موضوع: شیخ عبدالرسول قائمی
تاریخ سند: 14 فروردین 1353
موضوع: شیخ عبدالرسول قائمی
متن سند:
از: 6ﻫ 1 تاریخ:14 /1 /1353به: 312 شماره: 8098/ ﻫ 1
موضوع: شیخ عبدالرسول قائمی
شیخ عبدالرسول قائمی بوسیله عوامل خود از جمله آقای امینی کارمند قسمت ایمنی شرکت نفت به اداره فرهنگ و هنر و مدیران سینماها اخطار می‌نماید فیلم‌هائی را که مطابق میل ایشان نمی‌باشد نبایستی نمایش دهند و به همین سبب از نمایش فیلمی بنام گناهکاران جزیره بهشت که دارای پروانه ثبت 17860 مورخه 21 /6 /52 می‌باشد با تهدید جلوگیری به عمل آورده‌اند.1
ملاحظات 6 ه ـ فیلم مزبور در سینمای ... آبادان به نمایش گذارده شده است.
آقای وثوق، با درج ملاحظات در گزارش روزانه وقایع روزانه نوشته شود. 19 /1 /53
در گزارش وقایع روزانه درج گردید.19 /1 /53
53678 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. در زمان رژیم سابق بسیاری از فیلم‌ها‌یی که مجوز نمایش می‌گرفت، فیلم‌های عاشقانه و مستهجن بودند که افراد متدین و مذهبی با نمایش آن مخالفت می‌کردند.در زمان حاکمیت شاه، گسترش روزافزون کارخانجات شراب‌سازى و همزمان، واردات انواع شراب‌هاى خارجى و صدور رو به تزاید پروانه‌هاى کسب مشروب‌فروشى (به حدى که تعداد اینگونه دکه‌ها، به مراتب از مجموع تعداد کتابفروشى‌ها و کتابخانه‌ها و مساجد در تمام شهرها (به‌جز شهر قم) بیشتر بوده است)، تولید و کشت تریاک و مواد افیونى (که مسئولیت نظارت بر آن را به عهده یکى از برادران خود گذاشته بود) و همزمان، وارد کردن کمیت‌هاى عظیمى از همان مواد خانمان‌سوز توسط باند اشرف پهلوى (خواهر دوقلوى شاه) در شرایطى که فلان مُقنى بدبخت، به جرم داشتن چند گرم تریاک به اعدام مى‌رسید. تشکیل مؤسسات «شبکه دختران تلفنى» و تشکیل و گسترش مدارس مختلط و ترویج روابط نامشروع زنان و مردان و ایجاد مراکز فحشاء در مراکز استان‌ها. تأسیس کلوپهاى شبانه آنچنانى و ترویج قمار و تأسیس قمارخانه‌هاى بزرگ با پروانه قبولى! و تبلیغات وسیع در جهت برهنگى زنان و ترویج اختلاط‌هاى نامشروع با تأسیس مراکز شنا در تمام فصول و به خصوص کنار دریا در تابستان، واردات انواع وسایل آرایشى که بخش عظیمى از بودجه کشور را به خود اختصاص داده بود، و ارائه انواع مد البسه غربى از طریق تلویزیون، مجلات و... که عموما در جهت همان سیاست برهنگى و عفت‌زدایى‌ها و اسلام‌زدایى صورت مى‌پذیرفت، گوشه‌هایى از آن سیاست را شکل مى‌داد.
اهرم‌های سقوط شاه و پیروزى انقلاب اسلامى، فخر روحانى، جلد اول، ص 187.