موضوع: ساواک نهاوند
موضوع: ساواک نهاوند
متن سند:
موضوع: ساواک نهاونداخیراً شهربانی نهاوند چند نفر از محرکین و عاملین تظاهرات اخلالگرانه، آتش افروزی و تخریب پیکره مبارک اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر بزرگ ارتشتاران در تاریخ 15 /8 /57 را دستگیر و ضمن تنظیم پرونده به ساواک محل اعزام و ساواک نهاوند پس از تحقیقات بیشتر و اظهار نظر ، یادشدگان را به ساواک همدان اعزام داشته است لکن ساواک همدان پرونده متهمین را جهت تحقیق بیشتر اعاده که شهربانی مذکور مجدداً در اجرای موارد خواسته شده اقدام و ۱۶ نفر از اهالی کتباً چند نفر را که مبادرت به تخریب و پایین آوردن پیکره مبارک اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر بزرگ ارتشتاران نموده بودند معرفی و پرونده متشکله به ساواک ارسال گردیده است. مجدداً ساواک پس از چند روز پرونده را عودت داده و اعلام داشته است پرونده برای رسیدگی به دادسرای عمومی فرستاده شود که به همین طریق اقدام و متهمین مزبور روز بعد مرخص شده‌اند.
این موضوع با توجه به اوضاع فعلی در تجری و تحریک عوامل مخرب و اخلالگر مؤثر و موجب دلسردی نیروی انتظامی گردیده است.
با اعلام اینکه به نظر شهربانی کشور شاهنشاهی اصلح بود ساواک همدان به جای این عمل پرونده و متهمین را به دادسرای نظامی تحویل می‌داد خواهشمند است دستور فرمایید اقدام لازم معمول دارند تا در اینگونه مواقع با توجه به موقعیت زمان و مکان اقدام شایسته به عمل آید.
ر. ش. ک. ش- سپهبد صمدیانپور1
توضیحات سند:
1- صمد صمدیانپور فرزند محمدجعفر در سال ۱۲۹۸ ه ش در تبریز به دنیا آمد. دوران تحصیل خود را با اخذ دیپلم علمی، گواهینامه دانشکده افسری، گواهینامه دوره عالی پیاده دانشگاه نظامی و گواهینامه دوره کوتاه اطلاعات پشت سر گذارد.در سال ۱۳۱۷ خدمات دولتی خود را در ارتش آغاز کرد. در فاصله سالهای ۳۷ - ۱۳۳۶ طی دوره‌ای در دانشگاه جنگ با زبان فرانسه آشنا و در سال ۱۳۳۸ با سمت معاون یکم دفتر ویژه اطلاعات گارد شاهنشاهی، از ساواک به گارد منتقل شد. او از تاریخ 1 /12 /1339 به آجودان کل نیروی زمینی رفت و از همان تاریخ مأمور خدمت در شهربانی کل کشور شد و مدتی ریاست اداره اطلاعات را به عهده گرفت. طی سالهای ۱۳4۱ و ۱۳4۲ جانشین وقت ریاست شهربانی بود.
در سال ۱۳4۸ با درجه سرلشکری به عنوان قائم مقام شهربانی کل کشور تعیین و سپس با درجه سپهبدی به ریاست کل شهربانی منصوب گردید و در این سمت تا پیروزی انقلاب اسلامی به سرکوبی مردم مشغول بود
در جریان انقلاب اسلامی وی به انگلستان گریخت و پس از مدتی به علت بیماری درگذشت.