تاریخ سند: 24 مرداد 1350
متن سند:
از: 302
به: عرض میرسد
در مذاکره خصوصی که بین ملیحه خسروانی و آقای آرام1 بعمل آمد.
ملیحه
اظهار داشت «با توجه به این که اخیرا ناراحتی هایی برای ما پیش آمده من و
پرویز از شما اجازه میخواهیم2 که آنجا نیائیم.
»
آقای آرام «چه ناراحتی؟» ملیحه «یک جریاناتی است که بهتره نگویم، یک
موضوع غیرمترقبه اتفاق
افتاده که از دوستانمان
چنین انتظاری را نداشتیم،
حالا متوجه شدیم
همانجائی را که باید
خودمان را بپائیم همانجائی
است که دوستانمان هستند
و چون موقعیت اجتماعی
من و پرویز اجازه نمیدهد
دیگر اینکار را انجام بدهیم،
زیرا پرویز که تنها نیست،
چندین هزار جوان چشم و
امیدش به او دوخته شده و
اعلیحضرت و علیاحضرت
از ما بازخواست خواهند
کرد باید یکجوری خودمان
را نگه داریم تا ببینیم حال و اوضاع زمانه از چه قراره.
» آقای آرام «بهر حال من
خیلی متأسفم».
ملیحه «ما خودمان هم متأسفیم انشاءالله آینده موضوع را
روشن میکند.
ضمن اینکه گله ای از کسی نداریم.
من هم چون با پرویزدر کارهای
سیاسی شرکت می کنم مواظبم و ما یک اربابی داریم که خودش مواظب هست و
نمیگذارند حق ما پایمال شود.
همچنین برنامه های شنبه ممکنه به روز یکشنبه انجام بشود زیرا خوشبختانه یا
بدبختانه اکثر دوستان ما از هیئت دولت هستند و آنها هم روز شنبه کار دارند و
امکان دارد یکشنبه هم در کلوپ تاج برنامه داشته باشیم شما هم تشریف
بیاورید.
» و آقای آرام قبول کردند.
ملاحظات: شماره تلفن آقای آرام 871908 می باشد
بعرض رسید
25 /5
توضیحات سند:
1ـ عباس آرام فرزند علیرضا در
سال 1282 شمسی در شهرستان
یزد به دنیا آمد.
تحصیلات
مقدماتی را در شهر تهران به
پایان برد و سپس برای تحصیلات
عالیه به اروپا رفت.
در فروردین
سال 1302 به استخدام وزارت
کار و امورخارجه درآمد و در
اولین مأموریت، در سال 1304
به عنوان کفیل ژنرال قنسول به
هندوستان رفت.
دیگر مشاغل و
مسئولیت های وی به شرح زیر
است :
1 /4 /1315 عضو اداره
اطلاعات و ترجمه ـ
27 /12 /1315 وابسته سفارت
ایران در لندن ـ 1 /7 /1317 دبیر
سوم سفارت ایران در لندن ـ
22 /11 /1321 کارمند اداره
اطلاعات و مطبوعات ـ
24 /11 /1321 کارمند اداره
سوم سیاسی ـ 22 /11 /1322
کارمند مقدم اداره سوم سیاسی ـ
23 /2 /1324 دبیر اول سفارت
ایران در برن ـ 4 /10 /1324
دبیر اول سفارت کبرای ایران در
واشنگتن ـ 9 /6 /1328 متصدی
رایزنی سفارت ایران در
واشنگتن ـ 10 /5 /1330 کاردار
موقت ایران در واشنگتن.
بازرس
وزارتی ـ 1330 رئیس اداره
چهارم سیاسی ـ 13 /11 /1330
رایزن سفارت کبرای ایران در
بغداد ـ 11 /8 /1332
وزیرمختار ایران در سفارت
کبری واشنگتن ـ 1 /4 /1335
مدیرکل سیاسی وزارت
امورخارجه ـ 11 /11 /1336
سفیر ایران در توکیو ـ 1338
وزیر امورخارجه در کابینه اقبال
ـ مهر 1339 رایزن سفارت ایران
در بغداد ـ 1340 وزیر
امورخارجه در کابینه های امینی،
علم، منصور و هویدا ـ 1346
سفیر ایران در لندن.
عباس آرام علی رغم
بازنشستگی در سال 1348، در
سال 1350 به سفارت جمهوری
خلق چین رفت و سپس سفارت
ویتنام و کره را تجربه کرد و پس
از آن به عنوان سناتور به مجلس
سنا راه یافت.
او که در لژهای
مختلف فراماسونری، از جمله لژ
کیوان و ستاره سحر عضویت
داشت و هر ساله ـ در دورانی که
وزیرخارجه بود ـ به عنوان
ریاست هیئت نمایندگی ایران
در مجمع عمومی سازمان ملل
به نیویورک می رفت، در
ارزیابی ساواک، فردی طرفدار
سیاست انگلستان و دارای
علاقمندی زیاد به مقام، شهرت
و تملق و چابلوسی معرفی
گردید.
وی در سال 1363
درگذشت.
2ـ از آنجایی که غلامعباس آرام
وزیر خارجه در کابینه هویدا از
سران بهائیت در ایران بود به نظر
می رسد محفل بهائیت در بین
بوده که ملیحه نعیمی
نمی خواست نام آن را ببرد.
منبع:
کتاب
پرویز خسروانی به روایت اسناد ساواک صفحه 287