سنندج
سنندج
متن سند:
ساواک مربوطه ـ تعداد به صورت اسامیسنندج ـ • ـ ندارد
یزد ـ ۵ نفر ـ محمد صدوقی1 فرزند میرزا ابوطالب ـ علی آتشی یزدی فرزند محمد ـ محمدعلی ربانی فرزند حسن ـ محمدصادق سادات اخوی فرزند سیدعلی ـ کاظم راشدپور یزدی2 فرزند علی‌اکبر
قزوین ـ ۴ نفر ـ شیخ میرزا رحیم سامت ـ شیخ هادی باریک‌بین ۳ ـ سیدحسن روئین معروف به موسوی و شالی ـ سیدنورالدین آصف آگاه فرزند سیدعلی معروف به سیدنوری اشکوری
کهکیلویه ـ • ـ ندارد
کرمانشاه ـ ۴ نفر ـ مجتبی روشن4 معروف به حاج آخوند فرزند حسن ـ عبدالخالق عبداللهی اصفهانی فرزند محمدعلی ـ حاج محمدباقر محمدی5 عراقی معروف به حاج آقا بزرگ فرزند محمد ـ سیدعباس میریونسی6 فرزند ابوالفضل
بوشهر ـ ۱ نفر ـ شیخ علی معلمی
سیستان و بلوچستان ـ • ـ ندارد
ایلام ـ ۰ ـ ندارد
همدان ـ ۳ نفر ـ میراسدالله مدنی دهخوارقانی7 فرزند میرعلی ـ محمدتقی عالمی دامغانی8 فرزند علی ـ شیخ محسن ذوقی (بهرامی) فرزند مراد
کرمان ـ ۱۲ ـ نفر ـ شیخ علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ـ شیخ عباس فقیه ـ شیخ عباس حقیقی ـ سیدیحیی جعفری ـ شیخ رحیم علمی ـ شیخ احمد توکلی زاده راوری ـ شیخ محمدعلی انصاری نوقی ـ سیداحمد سادات خراسانی ـ شیخ عباس پورمحمدی ماهونکی – شیخ مجد محمد جواد حجتی کرمانی ـ شیخ مرتضی فهیم ـ سیدعلی حسینی خامنه‌ای ـ علی‌اکبر فیض مشکینی ـ محمدمهدی ربانی رانکوهی ـ محسن دعاگو فیض‌آبادی9
اراک ـ ۹ ـ نفر ـ شیخ حسین عظیمی فرزند محمود ـ شیخ احمد نصیرالاسلامی فرزند یحیی۱۰
توضیحات سند:
۱- شهید آیت‌الله محمد صدوقی فرزند میر ابوطالب کرمانشاهی از احفاد شیخ صدوق صاحب یکی از کتب اربعه شیعه (من لا یحضره الفقیه)، در سال ۱۲۸۷ ش / ۱۳۲۷ ق در شهر یزد به دنیا آمد. ایشان در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و تحت سرپرستی پسر عمویش آیت‌الله شیخ محمد کرمانشاهی قرار گرفت. تحصیلات مقدماتی و بخشی از دوره سطح را نزد استادان حوزه علمیه یزد فرا گرفت. به منظور ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در آن شهر مشغول تحصیل گردید. سرمای تاریخی اصفهان در ۱۳۴۸ ق وی را مجبور کرد به زادگاهش بازگردد و یک سال بعد به قم مهاجرت کرد و در حوزه علمیه آن شهر تحصیل معارف دینی را پی گرفت و از محضر درس مدرسان نام‌آوری همچون آیات عظام شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سیدحسن صدر، سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای بهره‌مند گردید تا به درجه اجتهاد نائل آمد و در حوزه علمیه قم مشغول تدریس شد. همچنین سرپرستی حوزه را از حیث امور مالی و رتق و فتق امور متفرقه طلاب عهده‌دار بود. آیت‌الله صدوقی از زمان فدائیان اسلام مبارزه سیاسی را شروع کرد و با حمایت از فدائیان اسلام، مدتی نواب صفوی و سیدعبدالحسین واحدی را در منزل خود پناه داد. با شروع نهضت امام خمینی، شهید صدوقی نیز به جنبش اسلامی مردم ایران پیوست و در فاصله ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷ ش همواره علیه رژیم فعالیت می‌کرد و منزل ایشان در یزد مأمن انقلابیون بود. شهید صدوقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت نماینده ولی فقیه و امام جمعه یزد منصوب گردید و همواره مورد اعتماد حضرت امام(ره) بود. ایشان