موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی
تاریخ سند: 22 مهر 1352
موضوع: سخنرانی ناصر مکارم شیرازی
متن سند:
به: 312 شماره: 6473 /20ه 12 از: 20ه 12 از ساعت 1320 تا 1415 روز 11 /7 /52 جلسه سخنرانی نامبرده فوق با شرکت حدود چهار هزار نفر در مسجد ارک تشکیل شد.ناطق درباره وظیفه‌شناسی افراد اجتماع نسبت به جامعه و این‌که درجوامع کنونی وظیفه‌شناسی را روی ترس از قانون و جریمه و برکناری از کار و منتظر خدمت شدن می‌دانند و برای همین است که هر سال بر تعداد زندانیان افزوده می‌شود ولی از جرم و جنایت کاسته نمی‌شود اینها تکیه‌گاه ایمان و عقیده را ویران کرده به جایش مجازات و زندان آورده است و این مجازات‌های مادی نمی‌تواند روح وظیفه‌شناسی را زنده کند مطالبی عنوان نمود.
و سپس از نقل و قول یکی از علما که بازرسانی جهت بازرسی به زندان رفته‌اند در این اثناء یکی از زندانیان زن به بازرسان می‌گوید که بی‌تقصیر زندانی شده است و بازرسان مربوطه پس از مطالعه پرونده زن زندانی متوجه می‌شوند که هشت سال قبل حکم آزادی مشارالیها از طریق دادگاه صادر شده ولی مأمورین ابلاغ به زندان ابلاغ نکرده‌اند.
مشارالیه سپس به نحوه قضاوت حضرت علی اشاره کرد که به مالک اشتر فرموده: به قاضی آن‌قدر حقوق بده که احتیاج او برطرف شود تا نیازی به اخذ رشوه پیدا نکند و نیز آن‌قدر به قاضی1 مصونیت بده که ترس از کسی نداشته باشد تا حق را اجرا کند.
مکارم شیرازی سپس از دزدان جوان مثالی زده که از فیلم‌های سکسی و پلیس و جنایات الهام می‌گیرند.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: شنبه مورد اعتماد است و گزارش تسلیمی او احتمالاً صحت دارد.
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه تأیید می‌گردد.
سپاهی آقای وثوقی 24 /7 75281 بایگانی شود
توضیحات سند:
1ـ فراز 66 تا 71 عهدنامۀ مالک اشتر: «سپس از میان مردم برترین فرد نزد خود را برای قضاوت انتخاب کن.کسانی که مراجعه فراوان آنها را به ستوه نیاورد و برخورد مخالفان با یک‌دیگر او را خشمناک نسازد.
در اشتباهاتش پافشاری نکند و بازگشت به حق پس از آگاهی برای او دشوار نباشد.
طمع را از دل ریشه‌کن کند و در شناخت مطالب با تحقیقی اندک رضایت ندهد و در شبهات از همه بااحتیاط‌تر عمل کند و در یافتن دلیل اصرار او از همه بیشتر باشد و در مراجعه پیاپی شاکیان خسته نشود.
در کشف امور از همه شکیباتر و پس از آشکار شدن حقیقت در فصل خصومت از همه برنده‌تر باشد، کسی که ستایش فراوان او را فریب ندهد و چرب زبانی او را منحرف نسازد و چنین کسانی بسیار اندکند! پس از انتخاب قاضی، هرچه بیشتر در قضاوت‌های او بیندیش و آن‌قدر به او ببخش که نیازهای او برطرف گردد و به مردم نیازمند نباشد و از نظر مقام و منزلت آن‌قدر او را گرامی بدار که نزدیکان تو به نفوذ در او طمع نکنند، تا از توطئه آنان در نزد تو در امان باشد.
در دستوراتی که دادم نیک بنگر که همانا این دین در دست بدکاران اسیر گشته بود که با نام دین به هواپرستی پرداخته و دنیای خود را به دست می‌آورند.
» (همان، صفحه 577)