موضوع: اظهارات منصورینژاد محصل سال ششم طبیعی
تاریخ سند: 9 دی 1354
موضوع: اظهارات منصورینژاد محصل سال ششم طبیعی
متن سند:
از: 10 ﻫ 2 تاریخ:9 /10 /1354به: 324 شماره: 9675 /10 ﻫ 2
موضوع: اظهارات منصورینژاد محصل سال ششم طبیعی
صبح روز چهارشنبه دوم دی ماه در دفتر دبیرستان حافظ ابونعیم آقای ابرقویی معاون با منصوری نژاد محصل سال ششم طبیعی مشغول گفت‌و‌گو بودند که منصورینژاد اظهار داشت روز عید غدیر در مسجد جعفرآبادی‌ها1 در خیابان عبدالرزاق رفته بودم آقای اکبر پرورش که لیسانسه و دبیر آموزش و پرورش می‌باشد پشت میکروفن رفته و سخنرانی نمود و عده‌ای کثیر به دور نامبرده جمع شده بودند. یکی از حضّار از پرورش سوال کرد نظر شما نسبت به خلفای راشدین و ظلمی که آنها به ائمه کردند چیست؟ پرورش در جواب گفت عجیب است که همین حالا ظلمی که ابوسفیان به مردم می‌کند شما ندیده می‌گیرید و صحبت از چهارده قرن پیش می‌کنید. (منظور پرورش از ابوسفیان دستگاه حاکمه بوده است.)
نظریه شنبه: شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: مفاد گزارش با توجه به دسترسی شنبه مورد تایید است. بسیط
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است و اکبر پرورش از دبیران مذهبی است که در اظهاراتش در سخنرانی‌های مذهبی کنایات شنیده می‌شود. الهام
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه مورد تایید است. پژواک
نظریه 10 ﻫ : به امنیت داخلی دستور داده شد کماکان مراقبت‌های لازم را از پرورش به عمل آورده و مراتب را منعکس نمایند.
سلطانی
تابش
نادری2
توضیحات سند:
1. منظور مسجد حاج محمد جعفر آباده‌ای است که در این مسجد آیت‌الله حاج آقا احمد امامی اقامه جماعت می‌نمودند.2. محمد حسن نادری در سال 1304 ﻫ ش در ساوه متولد شد. در سال 1337 به استخدام ساواک در آمد و پس از طى دوره‌هاى آموزشى و کار در اداره کل سوم در سال 1343 به عنوان کارمند بخش امنیت داخلى به ساواک مازندران منتقل و در سال 1350 به اصفهان منتقل و به عنوان مسئول امنیت داخلى ساواک اصفهان مشغول به کار شد.
وى در دوران مسئولیتش در دستگیرى، بازجویى، شکنجه و قتل مبارزان مستقیماً شرکت داشت و با دستگیر شدگان با بی‌رحمی تمام، شدّت عمل نشان می داد. وی که فردی فحّاش و بد دهن بود در امر بازجویی با مهارت عمل می‌کرد و خشونت را در حد اعلائ آن به کار می‌برد و در سال‌های 1355 و 1356 چندین نفر زیر بازجویی و شکنجه‌های وی به شهادت رسیدند. پس از اوج گیری انقلاب اسلامی و تهدید شدن وی توسط انقلابیون و برای فرار از خشم مردم به ساواک یکی از شهرهای شمال کشور مامور شد.
سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی مدتی فراری گشت و در سال 1358 دستگیر و سپس محکوم به اعدام و در تاریخ 15 /7 /58 به سزاى اعمال جنایتکارانه‌اش رسید.