تاریخ سند: 31 مرداد 1352
موضوع: تأسیس مدرسه علوم دینی
متن سند:
از: 9 / ﻫ تاریخ: 31 /5 /1352
به: 312 شماره: 9659 /9 ﻫ
موضوع: تأسیس مدرسه علوم دینی
پیرو 8923 /9 ﻫ – 27 /3 /52
در مورد تأسیس مدرسه علوم دینی در مشهد و تأمین بودجه آن قرار بوده سید علی خامنهای ماهیانه سی هزار ریال از طرف بهشتی1 بپردازد، ولی قبل از اینکه بهشتی از تهران به مشهد بیاید، محامی با تأسیس مدرسه مذکور مخالفت و به طبسی و خامنهای گفته است اگر مدرسه تأسیس شود و ما هیچ مداخلهای در آن نکنیم در این صورت این مدرسه جز ضرر برای ما چیزی ندارد و چنانچه مداخله کنیم، سازمان امنیت میفهمد که طلاب این مدرسه از ما هستند و در حقیقت ما به دست خودمان علنی اسامی سی نفر از رفقایمان را به سازمان امنیت دادهایم، پس در هر صورت ضرر دارد و اگر طلاب باید تربیت بشوند، باید بدون تشکیل مدرسه تربیت گردند تا سازمان امنیت توجهی نکند.
نظریه شنبه ـ بحثی در مورد مدرسه بین بهشتی و محامی صورت نگرفته است.
نظریه یکشنبه ـ 1. همان طور که قبلاً اعلام گردیده افراد مذکور قصد داشتهاند مدرسه علوم دینی در مشهد تأسیس نمایند و تاکنون موفقیتی در این مورد به دست نیاوردهاند. ضمناً دکتر سید محمد بهشتی ساکن تهران است و چندی قبل به مشهد آمده بود و از دوستان سید علی خامنهای میباشد. 2. تحقیق مستقیم از افراد مورد بحث پیرامون مفاد خبر به حفاظت شنبه لطمه وارد مینماید. آرزو
توضیحات سند:
1. آیتالله شهید دکتر سید محمد حسینی بهشتی، فرزند سید فضل الله، در دوم آبان 1307ش در اصفهان متولّد شد. خانوادۀ وی، روحانی و پدرش، از زهاد اصفهان بود. تحصیلات را در سن چهار سالگی با فراگیری قرآن آغاز کرد و پس از طی مراحل ابتدایی و همزمان با تحصیل در دبیرستان پس از شهریور 1320، تحصیل دروس حوزوی را در مدرسۀ صدر آغاز نمود. تا سال 1325 ادبیات عرب، منطق، کلام، سطوح فقه و اصول را به پایان رساند، سپس به قم مهاجرت نمود و در درس حضرات آیات: حجت، علامه طباطبائی، شیخ مرتضی حائری یزدی، آیتالله سیّدمحمّدتقی خوانساری، آیتالله بروجردی و... حاضر شد و از سال 1327، دروس جدید دانشگاهی را آغاز کرد و زبان انگلیسی را فرا گرفت. در سال 1330 از دانشکدۀ معقول و منقول لیسانس گرفت و تدریس را در دبیرستان های قم شروع نمود. از سال 1330 ـ 1335، در درس اسفار علامه طباطبائی حاضر شد و درس امام خمینی را درک نمود. در دوران نهضت ملّی شدن نفت، از فعالان سیاسی بود. دبیرستان دین و دانش و فصلنامۀ مکتب تشیع را در قم با جمعی از دوستانش تأسیس نمود و دروس عالی دانشگاهی را در سالهای 1335 ـ 1338 به پایان رساند و دکترای فلسفه از دانشگاه تهران گرفت. از سال 1338، جلسات بحثهای علمی و کلامی را در تهران با همکاری آیتالله سیّدمحمود طالقانی، شهید آیتالله مرتضی مطهری و... دایر کرد و به جذب تحصیلکردهها و اهل پژوهش پرداخت و با آغاز نهضت اسلامی، در متن مبارزات قرار گرفت. پس از سالهای 1343، به دستور آیتالله سیّدمحمّدهادی میلانی، به آلمان رفت و در مسجد هامبورگ به تربیت نفوس و تبلیغ دین مشغول شد. در آنجا اتحادیۀ انجمنهای اسلامی دانشجویان را تأسیس و مرکز اسلامی هامبورگ را راهاندازی نمود و بیش از 5 سال در آلمان بود. به زبان آلمانی مسلط شد و به کشورهای سوئد، بلژیک، هلند، ایتالیا، فرانسه، آمریکا... مسافرت نمود. در سال 1349، به ایران بازگشت. در سال 1350 به تشکیل جلسات تفسیر قرآن و کار پژوهش و تحقیق همت گماشت، جامعه روحانیت تهران را با جمعی از علمای مبارز تأسیس نمود و با اوج گیری نهضت اسلامی در سال های 1356 ـ 1357، نقش مدیریت و رهبری را در داخل به عهده گرفت. شورای انقلاب اسلامی را به دستور حضرت امام، با جمعی تأسیس و در اوایل پیروزی انقلاب، حزب جمهوری اسلامی را راهاندازی کرد. در مجلس خبرگان قانون اساسی نقش مدیریت داشت و در سال های 1357 ـ 1360، به عنوان شخصیت کمنظیر در عرصۀ انقلاب و سیاست، پیرو حقیقی راه امام و خط امام بود. آیتالله دکتر بهشتی با حکم حضرت امام، به عنوان رئیس دیوانعالی کشور منصوب شد. شهید آیتالله بهشتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش فعال داشت و در برابر جریان نفاق، الحاد و لیبرالیسم ایستادگی نمود. و سرانجام در هفتم تیر 1360، با بمبگذاری یکی از عناصر سازمان منافقین در حزب جمهوری اسلامی به همراه 72 تن از یاران امام به شهادت رسید.
ر.ک: شهید آیتالله دکتر سیّدمحمّد بهشتی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی، تهران، 1378
منبع:
کتاب
آیتالله حاج شیخ عباس واعظ طبسی به روایت اسناد ساواک صفحه 334
