نگاه به اشخاصی که پشت میز نشسته و به امید ورود گندم و شکر از کشورهای خارجی ریاست میکنند ننماید زیرا قند کمیاب خواهد شد و چنانچه در کشور چغندرکاری به حد کافی باشد مشکلی پیش نخواهد آمد و مهندسین نبایستی فقط اکتفا به تئوری و درسهائی که خواندهاند بکنند و بلکه باید از خود ابتکاراتی به کار بزنند و چند سال قبل او به مهندس اصفیا1 برای حفر یک حلقه چاه آب عمیق در سعادتآباد مراجعه نموده لیکن نامبرده پس از آزمایش تپههای اطراف سعادتآباد در همان محل چاهی حفر نموده که در زیر آن دریائی از آب وجود دارد و عین این کار را هم ملک سعود پادشاه کشور عربستان کرده و ایشان از متخصصین انگلیسی و آمریکایی حفر چاه درخواست کرده بود و بالاخره دو نفر مهندس فرانسوی با حفر چاه عمیق در آنجا آبی بیرون آوردهاند که دنیا تعجب کرده است و اینکه مثلاً شماها از وضع گمرک شاکی هستید تقصیر خودتان است وگرنه باربر جرأت ندارد که بار مردم را خراب کند و زمانی که وی وسائل چاپخانه مجلس را به کشور وارد کرده هیچ یک از وسائل فعلی از قبیل جرثقیل و غیره در کشور ما وجود نداشته لیکن حتی یک جعبه از وسایل مذکور نیز عیب نکرده و امروزه یک عدهای به طور عمد خرابکاری میکنند و یک عده دیگر از روی نفهمی و قراری هم در کار نیست و حاصل آن هم این است که مشاهده میشود.
توضیحات سند:
1- صفی اصفیا: در سال ۱۲۹۵ در تهران متولد شد. پس از پایان تحصیلات متوسطه راهی فرانسه شد و پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی به ایران بازگشت و استاد دانشکده فنی شد. از سال ۱۳۳۳ به سازمان برنامه رفت و پس از چندی به معاونت فنی منصوب گردید. سپس قائم مقام و سرانجام مدیر عامل سازمان برنامه شد. وی از سال ۱۳۴۷ به مدت ۹ سال وزیر مشاور و نایب نخستوزیر در امور عمرانی بود.
منبع:
کتاب
سیدضیاءالدین طباطبایی صفحه 175