متن سند:
حضور محترم جناب آقای ثابتی1 احتراما روزی که درخواست عفو برادرم حسن ضیاء ظریفی را به دفتر مخصوص شاهنشاه تقدیم کردم از جناب آقای معینیان2 استدعا کردم عرایض مرا به پیشگاه شاهنشاه برسانند و به وسیله ایشان قول دادم که اگر زنده باشم به پاس ابراز مرحمت ملوکانه نسبت به این جوان و نسبت به همه افراد فامیلم بخصوص پدر و مادر پیرم، سعی خواهم کرد که تفکر او را نسبت به مسائل سیاسی کشورم طوری عوض کنم که از او فردی شاهدوست و مفید به اجتماع کشور عزیزمان بسازم، متأسفانه به علت انتقال او به زندان کرمان و گرفتاری فراوان علمی وا داریم که مسافرت طولانی را ممکن نمی ساخت این کار عملی نشد، اینک که به لطف شما او را به تهران منتقل کردند خواستم استدعا کنم برای ادای قولی که به پیشگاه شاهنشاه داده ام اجازه بفرمائید که کوشش خود را برای تغییر بنیادی تفکرات سیاسی او عملی نمایم و ترتیبی داده شود که بتوانم در شرایط مناسبتری او را ملاقات نمایم.مایه سپاسگزاری است که با همه گرفتاریهائی که دارید وقتی را تعیین بفرمائید که برای ادای توضیحاتی به حضورتان برسم.
از موقع برای تقدیم احترام استفاده می کنم.
دکتر ابوالحسن ضیاء ظریفی 15 /3 /53 تلفن 49106 صبح 668225 عصر 841693 منزل اداره یکم بررسی شود 18 /3 /53 دایره عملیات در اجرای اوامر اقدام نمایند 18 /3 /53 آقای قهرمانیان اقدام نمائید 20 /3 /53
توضیحات سند:
1ـ پرویز ثابتی، متولد 1315 فرزند حسین، در بهمن ماه 1337 با معرفی ضرابی، مدیر کل ششم ساواک به استخدام ساواک درآمد.او در بدو استخدام بیوگرافی خود را چنین اعلام داشت : از بدو تولد تا تاریخ مهرماه 1328 در سنگسر از بخش های سمنان در محلهای به نام تپه سر سکونت داشته ام و از تاریخ مهر 1328 برای گذراندن تحصیلات متوسطه به تهران آمدم و مدت سه سال در منزل شوهر خواهرم آقای محمد حسین رحمانیان سکونت داشته ام و از مهر 1331 خانواده ام نیز به تهران آمدند و در همان منزل آقای رحمانیان سکونت گزیدند، از سال 1336 به آموزگاری مشغول شدم.
دوران ابتدایی را در دبستان حسینیه و شاه پسند سنگسر از سال 1322 الی 1328 و دوران دبیرستان در فیروز بهرام و تهران از 1328 الی 1334 و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران از 1334 الی 1337 مشغول به تحصیل بوده ام و بنده از بدو تولد در یک خانواده بهایی می زیسته ام و پدر و مادرم بهایی بوده اند.
سنگسر یک منطقه عشایری و دارای مردمی شاهدوست و وطن پرست است.
رستاخیز اهالی سنگسر در قیام ملی 28 مرداد دلیل بر این مدعاست.
به طریق انتخاب نیز فردی شاهدوست و وطن پرست می باشم.
ثابتی در سال 1345 رئیس اداره یکم.
اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیر کل سوم ساواک شد.
پرویز ثابتی، رئیس امنیت داخلی ساواک که بنا به خصوصیات شغلی اش صاحب چندین پاسپورت به اسامی مختلف بود، در اواخر حکومت ازهاری (آخرین نخست وزیر رژیم پهلوی) به ژنو گریخت و از آنجا به اتفاق همسرش به اسرائیل رفت : بنا به اظهار مسافری که در بیمارستان «جده» اسرائیل بستری بوده و به طهران (تهران) بازگشته است، اسرائیلی ها با عمل جراحی پلاستیک آنچنان او را تغییر شکل داده اند که شناختنش غیرممکن می باشد.
او که به «شکنجه گر مخوف ساواک» شهرت داشت، در شهر سانفرانسیسکو در خانه ای مجلل مسکن گزید و تنها وابسته رژیم سابق (پهلوی) بود که یک ماه پیش از فرار خود، خانه تازه ساخته اش را واقع در شهرک غرب به سفیر یکی از کشورهای عربی فروخت.
در هر ارزیابی از موقعیت هویدا (نخست وزیر بهائی مسلک)، نام پرویز ثابتی هم به میان می آید، زیرا در تمام دوران زندگی روابط نزدیک با همکیش خود داشته است.
ثابتی و خانوده اش مانند هویدا طرفدار تقلیل قدرت پادشاه بودند (تا در جاه طلبیهای خود نصیب بیشتری ببرند) رک : زندگی و خاطرات امیر عباس هویدا، اسکندر دلدم، ص 387 اسناد لانه جاسوسی آمریکا، دانشجویان پیرو خط امام، ج 7، مجله امید ایران، 7 خرداد 1358، ص 50 تشکیلات فراماسونری در ایران، حسین میر 2ـ نصراللّه معینیان از کارگزاران مشهور رژیم پهلوی و نویسنده مقالات در روزنامه های آتش و پرخاش .
وی با ورود به عالم ژورنالیستی بسرعت وارد زدوبندهای سیاسی شد و در دولت شریف امامی به معاونت نخست وزیر و سرپرست کل تبلیغات رسید.
در کابینه علم وزیر راه شد و متعاقب آن در دولت حسنعلی منصور (17 اسفند 1342) به وزارت جدیدالتأسیس اطلاعات رسید که وزارت او تا 7 بهمن 1343 ادامه داشت.
معینیان که خوش خدمتی خود را به رژیم ثابت کرده بود، با جلب رضایت شاه و علم به دربار راه یافت و رئیس دفتر مخصوص شاه گردید و این سمت را تا اوایل انقلاب در اختیار داشت معینیان به نخوت و تکبر و برخوردهای زننده با اشخاص مشهور بود ناصر نجمی، بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضا شاهی، انتشارات انیشتین، 1372 ص 369