در ۱۱ تیر ۱۳۶۱ / ۱۰ رمضان ۱۴۰۲ پس از ادای نماز جمعه توسط منافقین به شهادت رسید. (ربانی خلخالی، شهدای روحانیت شیعه در یکصد ساله اخیر، ج ۲، ص ۵۸۵-۵۷۷؛ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج ۷، صص ۴۴7-۴۴2؛ منتظر قائم، علم و عرفان ایستاده در خون، کیهان فرهنگی، شماره ۴، صص ۳۴-۳۳؛ از محراب تا معراج: یادواره سومین شهید محراب آیت‌الله صدوقی / امور فرهنگی جهاد دانشگاهی دانشگاه شیراز)۲- حجت‌الاسلام و المسلمین محمدکاظم راشد یزدی در ۱۳۱۶ ش در شهر یزد به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه در زادگاهش طی کرد و برای تحصیل علوم حوزوی به قم سفر کرد. پس از مدت کوتاهی به صلاحدید بعضی از علما به شیراز رفت و نزد آیات عظام بهاءالدین محلاتی و ملک حسینی ادامه تحصیل داد. در دوران نهضت اسلامی همواره همگام و همراه شهید آیت‌الله صدوقی بود و بارها تحت تعقیب قرار گرفت و چندین بار به نقاط دور و بد آب و هوا تبعید گردید. یک سال در بندر گناوه، یک سال در گلپایگان و مدتی در ایرانشهر و ایذه تبعید بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بنیاد شهید انقلاب اسلامی یزد به خدمت پرداخت.
3- آیت‌الله هادی باریک‌بین: در ۱۳۰۹ در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات حوزوی را در زادگاهش شروع کرد و قسمتی از سطح را نزد شیخ یحیی مفیدی و سیدابوالحسن رفیعی قزوینی فرا گرفت. برای ادامه تحصیل به قم رفت و نزد آیات مشکینی و سلطانی دوره سطح را به پایان رساند و دوره خارج فقه و اصول را در محضر آیات عظام بروجردی و حضرت امام(ره) سپری کرد. سپس به نجف رفت و مدت سه سال از درس آیت‌الله شیخ محمدباقر زنجانی بهره‌مند شد. وی بعد از بازگشت به قزوین اداره مدرسه شیخ‌الاسلام را به عهده گرفت و در کنار فعالیت‌های علمی و فرهنگی به مبارزه سیاسی با رژیم پرداخت و با تشکیل جلسات سخنرانی به روشنگری پرداخت. در ۱۳۵۶ به سر دشت تبعید شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نماینده استان زنجان در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. در ۱۳۶۰ از سوی حضرت امام(ره) به امامت جمعه قزوین منصوب گردید و به عضویت مجلس خبرگان رهبری در آمد. (اطلاعات، شماره ۱۶۸۹۷، ۳۰ آذر ۱۳۶۱، ص ۱۵).
۴- آیت‌الله حاج آقا مجتبی حاج آخوند فرزند حاج شیخ حسن حاج آخوند در ۱۳۰۸ ش در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. پس از گذراندن مقدمات در ۱۳۳۱ به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد آیات عبدالجواد اصفهانی سلطانی و مجاهدی به پایان برد. در درس فقه و اصول آیات عظام بروجردی و امام خمینی(ره) شرکت کرد. مدتی نیز شاگرد علامه طباطبایی بود. وی مبارزه خود را از زمانی که حضرت امام در مقابل لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی اعلامیه دادند آغاز کرد. در آبان ۱۳۵۲ ش بازداشت شد و مدت شش ماه در زندان کمیته ضد امنیتی رژیم شاه و زندان قصر به سر برد. پس از پیروزی انقلاب سرپرستی کمیته انقلاب اسلامی و کمیته امداد کرمانشاه را به عهده داشت. مدتی نیز نماینده حضرت امام در جهاد سازندگی کرمانشاه بود. در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان از حوزه انتخابیه کرمانشاه به عضویت مجلس خبرگان رهبری درآمد.
