تاریخ سند: 23 اردیبهشت 1332
متن سند:
شب 22 ماه جاری در محل حزب زحمتکشان یک عده دویست نفری اجتماع کرده و به نفع دکتر بقائی تظاهراتی می کردند این عده در ضمن بیانات خود می گفتند ما برای انجام هر دستوری حاضر هستیم.دکتر بقائی به آنها می گفت اگر موضوع استقلال کشور در بین نبود، به شما اجازه می دادم که مخالفین را سرجای خود بنشانید ولی فعلا صلاح نیست به هیچ اقدامی دست بزنید، اگر من هم از بین رفتم فقط شما کوشش کنید که این شعله آزادی که ما روشن کرده ایم، خاموش نشود.
ضمنا دکتر بقائی بیاناتی علیه آقای دکتر مصدق ایراد کرده، اظهار داشت: «من آنقدر اسناد و مدارک علیه آقای دکتر مصدق دارم که انتشار آنها سبب خواهد شد که پرده ها بالا رود و حقایق به اطلاع مردم برسد.
» نامبرده اضافه کرد: «دو نامه است که آقای دکتر مصدق یکی برای گرفتن اقرار از متهمین قتل تیمسار افشارطوس1 به شهربانی نوشته و دیگری نامه ایست که برای مسکوت گذاشتن اعلام جرم من به دادگستری ارسال داشته و هر دو در دست من است.
» اکنون افراد حزب زحمتکشان از سخت ترین مخالفین دولت هستند و چنان از طرف دکتر بقائی تحریک شده اند که آماده هر گونه مأموریت خطرناکی می باشند.
توضیحات سند:
1ـ بقائی و طیف وی به این نتیجه رسیدند که یکی از اقداماتی که می توان به وسیله آن، قدرت مصدق را تضعیف نمود، حذف افشار طوس رئیس شهربانی دولت مصدق است.به همین دلیل شبکه پیچیده ای در این خصوص عمل نمود که سرشبکه و طراح اصلی آن شخصی به نام «حسین خطیبی» بود.
وی عامل اصلی و رابط بقائی بوده است.
آنچه از پرونده قابل برداشت است، این است که خطیبی از اعتماد افشار طوس نسبت به وی سوء استفاده کرده و توسط سرتیپ «مرتضی زاهدی» پیغامی به افشارطوس فرستاده و او را به منزل خود دعوت نموده است.
افشار طوس در منزل خطیبی توسط گروه اجرائی ربوده و به محلی برای اختفا برده شده و پس از اجازه از دکتر بقائی، دستور اجرای قتل، توسط تیمسار «مزینی» انجام گرفته است.
چهار افسر ارشد در توطئه قتل افشار طوس متهم شده بودند که عبارتند از: مزینی، منزه، بایندر و مرتضی زاهدی.
پس از شناسائی و دستگیری این افراد تک تک آنها به خط خود اقرار و زیر اقرارنامه هایشان را هم امضا کردند و همگی دخالت بقائی را در ربودن و قتل سرتیپ افشارطوس تأیید کردند.
بی آنکه از بدرفتاری مأموران در زندان شکایتی کنند.
پس از کودتای 28 مرداد و سقوط حکومت مصدق همه افراد مذکور از زندان آزاد شدند و مورد تشویق دربار قرار گرفتند.
ساواک در گزارشی درباره مسافرت «مزینی» به انگلستان اعلام داشته است: «پولی که به تیمسار بازنشسته مزینی در زمان اقامت در انگلستان (4744) داده می شده، به فرمان شاه و به عنوان مستمری بوده و باید تا پایان عمر به مشارالیه پرداخت شود».
پرونده های انفرادی ساواک