درباره: میراسداله مدنى دهخوارقانى فرزند میر على
تاریخ سند: 20 شهریور 1346
درباره: میراسداله مدنى دهخوارقانى فرزند میر على
متن سند:
از: 316 تاریخ: 20 /6 /46 0620درباره: میراسداله مدنى دهخوارقانى فرزند میر على
منظور :
به عرض مى‌رساند. شهربانى کل کشور صلاحیت نامبرده بالا را جهت صدور پروانه خروج به مقصد کشور عراق از ساواک استعلام نموده است.
خلاصه پیشینه :
برابر سوابق موجد مشارالیه از روحانیون ایرانى مقیم عراق مى‌باشد که بعضا در تابستان‌ها از عراق به همدان عزیمت و پس از توقف دو الى سه ماه مجددا به محل اقامت خود مراجعت مى‌نماید لکن در مدت توقف در بعضى از مساجد و همچنین مجالس خصوصى مطالب تحریک‌آمیز و خلاف مصالح ایراد مى‌نماید که به همین سبب در سال 43 با عزیمتش به عراق مخالفت گردیده ولى در سال 44 بر اثر شفاعت آیت‌اللّه حکیم1 و اوامر تیمسار ریاست ساواک با صدور پروانه خروج به مقصد کشور عراق جهت یاد شده موافقت شده است.
نظریه: با توجه به این که این شخص مورد توجه آیت‌اللّه حکیم مى‌باشد در صورت تصویب پس از احضار و دادن تذکرات لازم با عزیمتش به عراق موافقت گردد.
رئیس بخش 316 ـ باصرى نیا
رئیس اداره یکم عملیات و بررسى ـ ثابتى 20 /6 /46 برابر نظریه اقدام گردد. 22 /6
توسط آقاى موسوى واعظ احضار شده است در جریان باشد. 23 /6
توضیحات سند:
1. آیت‌اللّه سید محسن حکیم:آیت‌اللّه سید محسن حکیم در سال 1264 هجرى شمسى در لبنان متولد شد. پدرش مرحوم سید مهدى حکیم از مراجع زمان خود بود. آیت‌اللّه حکیم از 9 سالگى به تحصیل علوم اسلامى پرداخت. محضر مراجع و مدرسین بزرگى همچون آقا ضیاءالدن عراقى، حاج شیخ على باقر جواهرى را درک کرد و در درس مرحوم میرزا محمد حسین نائینى حضور مى‌یافت و تلمذ در محضر مرحوم سید محمد سعید حبوبى را غنیمت مى‌شمرد.
پس از رحلت آیت‌اللّه بروجردى در مقام مرجعیت تامه شیعه، سراسر عمر خود را صرف مبارزه با دشمنان اسلام و تبلیغ دین نمود. از نهضت امام خمینى دفاع مى‌کرد و نامه‌هاى اعتراض‌آمیزى به شاه مى‌نوشت. مرحوم آیت‌اللّه حکیم همواره مورد اذیت و آزار بعثیان عراق و کمونیست‌هاى بغداد قرار مى‌گرفت و سرانجام در 27 ربیع‌الاول 1390 قمرى (1349) درگذشت. (شرح حال آیت‌الله حکیم/ عباس عبیدى / تهران)