موضوع: سیدرسول حجازی،1 واعظ
تاریخ سند: 21 شهریور 1345
موضوع: سیدرسول حجازی،1 واعظ
متن سند:
از: 522 تاریخ:21 /6 /1345به: 316 شماره: 529 /22
موضوع: سیدرسول حجازی،1 واعظ
نامبرده بالا در تاریخ 10 /6 /45 در مسجد جامع خمین به منبر رفته چون اظهاراتش تحریک آمیز بوده از طریق شهربانی محل از منبر رفتن وی جلوگیری گردید. برابر گزارش مجدد مامورین مربوطه مشارالیه به منازل سیدمهدی غضنفری2 و شیخ محمد آل ظاهر (پیش‌نماز) رفت و آمد داشته و با شیخ محمد یزدی روضه‌خوان در تماس و به نفع خمینی فعالیت‌هایی می‌نمایند.
رونوشت برابراصل است.
اصل در پرونده سید عبدالرسول حجازی
به پرونده شیخ محمد یزدی ضمیمه و ارائه شود. 27 /6 باطل گردید. 17 /6 /45
توضیحات سند:
1. سیدعبدالرسول حجازى دهاقانى فرزند سیدمحمدطاهر در سال 1321 در شهرضاى اصفهان متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در شهر خود طى نمود. پس از آن به فراگیرى علوم اسلامى روى آورد. مدت سه سال در اصفهان و پس از آن در هفده سالگى وارد حوزه علمیه قم شد. پس از مدتى تحصیل در زمره وعاظ قرار گرفته و در بسیارى از مساجد و هیئات تهران و برخى شهرستان‌ها به سخنرانى پرداخت. وى به علت ایراد سخنان انتقادآمیز چندین بار مورد تذکر ساواک قرار گرفته و ممنوع‌المنبر نیز گردید. حجازى دو بار نیز دستگیر و مجموعا مدت شش ماه بازداشت گردید.2. آیتالله سید محمدمهدی غضنفری فرزند آیتالله حاج سید محمد تقی غضنفری از علما معاصر خوانسار است که در سال 1335 قمری در خوانسار متولد شد. تحصیلات اولیه را در خوانسار نزد والد بزرگوارش و آیتالله حاج سید میرزا محمود ابن الرضا خوانساری گذراند، سپس در سال ۱۳۱۲ شمسی به حوزه علمیه قم وارد شد، در دوره مقدمات و سطح از محضر حضرات آیات محمد علی ادیب تهرانی، میرزا آقا ترابی دامغانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی استفاده برد و دروس خارج فقه و اصول حوزه را از محضر حضرات آیات، سید محمد تقی خوانساری، سیدحسین بروجردی، سید احمد خوانساری، سیدجمال‌الدین گلپایگانی (در نجف)، سیدمحمد حجت، سیدصدر الدین صدر و شیخ محمد علی اراکی بهره برد. آیتالله سید محمدمهدی غضنفری از سوی آیتالله سیدابوالحسن اصفهانی، آیتالله میرزای نائینی، آیتالله سید حسین بروجردی، آیتالله سید محمدتقی خوانساری، آیتالله سید احمد خوانساری، آیتالله سید عبدالهادی شیرازی و آیتالله سیدمحسن حکیم صاحب اجازات روائی و اجتهاد بود. آیتالله غضنفری خوانساری در زمان حیات والد بزرگوارشان (سال ۱۳۳۴ شمسی) در شهر خمین و در مسجد جامع بازار این شهر مشغول اقامه نماز و تبلیغ شد و بعد از رحلت والدشان در سال ۱۳۵۰ شمسی بنا به دعوت مردم خوانسار به این شهر مراجعت و تا زمان حیاتشان مشغول تدریس و اقامه نماز جمعه و جماعت در خوانسار بودند. وی حوزه علمیه خوانسار را در مدرسه میرباقری تشکیل و کتابخانهای به نام کتابخانه «مهدیه» تأسیس و برای طلاب آنجا شهریه قرار و به اقامه جماعت و تبلیغات دینی و تدریس و تربیت محصلین خوانسار اشتغال یافت.
ایشان پس از سالها مجاهدت و تلاش در راه اعتلای معارف دینی، در سال ۱۳۸۲ شمسی، دعوت حق را لبیک گفتند.