موضوع: جلسه سخنرانی درباره بزرگداشت علامه طباطبائی1 و علامه امینی2
تاریخ سند: 21 خرداد 1356
موضوع: جلسه سخنرانی درباره بزرگداشت علامه طباطبائی1 و علامه امینی2
متن سند:
از: 14/ﻫ تاریخ: 21 /3 /2536[1356] 13560321به: 312 شماره: 31231/ﻫ
موضوع: جلسه سخنرانی درباره بزرگداشت علامه طباطبائی1 و علامه امینی2
پیرو 31126/ﻫ - 14 /3 /36
اولین جلسه سخنرانی بزرگداشت علامه امینی و علامه طباطبائی از ساعت 1900 الی2100 روز 20 /3 /36 در مسجد جامع دامغان با حضور افراد اعزامی از مرکز و شاگردان مکتب قرآن (نارمک) و روحانیون این شهرستان و با شرکت حدود 400 نفر از اهالی تشکیل گردید. در این جلسه آقایان بهشتی و وفائی سخنرانی نمودند.
نظریه شنبه . گردانندگان اصلی جلسه حسین معلم. سیدحسن شاهچراغی3 . سیدعلی شاهچراغی4 بودند.
نظریه یکشنبه . وسیله منابع اعمال و رفتار افراد شرکت‌کننده در جلسه و افرادی که از مرکز به این شهرستان آمده‌اند، مراقبت به عمل می‌آید. ضمناً سیدحسن شاهچراغی همراه افراد اعزامی از تهران، به این شهرستان وارد و در منزل سیدمسیح شاهچراغی5 بیتوته نموده است.
نظریه سه‌شنبه . نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه 14/ﻫ . نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
در ساعت 1300 روز 23 /3 سال 36 به بخش 312 واصل گردید
آقای کنونی. 23 /3
_____________________
1. علامه سیدمحمدحسین طباطبایی از نوادگان عبدالوهاب تبریزی در سال 1281 ش در تبریز به دنیا آمد. در 5 سالگی مادر و در 9 سالگی پدر خود را از دست داد. تحصیلات ابتدایی شامل قرآن و کتب ادبیات فارسی را تا سال 1296 فرا گرفت و سپس تا سال 1304 دروس فلسفه و عرفان را به پایان رساند. علامه طباطبایی بعد از تحصیل در مدرسه طالبیه تبریز همراه برادرش «سید محمد حسن» عازم نجف اشرف شد و به تحصیل علوم دینی مشغول گردید. ریاضی را نزد سیدابوالقاسم خوانساری و فقه و اصول را از محضر آیت‌الله نائینی و محمد حسین غروی اصفهانی فرا گرفت. در فلسفه استاد ایشان آقا سیدحسین بادکوبه‌ای و در معارف الهیه و اخلاق و فقه الحدیث استاد وی آیت‌الله سیدعلی قاضی طباطبایی بود. علامه طباطبایی پس از ده سال اقامت در نجف به دلیل تنگی معیشت به زادگاهش برگشت و به مدت 10 سال در قریه شادآباد تبریز به زراعت و کشاورزی مشغول شد. در سال 1325 به حوزه علمیه قم رفت و در آنجا به تدریس «اسفار» و «شفا» پرداخت. علامه طباطبایی در تهران نیز جلساتی راجع به فلسفه‌ی اسلامی و شیعی با هانری کربن و بسیاری از اساتید برجسته ایرانی فلسفه داشت که بسیار مورد توجه قرار می‌گرفت. استاد علامه طباطبایی سرانجام پس از یک عمر تلاش پی‌گیر در عرصه علم و دیانت در 24 آبان 1360 هجری شمسی در تبریز روی در نقاب خاک کشید. از آثار وی می‌توان به تفسیر المیزان، اصول فلسفه و روش رئالیسم، شیعه در اسلام و سنن النبی اشاره کرد.
