تاریخ سند: 15 آذر 1349
متن سند:
به: کل سوم 316 از: شیراز شماره: 12277/ه پیرو 46 ـ 4 /316 ـ 9 /9 /491 1ـ آقای فلسفی پس از موعظه 21 ماه رمضان در تهران تلفنی با آقای مجدالدین محلاتی در شیراز تماس گرفته و اظهار داشته با استفاده از منبر روز مذکور بشدت از جریاناتی که در شیراز برای ایشان بوجود آمده و منجر بخروج وی شده تنقید نموده و اضافه کرده از طریق آن اداره کل تذکر داده شده حسب الامر مبارک شاهنشاه آریامهر بشیراز مراجعت و موعظه را ادامه بدهد و آقای فلسفی تأکید نموده چنانچه اینجانب بآقایان محلاتی مراجعه نموده و آنها احساس عدم وجود موانعی و مشکلاتی را در شیراز کردند اطلاع بدهند تا بشیراز عزیمت نماید.2ـ آقای فلسفی متعاقبا نوار2 موعظه 21 رمضان خود را با نامه ای بشیراز ارسال که بنظر میرسد با وصول آن مجدالدین محلاتی در مسجد ولی عصر مطالبی را بنفع فلسفی عنوان و توضیح داده آقای فلسفی روز 21 رمضان در تهران گفته است لحظه ای را فراموش نمیکنم که مرا مجبور ساخته بودند شیراز را ترک کنم مردم گروه گروه بمحلی که قرار بود وعظ کنم میرفتند اما من بطرف صحرا از شیراز خارج میشدم موضوع گزارش 12230/ه ـ 9 /9 /49.
3ـ به محض وصول امریه بازگشتی بعلت مسافرت آیت اله محلاتی بخارج از شهر با مجدالدین تماس گرفته شد و طبق دستور مذاکراتی پیرامون دعوت مجدد آقای فلسفی بعمل آمد طبق اظهار متعاقبا نامه مشروحی بآقای فلسفی نوشته شده و ضمن آن اشاره گردیده که برای انجام نماز عیدفطر بشیراز مسافرت و در صورت مصلحت برنامه ادامه منبر را بنحوی که نوشته شده تعقیب نماید با وصول نامه، آقای فلسفی پاسخ داده به تجویز دوستان آمدن بشیراز را فعلاً بمصلحت نمیداند 4ـ صبح 14 جاری مجددا پس از مراجعت آقای آیت اله محلاتی حضورا با آقایان مذاکره ضمن طرح اشکالاتی موضوع سردی هوا و نبودن محل مناسب را مطرح نمودند معهذا بنحوی که مقرر گردیده تأکید شد تلگرافی از آقای فلسفی دعوت نمایند اظهار نمودند چنانچـه تلگرافـی دعوت شد رونوشت بعنوان آیت اله خوانساری نیز مخابره میگردد و در غیراینصورت وسیله مکاتبه اقدام میگردد.
استحضارا معروض.
لحسائی مذاکره شود [ناصر مقدم] 16 /9
توضیحات سند:
1ـ در سند دیگری ساواک بخشهای نامه فردی به نام سید حسین ساجدی را خطاب به آقای فلسفی به شرح زیر آورده است : تاریخ: 28 /10 /49 موضوع: سیدحسین ساجدی نامبرده بالا اخیرا طی نامه ایکه جهت آقای فلسفی بآدرس تهران خیابان ری ارسال داشته نوشته است «حرکت ناگهانی آنجناب از شیراز و محرومیت قاطبه اهالی فارس را که همانشب عده ای از اهالی لار و بوشهر آمده بودند» و تا ساعت 5 /8 بانتظار تشریف فرمائی آنجناب بمنبر چنان عقده و یأسی ایجاد کرد که از گفتن و نوشتن بیرون است تا چند روز قبل که نوار فرمایشات جنابعالی را در روز 21 رمضان در مسجد سیدعزیزاله در جمعیت انبوه تهران که برای آقای محلاتی آورده بودند استماع کردم که شمّه ای از خفقان شیراز و طرزکار مأمورین این استان را بگوش اولیای امور و مردم پایتخت رساندید خدا بشما جزای خیر دهد که افضل جهاد کلمه حق عند...میباشد تا حدی عقده ها گشوده شد باز خدا را شکر همدردی چون جنابعالی توانست درد دلی کند آنروز که دربنده منزل، فرمودید شما را به چه جرم از منبر ممنوع کردند عرض کردم هیچ.
دانستید که شما را بچه جرم یعنی هیچ از منبر ممنوع و از شیراز بردند این است معنی آزادی و دموکراسی در شیراز.
نامبرده در قسمت دیگر نامه نوشته است «من چون اهل تملق و تشبث نیستم و تفویض امور بحق دارم در اینمدت ششماه حتی بهیچیک از روحانیون که با بنده لطف دارند مراجعه نکردم و راضی نشدم (مثل آقای پیشوا که بلاممنوع شده بود با توصیه آقای محلاتی و اقدام آیت اله خوانساری معاف شد زحمت دهم حال هم غرضم از این معروضه صرف تائید و تشکر و تبریک و همدردی است و همانطور که شما فرمودید کاش میگفتند آخوند منبر نرود راحت بروم خانه بنشینم و مرگ بهتر از این زندگی است.
برای بنده تحصیل حاصل است و این آرزو محقق شده و بعد از 65 سال عمر خود را در آستانه مرگ می بینم.
هوس ندارم هر چه باید در اینمدت خدمت بملک و دین و دانش و مبارزه با بساط بیدینی و توده بازی دوره مصدق و خان بازی و بهائیگـری کـردم که منجـر بخسارات بسیـار و آتش زدن کتابخانه ما در حزب برادران که مدیریت آن داشتم گردید و سخنرانیهای فرهنگی و ارتشی در پادگانها و رادیو شیراز درس وطنخواهی و دین داری و حفظ قانون اساسی و مشروطیت که متضمن رسمیت مذهب جعفری است خوب قدردانی کردند آنجا که خائن و خادم یکسان است و کشک و مشک بیک نرخ است.
2 ـ در پی اقدام ساواک به جلوگیری از منبر آقای فلسفی در شیراز و ناتمام ماندن برنامه سخنرانیهای دهه ای وی و اخراج او از شهر، مردم شیراز رأسا اقدام به گذاشتن نوارهای سخنرانی وی در مساجد نموده که طبق گزارشات رسیده دو نمونه آن ذیلاً آورده می شود: 1ـ ساعت 2000 روز 4 /9 /49 در جلسه بحث دینی مسجد شیشه گرها ابتدا نوار سخنرانی شب اول آقای فلسفی در مسجد ولی عصر پیرامون اینکه علوم دانشگاه و دانشمندان می توانند مشکل دین را حل کنند یا نه پخش و سپس آقای شیخ محمدصادق حائری سخنرانی خود را آغاز کرد 2ـ روز 11 /9 /49 جلسه ای با شرکت عده زیادی از محصلین جوان در مسجد شیشه گرها برگزار گردید...
.
در جلسه مزبور آیاتی از قرآن مجید قرائت گردید که آقای کاراندیش توضیحاتی در این باره داد سپس نواری از سخنرانی آقای فلسفی وسیله ضبط صوت پخش گردید جالب اینکه ساواک شیراز مجددا سخنرانی آقای فلسفی را پیاده و گزارش نموده است.
ر.ک : پرونده روحانیون افراطی