موضوع: شیخ حسن هاشم‌زاده
تاریخ سند: 11 شهریور 1357
موضوع: شیخ حسن هاشم‌زاده
متن سند:
از: 14 /4 ﻫ 1 تاریخ: 11 /6 /2537[1357]به: 312 شماره: 1768 /14 ﻫ 1
موضوع: شیخ حسن هاشم‌زاده
نامبرده فوق در ساعت 2010 روز 5 /6 /37 در مسجد قاضی محله اظهار داشته:
1ـ یک نفر طلبه بست نشست دید چند تا سگ را با زنجیر بسته‌اند آقا برایش فرمود یکی از آن سگ‌ها را باز کن آن می‌رود در ایران پادشاهی می‌کند.
2ـ جنازه رضا شاه را بردند قم دفن کنند آیت‌الله بروجردی1 نگذاشت مجبور شدند آوردند در شاه عبدالعظیم دفن کردند در نتیجه شاه با روحانیون طرف شده.
نظریه شنبه ـ خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه ـ نامبرده یکی از روحانیون افراطی می‌باشد که گاهگاه به دولت پرخاش کرده و صحبت‌هایی خلاف مصالح مملکتی برای افراد عامی و بی‌سواد می‌کند با توجه به اینکه از منابع دیگر در این مورد گزارش واصل گردیده به صحت خبر به احتمال قوی می‌توان اطمینان نمود. قاسم
نظریه 14 /4 ﻫ ـ نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه ـ با توجه به نظریات فوق احتمال صحت خبر وجود دارد.
نظریه جمعه: در مرخصی است.
______________________
1. آیت‌الله العظمى سیدحسین بروجردى فرزند سید علی طباطبایی در سال 1254 ﻫ ش در بروجرد متولد شد، تحصیلات خود را در مکتب شروع کرد، سپس به مدرسه نوربخش بروجرد و بعد از آن به حوزه علمیه بروجرد رفت، صرف و نحو، بدیع، عروض، منطق و فقه و اصول را فرا گرفت. آن‌گاه براى ادامه تحصیل به حوزه علمیه صدر اصفهان رفت و از محضر میرزا جهانگیر خان قشقایى، سید محمد باقر درچه‌اى و میرزا کلباسى و محمد تقى مدرس کسب فیض کرد.
او در سال 1281 براساس درخواست والد خود پس از نه سال تحصیل در اصفهان به بروجرد برگشت و در سال 1282 به نجف اشرف جهت ادامه تحصیل عزیمت کرد. سید حسین در 36 سالگى در حوزه نجف مشهور شد و چنان موقعیتى پیدا نمود که در معابر و مدارس مورد توجه عام و خاص قرار گرفت و حوزه درسى او بسیار باشکوه برگزار مى‌شد. او از سال 1282 تا سال 1289 در نجف اشرف بود و باز به تقاضاى والد خود در سال 1289 به بروجرد حرکت کرد. رحلت پدر (1290ش) باعث شد که دیگر به نجف نرود و در بروجرد بماند. 12 سال در بروجرد مشغول تربیت طلاب شد و در سال 1304 بعد از مرگ فرزند خود جهت مسافرت عازم مشهد شد. در برگشت به قم رفت و به گرمى از طرف آیت‌الله حائرى و حوزه علمیه قم تکریم شد و به دعوت فضلای قم شروع به مباحثه کرد، ولى با پیگیرى مردم بروجرد پس از یکسال و نیم توقف در سال 1306 به بروجرد بازگشت. سپس به مکه مشرف شد و پس از مراجعت به تهران رفت و از آنجا برای بار دوم عازم مشهد شد و پس از 7 ماه توقف مجدداً به بروجرد بازگشت و تا سال 1319 در آنجا ماند. در سال 1320 پس از رحلت آیت‌الله حائرى به درخواست علما و اهل علم ایشان به قم رفتند و خلاء وجودى آیت‌الله حائرى را پر نمودند. با درگذشت مرحوم آیت‌الله قمى، آیتاللهالعظمی بروجردى مرجع تقلید جهان تشیع شدند. ایشان نسبت به گسترش حوزه علمیه قم توجه وافرى داشت و آن‌را بیش از گذشته گسترش داد و مکتب فقهى خاص و مکتب علم رجال را پایه‌گذارى نمود.
مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردى از روحانیونى بود که با سلطنت رضاشاه مخالفت مى‌کرد و در دوره سلطنت محمدرضا شاه با بسیارى از اقدامات رژیم نظیر لایحه اصلاحات ارضى مخالف بود و تلاش مى‌کرد تا به وسیله نامه و پیام‌هاى ارسالى از خلافکاری‌هاى رژیم شاه نسبت به حریم اسلام جلوگیرى نماید. او در مواردى نیز تقیه می‌کرد و مبارزه با رژیم شاه را به فرصت مناسب‌ترى موکول می‌نمود. سرانجام پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین آیتاللهالعظمی بروجردی در دهم فروردین 1340 ﻫ ش (12 شوال 1380 ﻫ ق) رحلت فرمودند.