۵- حجت‌الاسلام محمدباقر محمدی عراقی معروف به حاج آقابزرگ در ۱۲۷۸ ش در روستای کرهرود اراک متولد شد. مقدمات علوم و معارف دینی را نزد پدرش حجت‌الاسلام و المسلمین آقا محمد عراقی خواند. برای ادامه تحصیل ابتدا به حوزه علمیه اراک و سپس قم رفت و از محضر امام خمینی(ره) و آیت‌الله بروجردی و شریعتمداری استفاده برد. وی بعد از مرگ پدر منصب امامت جماعت و اداره حوزه علمیه کنگاور را به عهده گرفت و سال‌ها در این دو سنگر فعالیت کرد و با طاغوت به مبارزه پرداخت. در ۱۳۴۵ ش رژیم مانع عزیمت او به مکه معظمه شد و مأموران ساواک اجازه خروج را منوط به اظهار عدم علاقه به حضرت امام(ره) دانستند. ایشان تسلیم نشد. در ۱۳۵۴ ش به جرم پیروی از فرامین حضرت امام دستگیر و زندانی شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده امام و امام جمعه کنگاور به خدمت ادامه داد و با شروع جنگ تحمیلی به یاری رزمندگان اسلام شتافت. وی در ۱۳۶۰ ش به همراه فرزندش حجت‌الاسلام بهاءالدین عراقی مورد سوء قصد منافقین قرار گرفت که در این حادثه فرزند وی به شهادت رسید. آیت‌الله محمدی عراقی در ۳۰ آبان ۱۳۶۵ دار فانی را وداع کرد. شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج ۶. ص ۳۸۷ ـ ۳۸۸، صحیفه شماره ۴۳ (دی ۱۳۶۵)، ص 21).
۶- حجت‌الاسلام و المسلمین سیدعباس میریونسی فرزند سیدابوالفضل در مهر ماه ۱۳۱۲ ش در یکی از روستاهای اراک به دنیا آمد. به منظور تحصیل معارف دینی به قم مهاجرت کرد. متون فقه و اصول را از مدرسان حوزه علمیه قم فرا گرفت و به درس خارج فقه و اصول آیات عظام بروجردی، اراکی و گلپایگانی حاضر شد. سپس به تقاضای پدر همسرش، شیخ محمدباقر محمدی عراقی به کنگاور مهاجرت کرد و در یکی از مساجد آن شهر به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت و هم‌زمان با آن به فعالیت سیاسی علیه رژیم پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در اولین دوره مجلس شورای اسلامی نماینده مردم کنگاور بود.
۷- شهید آیت‌الله سیداسدالله مدنی فرزند آقامیر علی، سال ۱۲۹۳ ش / ۱۳۳۳ ق در دهخوارقان از توابع تبریز به دنیا آمد. در ۱۶ سالگی پدر و پیش از آن مادرش را از دست داد و سرپرستی خانواده را عهده‌دار گردید. ایشان به منظور تحصیل به قم مهاجرت کرد و پس از گذراندن دوره سطح به درس خارج فقه و اصول آیات عظام شهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدمحمدتقی خوانساری و سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای حاضر شد. همچنین حدود ۴ سال از درس فلسفه حضرت امام(ره) بهره برد. آیات حجت و خوانساری به ایشان اجازه اجتهاد دادند. آیت‌الله مدنی سپس به نجف مهاجرت کرد و به درس آیات عظام سیدابوالحسن اصفهانی، عبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم و ابوالقاسم خویی حاضر شد. آیت‌الله حکیم نیز به ایشان اجازه اجتهاد دادند. شهید مدنی در نجف اشرف ضمن تحصیل به تدریس دروس دوره سطح همت گماشت.
