موضوع :اظهارات مهوش صمیمی
تاریخ سند: 24 فروردین 1357
موضوع :اظهارات مهوش صمیمی
متن سند:
گزارش خبر خانم مهوش صمیمی بعدازظهر مورخه 16 /1 /37 در کلاس شروع به سخنرانی کرد باین عنوان که دولت و مسئولین طراز اول مملکت و دربار شاهنشاهی به نسل جوان توجهی ندارد، بزندگی ما نمیرسد، بما محبت نمیکند، نوکران استعمار غرب هستند، تا میتوانند در اجتماع فساد ایجاد میکنند، پدران و مادران ما را در اثر بی فرهنگی عقب مانده نگاه داشته اند و آنها هم بما محبت نمیکنند، آزادی زبان قلم در اجتماع بما نمیدهند، از حرفهای ما میترسند، منافع ملت ایران را به جیب استعمار غرب میریزند، اگر اجتماع حرفی بزند بگلوله میبندند، در نیم قرن باندازه 2 میلیون نفر برای منافع استعمار آدم کشته اند، در خاورمیانه و دور و در دنیا مأمور استعمار غربند، هر چه استعمار فرمان دهد همه همان میکنند، در پایان خانم لایقیان برای رفع مسئولیت اظهار داشت اگر پدر و مادر شما محبت نمیکنند تقصیر ما چیست.نظریه شنبه.
نظری ندارد.
نظریه یکشنبه.
گزارشات زیادی در مورد اظهارات صمیمی، شهابی و تعداد دیگری از دانش آموزان این دبیرستان تنظیم و بموقع تقدیم گردیده که با توجه به این موضوع گفته های بالا از ناحیه صمیمی باحتمال قوی صحت دارد.
حاضر نظریه سه شنبه.
نظریه یکشنبه مورد تایید است.
توحید نظریه 14 / ه .
نظریه سه شنبه تایید می گردد.
توضیحات سند:
* امروز (16 /1 /57) روزنامه لوموند چاپ پاریس درباره ایران مقاله ای به چاپ رساند و نوشت که «اوضاع و احوال عجیبی در این پایتخت (تهران) نگران که شایعات فراوانی در آن پراکنده است حکمفرماست.به نظر می رسد که امروز مخالفین شناخته شده شاه در همه جا هستند و در هیچ جا نیستند.
به هر جهت این مخالفان بسیار جسورند.
پس از یک سال و نیم اعتراض علنی و چهار ماه شورش متوالی به نظر می رسد که حوادث مهمی خاندان پهلوی را نگران کرده است و این شورشها علیرغم دستور آزادی که غیر محتاطانه در ماه ژوئن توسط پرزیدنت کارتر هنگام سفر رسمی اش به ایران صادر شده است، صورت می گیرد.
» لوموند در ادامه به درج گسترده اعتراضات مردمی در روزنامه های رژیم شاه اشاره می کند و از آن به عنوان امری بی سابقه یاد می کند و می نویسد: «بدون شک قدرت حاکمه با یک اراده آگاهانه قصد دارد با فاش کردن هر چه بیشتر عملیات خرابکارانه شورشیان مردم را نگران کرده، از ترس آنها استفاده کند.
انتخاب عکسهای منتشر شده و لحن تفسیرهایی که مرتبا از خرابکاری خارجی سخن می گویند و افزایش بیلانهای مربوط به خرابیها هیچ گونه شکی در این مورد باقی نمی گذارد.
بعضی از ناظران معتقدند که شاه آگاهانه اجازه می دهد این بی نظمی ها توسعه یابد تا بتواند افکار عمومی را مضطرب کرده و به هم پیمانان خارجی اش (به ویژه امریکاییها) نشان دهد که اعطای آزادی ـ که او را برای برقراری آن تحت فشار قرار داده اند و اثراتی که در زمینه کاهش اختناق پلیس داشته غیر قابل انکار است ـ به چنین بلایی منجر خواهد شد.
» (بولتن محرمانه رادیو تلویزیون ملی ایران / ش 12 / صص 33 تا 35)