تاریخ سند: 14 مهر 1357
متن سند:
به : 312 از : قم شماره : 1845 /21 ه پیرو : 1844 /21 ه ـ 14 /7 /57 1ـ از طرف مرتضی پسندیده به اطلاع آیت الله شریعتمداری رسانیده شده است که خمینی از پاریس1 تلفنی سلامتی خود را اطلاع داده و در نظر دارد یکی از ممالک اسلامی2 را برای اقامت خود انتخاب نماید.2ـ فلسفی واعظ در تماسی که با آیت الله شریعتمداری حاصل نموده موضوع ورود خمینی به پاریس را مطرح و اضافه کرده است که اعلامیه آیات فردا منتشر خواهد شد.
ضمنا از دستگاه شریعتمداری ورود خمینی به پاریس به تلفن شماره 539073 تهران اطلاع داده شده است.
استحضارا معروض.
باصری نیا3 گوینده : زندوکیلی گیرنده : فرجاد ساعت : 2100 در بولتن درج شود.
ثابتی 15 /7 /57 مراتب بعرض تیمسار ریاست ساواک و مقام مدیریت کل رسید...
14 /7 درج شد باستحضار ریاست دایره عملیات برسد.
توضیحات سند:
1 ـ امام خمینی (سلام اللّه علیه) که می دید رژیم منفور بعث عراق آزادی عمل را از ایشان سلب کرده و با همه کجدار و مریزی که نشان می داد نمی گذارد معظم له چنانچه می خواهد مبارزه خود را بر ضد رژیم شاه ادامه دهد و محدودیت کاملا برقرار و خانه شان تحت نظر بود، سرانجام تصمیم تاریخی خود را گرفتند، و آن هم درست مانند جد بزرگوارش امام حسین علیه السلام «قیام و هجرت» بود، تا در مکان مناسب و جو مساعد صدای خود را که خواست 35 میلیون ملت مظلوم و گرفتار ایران بود آزادانه به گوش جهانیان برساند.قبلا آقا سید احمد فرزند حجت الاسلام آقای سید عباس مهری از علمای محترم شیعه مقیم کویت برای ایشان به نام «سید روح اللّه مصطفوی» که لقب ایشان در شناسنامه است از سفارت کویت ویزا گرفته بود که معظم له پس از مهاجرت از نجف اشرف وارد کویت شوند، و اگر توانستند و دولت کویت اجازه داد در آن کشور بمانند وگرنه به یکی دیگر از کشورهای اسلامی مانند سوریه یا الجزایر بروند و در آنجا اقامت نموده و مبارزات خود را تداوم بخشند.
بدین گونه امام خمینی همراه جمعی از فضلای روحانی از خواص خود وارد بصره می شوند و از آن جا به مرز کویت می روند، ولی مأمورین عراق و ساواک ایران که خط سیر ایشان را دنبال می کردند به دولت کویت گزارش می دهند، و دولت کویت متوجه می شود که «سید روح اله مصطفوی» کسی جز «امام خمینی» رهبر انفلاب اسلامی ایران نیست! مامورین هر سه کشور که سران هر سه نیز همپالکی هم و رژیم های مرتجع و متکی به جهانخواران شرق و غرب بودند و با هم روابط دوستانه داشتند، دست به کار شدند، و از همان گمرک کویت مانع ورود امام خمینی (سلام اللّه علیه) به کویت می شوند.
امام نیز از همان جا به بصره مراجعت می کنند و از آنجا به بغداد می روند، و تصمیم نهایی خود را گرفته و با اولین پرواز عازم کشور فرانسه می شوند.
نهضت روحانیون ایران، علی دوانی، ج 8، ص 125 2 ـ قصد امام برای انتخاب یکی از ممالک اسلامی : حضرت امام خمینی (ره) در روز جمعه ساعت چهار و پنجاه دقیقه به وقت تهران، وارد پاریس شدند.
ایشان سپس در دهکده ای نزدیک پاریس به نام نوفل لوشاتو در منزل یکی از طرفدارانشان اقامت کردند.
حضرت امام خمینی درباره علت انتخاب کشور فرانسه، گفتند: من پس از برگرداندنم از کویت با مشورت احمد، پاریس را انتخاب نمودم، زیرا در کشورهای اسلامی احتمال راه ندادن بود.
آنان تحت نفوذ شاه بودند ولی پاریس این احتمال نبود.
هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب، ج 2، ص 925 در جلد اول کوثر نیز چنین می خوانیم: «با اینکه امام اعلام کردند:» به محض این که یکی از کشورهای مسلمان از من دعوت کند،من به آن جا خواهم رفت» در سراسر جهان حتی یک کشور، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، حتی برای یک روز از امام نخواستند تابه آن جا مسافرت کنند.
3 ـ محمد کریم باصری نیا در سال 1314 در شیراز متولد شد.
و در نوزدهم اسفند ماه 1337 به استخدام ساواک درآمد و در مازندران مشغول کار شد.
تحصیلات خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه شیراز به پایان رساند.
آخرین سمت وی ریاست سازمان امنیت قم بود و بارها مورد تقدیر و تشویق ساواک قرار گرفت.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حکم دادگاه انقلاب، مفسد فی الارض شناخته شد و به اعدام محکوم گردید.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب 5، صص 807 ـ 806