آیت‌الله مدنی فعالیت سیاسی و اجتماعی خویش را از دوران جوانی و هنگام تحصیل در حوزه علمیه قم شروع کرد. مبارزه با فرقه ضاله بهائیه، همراهی با طرفداران آیت‌الله کاشانی و نیز حمایت از فدائیان اسلام از آن جمله است. در زمان قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ آیت‌الله مدنی در نجف بود و به نشانه پشتیبانی از نهضت امام خمینی کلاس درس خود را تعطیل کرد و بعد از تبعید حضرت امام به نجف همواره در معیت امام بود و هر زمان حضرت امام نمی‌توانستند نماز جماعت را اقامه کنند، وی به نیابت از ایشان نماز جماعت را برگزار می‌کرد. شهید مدنی در فاصله ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۱ به‌تناوب از نجف برای تبلیغ به شهر همدان سفر می‌کرد و به سبب فعالیت سیاسی همواره تحت مراقبت و نظارت ساواک قرار داشت از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ به‌جای همدان خرم‌آباد را انتخاب کرد. در ۱۳۵۴ ش در خرم‌آباد دستگیر و برای سه سال به نورآباد ممسنی تبعید شد. در سال ۱۳۵۶ ش تبعیدگاه او از نورآباد به گنبدکاووس تغییر کرد. در خرداد ۱۳۵۷ رژیم مجبور گردید تبعیدگاه او را از گنبدکاووس به کنگان تغییر دهد. در روز ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ به همراه عده زیادی از اهالی همدان مانع حرکت تانک‌های ارتش به سمت تهران شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت امام جمعه همدان منصوب گردید و در مجلس خبرگان قانون اساسی از سوی مردم این استان نماینده بود. پس از شهادت آیت‌الله قاضی طباطبایی به فرمان حضرت امام(ره) به سمت امام جمعه تبریز منصوب شد و نقش مهمی در اداره استان و مقابله با حزب خلق مسلمان داشت. آیت‌الله مدنی روز ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ بعد از نماز جمعه به دست منافقین به شهادت رسید. (ربانی خلخالی، شهدای روحانیت در یک صدساله اخیر، ج ۱، ص ۵۷۲-۵۷۱: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج ۵، ص ۲۴-۲۳ عباس‌زاده، شهید مدنی، جلوه اخلاص؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیت‌الله اسدالله مدنی، مقدمه.)
۸- آیت‌الله شیخ محمدتقی عالمی در ۱۳۰۸ ش در همدان به دنیا آمد. تحصیل علوم دینی را در زادگاهش آغاز کرد و دوره‌های مقدمات و سطح را نزد اساتید آنجا به پایان رساند. در ۱۳۲۹ ش به قم مهاجرت کرد و حدود ده سال در درس آیات عظام بروجردی، گلپایگانی و امام خمینی(ره) شرکت کرد. مدتی نیز از درس تفسیر علامه طباطبایی استفاده برد. به درخواست اهالی همدان به آن شهر باز گشت و ابتدا در مسجد «خانه دراز» و سپس مسجد پیغمبر به اقامه جماعت و تبلیغ پرداخت. ایشان دارای چندین تألیف درباره معارف دینی است. آیت‌الله عالمی از سنگر مسجد مبارزه را آغاز کرد. و در دی ۱۳۵۷ به همراه شهید محراب آیت‌الله مدنی به نمایندگی از طرف جامعه روحانیت همدان از اعتصاب غذا و اعلام همبستگی پرسنل پایگاه هوایی همدان تشکر کردند.
۹- حجت‌الاسلام و المسلمین محسن دعاگو فیض‌آبادی در سال ۱۳۳۱ ش در تربت‌حیدریه به دنیا آمد. تحصیلات خود را در حوزه تا مرحله خارج فقه و اصول ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت امام جمعه شمیرانات منصوب گردید. وی همچنین دبیر ستاد ائمه جمعه استان تهران و عضو هیئت منصفه دادگاه ویژه روحانیت است.
۱۰- ادامه سند در پرونده موجود نیست.