موضوع : حسنعلی منصور نماینده مجلس شورای ملی
تاریخ سند: 4 اسفند 1342
موضوع : حسنعلی منصور نماینده مجلس شورای ملی
متن سند:
شماره : 300 ـ 1389/ ن ساعت 1700 روز جمعه (2 /12 /42) حسنعلی منصور نماینده مجلس شورای ملی در منزل مورخ الدوله سپهر1 حضور یافته و مدت یک ساعت با نامبرده ملاقات و گفتگو نموده است.در این جلسه منصور پیرامون اوضاع جاری کشور مطالبی بیان و افزوده برخی از وزرای کابینه کنونی به ویژه دکتر پیراسته وزیر کشور و دکتر باهری2 وزیر دادگستری به طور دائم تحریکاتی علیه وی و حزب ایران نوین به عمل آورده و شایعات بی اساس منتشر می سازند تا بدین وسیله فراکسیون اکثریت را در مجلس شورای ملی وادار به ابراز عکس العملی نموده و بعد چنین وانمود کنند که حزب ایران نوین در غیاب اعلیحضرت همایون شاهنشاه در کشور دست به اقدامات خلاف مصلحت زده است.
منصور آنگاه درباره مطالعاتی که پیرامون تشکیل کابینه خویش به عمل آورده بیاناتی ایراد و افزوده برای هر یک از وزارتخانه ها دو یا 3 نفر از افراد صالح را در نظر گرفته تا با تصویب اعلیحضرت همایون شاهنشاه یکی از آنها به وزارت منصوب شوند و سعی کرده در دولتی که تشکیل خواهد داد اغلب وزراء از اعضای حزب ایران نوین باشند تا با هم آهنگی بیشتری موفق به اجرای منویات ملوکانه گردند.
6 /12 /42 اصل در پرونده 451 ـ ح جلد 2 رونوشت در پرونده حسنعلی منصور بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ احمدعلی سپهر معروف به مورخ الدوله سپهر فرزند عبدالعلی در سال 1268 ش به دنیا آمد.بنا به قول محمود طلوعی در کتاب بازیگران عصر پهلوی مرد مرموز و چند چهره ای بود که با سفارتخانه های خارجی بخصوص سفارتین روس و انگلیس رابطه نزدیک داشت او در زمان جنگ اول جهانی منشی سفارت آلمان بود و احتمالاً در همان زمان با سفارت دشمن آلمان یعنی انگلیسی ها رابطه برقرار کرده بود.
وی در دوره رضاشاه دارای شغل مهمی نبود ولی بلافاصله بعد از وقایع شهریور 1320 دوباره میدان دار سیاست شد و با سفارتخانه ها ارتباط برقرار کرد.
فردوست درباره او می گوید : سپهر از افرادی بود که در سالهای نخست سلطنت محمدرضا رل مهمی در زندگی او بازی کرد و برای مدت کوتاهی او در واقع جاسوس اصیل انگلیس ها بود و در عین حال برای روسها نیز کار می کرد ...
این فرد روزی صراحتا به من گفت : من مجازم با روسها ملاقاتهایی داشته باشم اما فقط برای انگلیس ها صمیمانه کار می کنم.
2ـ دکتر محمد باهری فرزند محمدعلی در سال 1298 (1295) شمسی در شیراز متولد شد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر به پایان رساند و لیسانس حقوق قضایی خود را از دانشگاه تهران دریافت نمود.
وی دوره دکترای دولتی حقوق را در دانشگاه پاریس گذراند و مدت 20 سال استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود.
باهری که از توده ای های قدیم و دبیر کمیته حزب توده در فارس بود، بعدا تغییر روش داد و مورد علاقه اسداللّه علم واقع شد.
در تیرماه 1341 از طرف علم به عنوان معاون نخست وزیر انتخاب گردید و در اواخر همان سال در حالی که دانشیار دانشکده حقوق بود، به وزارت دادگستری رسید.
در سال 1345 به معاونت دربار منصوب شد و مسئولیت امور اجتماعی دربار به او محول گردید.
وی مدتی نیز مسئولیت بازرسی عالی شاهنشاهی آموزش عالی را به عهده داشت و سرپرست برنامه های تبلیغاتی جشنهای خانمان برانداز 2500 ساله شاهنشاهی نیز بود.
باهری از آغاز تأسیس «حزب رستاخیز ملت ایران» بدان پیوست و یک کانون فعال حزبی را در تهران اداره می کرد.
وی در مرداد ماه سال 1356 به سمت دبیرکلی حزب منصوب شد و در 5 شهریورماه 1356 به عنوان وزیر دادگستری وارد کابینه شریف امامی گردید.
باهری دهها کتاب در مدح خاندان پهلوی منتشر ساخت.