موضوع: دکتر علی امینی
تاریخ سند: 17 آذر 1356
موضوع: دکتر علی امینی
متن سند:
از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 17 /9 /2536[1356]به: 312 شماره: 24469 /20 ﻫ12
موضوع: دکتر علی امینی
13560917
روز 15 /7 /36 یاد شده بالا در یک مذاکره خصوصی با الموتی1 از وی خواست به هر نحو که صلاح می‌داند ترتیب ملاقات او را با اللهیار صالح بدهد که مورد قبول الموتی واقع و قرار شد به موقع او را مطلع سازد.
نظریه یکشنبه. در صورتی که چنین ملاقاتی بین امینی و اللهیار صالح صورت گیرد با توجه به جریانات اخیر حائز اهمیت می‌باشد. به هر حال هرگونه خبر مکتسبه‌ای در این زمینه به موقع به استحضار خواهد رسید.
نظریه سه شنبه. نظریه یکشنبه تأیید می‌گردد.
نظریه چهارشنبه. نظریه سه شنبه مورد تأیید است.
دایره بررسی. نسخه یکم به عرض برسد. 19 /9
در اجرای اوامر در بولتن درج شد.
در کلاسه 23000 شخصی بایگانی شود. خوانساری 21 /9 /36
توضیحات سند:
1. ضیاءالدین الموتى (الموتی فرد) فرزند سیدزمان در سال 1292ش در الموت قزوین به دنیا آمد. پس از انجام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین، در سال 1312ش در وزارت راه استخدام شد. در جریانات سیاسی کشور در دوران رضاخان، از اعضای گروه موسوم به 53 نفر بود که در سال 1316ش، به همراه برادرش نورالدین، که در سال 1325ش وزیر دادگستری بود، بازداشت و به 10 سال زندان محکوم گردید که این محکومیت، پس از ماجرای شهریور 1320ش به پایان رسید و از زندان آزاد شد. در سال 1322ش، در تأسیس حزب توده شرکت کرد و عضو کمیته مرکزی شد. پس از ماجرای سال 1327ش، و تیراندازی به محمدرضا پهلوی، مشارالیه نیز در بهمن ماه سال 1327 بازداشت و به 3 سال حبس محکوم گردید، ولی در اوایل سال 1329ش آزاد شد. البته در جایی گفته شده: «این محکومیت سه ساله، با یک درجه تخفیف، به 6 ماه اقامت اجباری تبدیل شده است.»ضیاءالدین الموتی، پس از آزادی از زندان، تا کودتای 28 مرداد سال 1332ش نیز فعالیت داشت و با نام مستعار «سعید یا «سعیدی» مسئولیت شورای متحده خوزستان را به عهده داشت، ولی پس از آن، از تفکرات قبلی فاصله گرفت و به فعالیت‌های فرهنگی روی آورد. سال 1333ش، به سازمان نقشه برداری رفت و زمانی رئیس قسمت اداری آن بود و این درحالی بود که هر از گاهی از ارتباط او با اعضای سابق حزب توده و یا فعالیت به نفع حزب، گزارشاتی به ساواک می‌رسید.
در سال 1339ش، معلوم شد که او نیز در جرگه‌ی شبکه‌ی تیمسار علوی‌کیا قرار دارد و برای او کار می‌کند: «من مرتباً با تیمسار علوی‌کیا معاونت ساواک تماس دارم و خدمت ایشان می‌رسم.»
مشارالیه در سال 1341ش، به عنوان بازرس ویژه، به وزارت صنایع و معادن منتقل شد و در سال 1342 نیز به سازمان برنامه رفت. از سال 1347ش، در جلسات منزل دکتر علی امینی شرکت داشت و در جلسات خلیل ملکی نیز گاهی حضور می‌یافت. در سال 1349ش، در معدن سنگ شهرستان الیگودرز شریک بود.
اسناد ساواک. پرونده انفرادی