2. علامه شیخ عبدالحسین امینى تبریزى، معروف به علامه امینى، فرزند مرحوم حجت‌الاسلام حاج میرزا احمد در سال 1281 ش در شهر تبریز به دنیا آمد. او مقدمات علوم را نزد پدر آموخت و آن گاه از محضر عالمانى چون سیدمحمد مولانا و سیدمرتضى خسروشاهى کسب فیض کرد. پس از گذراندن مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول رهسپار نجف اشرف شد و در مجلس درس مراجعى چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانى، آیت الله محمد حسین نائینى و آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائرى حاضر گردید و در سن جوانى از آنها اجازه اجتهاد گرفت. علامه امینى در سال 1316هنگامى که 35 سال داشت، نخستین تألیفش را به نام «شهدا الفضلیه» منتشر کرد که طى آن جایگاه علمى خویش را ظاهر ساخت. بزرگترین و ارزشمندترین اثر علامه امینى «دائره‌المعارف الغدیر» در اثبات ولایت و تشیع مى‌باشد. تفسیر سوره حمد، حاشیه بر رسائل شیخ مرتضى انصارى، حاشیه بر مکاسب شیخ مرتضى انصارى، علم الدرایه و ریاض الانس از دیگر آثار ایشان است. وى کتابخانه‌اى در نجف اشرف به نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام تأسیس کرد که بالغ بر 40 هزار کتاب دارد. آیت‌الله امینى سرانجام در تیرماه سال 1349 پس از دو سال بیمارى دارفانى را در تهران وداع گفت و در نجف اشرف در کنار کتابخانه خود به خاک سپرده شد.
3. حجت‌الاسلام سیدحسن شاهچراغی فرزند سیدمسیح در سال 1331ش در دامغان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دامغان بود و مدتی نیز در حوزه علمیه دامغان که پدرش نیز از مدرسان آن بود، مقدمات علوم دینی را فراگرفت. سپس به قم رفت و در مدرسه حقانی ادامه تحصیل داد و ضمن تحصیل به تبلیغ و فعالیت‌های انقلابی در دامغان مشغول شد.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان یکی از مشاورین شهید قدوسی، در دفتر دادستانی انقلاب به فعالیت مشغول شد و سپس به عنوان نماینده مردم دامغان به مجلس شورای اسلامی آمد. در سال 1361 ش مسئولیت مؤسسه کیهان را پذیرفت و در سال 1364ش، همراه با شهید محلاتی و گروهی دیگر، به علت حمله هواپیماهای عراقی به هواپیمای آنان، به شهادت رسید.
4. حجت‌الاسلام سیدعلی شاهچراغی فرزند طاهر در سال 1332ش در دامغان به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی، در حوزه علمیه دامغان به تحصیل علوم دینی پرداخت و پس از چندی راهی قم شد.
ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال 1360ش به عنوان امام جمعه دماوند منصوب شد که به مدت یک دهه در این جایگاه، به فعالیت مشغول و منشأ خدمات بسیاری ازجمله تأسیس حوزه علمیه امام صادق علیه السلام گردید. در سال 1371ش، قائم مقام رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور شد و پس از چند سال، به عنوان نماینده ولی فقیه و امام جمعه شیعیان و ایرانیان امارات متحده عربی به آن کشور رفت و مدت 10 سال در آن دیار به خدمت مشغول شد و پس از بازگشت، در سال 1389 ش به عنوان امام جمعه دائم شهرری منصوب گردید.
5. حجت‌الاسلام سیدمسیح شاهچراغی فرزند سیدحسن در سال 1302 ش در روستای حسن‌آباد دامغان به دنیا آمد. از سن 11 سالگی به تحصیل روی آورد و در مدرسه‌ای در روستای صلح آباد و فرات مشغول به تحصیل شد. در سال 1330ش به حوزه علمیه دامغان آمد و پس از کسب معارف الهی، در سنگر تدریس، به فعالیت پرداخت. تأسیس کانون جوانان دامغان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و مدیریت کمیته امداد امام خمینی(ره) پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از خدمات ارزشمند ایشان است. ایشان در دی ماه سال 1391 ش در سن 89 سالگی از دنیا رفت.