تاریخ سند: 30 اردیبهشت 1357
متن سند:
به : کلیه سازمانهای اطلاعات و امنیت (باستثناء اردوگاه شمال) از : مرکز در شماره پیروی صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر اعلام شده و تغییرات حاصله در آن نیز بموقع اشعار گردیده است.با توجه به سیاستی که در جهت اعطای هر چه بیشتر آزادیهای سیاسی در زمینه های مختلف اعمال میگردد و همچنین با امعان نظر باین موضوع که در شرایط فعلی این سیاست در صورتیکه وعاظ مذکور خود را مقید به رعایت مصالح عالیه مملکتی و اصول اساسی نظام موجود در کشور بدانند، قابل اجرا و گسترش است، لذا ضمن عطف توجه به لیست مذکور صورت اسامی آن تعداد از وعاظ ممنوع المنبر (باستثنای افراد زیر) را که در حوزه استحفاظی آن سازمان سکونت دارند استخراج و با بررسی سوابق و وضعیت آنها ترتیبی فراهم آورند که بنحو مقتضی از طریق افراد معمر و خوشنام منطقه موجبات ارتباط با آنان فراهم و بدینوسیله و بعنوان اینکه با ضمانت و تعهد اخلاقی افراد مذکور (معمرین) شرایطی فراهم شده که از آنان رفع ممنوعیت از منبر بعمل آید، وعاظ مذکور را اخلاقا در حضور معمرین به رعایت مصالح عالیه مملکتی و عدم عنوان مطالب خلاف مصالح و تحریک آمیز که موجب بروز اغتشاش و تشنج شود، متعهد نموده و نتیجه را در اسرع وقت اعلام دارند1.
ضمنا رفع ممنوعیت از منبر وعاظ مورد بحث به مراجع مسئول اعلام گردیده است30 /3 /373684 /312 ثابتی 30 /3 /37 1ـ حبیب اله آشوری 2ـ محمدرضا بیک یزدی (فاکر) 3ـ حبیب اله پیمان 4ـ شیخ جعفر جوادی شجونی 5ـ فخرالدین حجازی 6ـ هادی خامنه ای 7ـ عبدالرحیم ربانی شیرازی 8ـ محمد صادق صادقی گیوی (خلخالی) 9ـ حسین عمادی 10ـ محمد تقی فلسفی 11ـ سید محمد کیاوش 12ـ علی اصغر مروارید 13ـ عبدالمجید معادیخواه 14ـ فضل اله مهدیزاده محلاتی 15ـ محمد واعظ عبائی 16ـ عبدالکریم هاشمی نژاد 17ـ علی اکبر فیض مشکینی 18ـ ناصر مکارم شیرازی از طبقه بندی سری خارج در طبقه بندی خیلی محرمانه قرار گرفته است.
توضیحات سند:
1ـ این بخشنامه ساواک به مراکزش در استانها در حالی ابلاغ می شد که دستگیریها، تعقیب ها و تبعیدها به اوج خود رسیده بود.روحانیان مبارز در این زمان یا در زندان بسر می بردند و یا در تبعید بودند.
بنابراین رفع ممنوعیت از منبر شامل حال گروه اندکی از اینان می شد که با توجه به شیوه توصیه شده در این سند نسبت به رفع ممنوعیت از سخنرانی آنان، نشان از دعوت به سکوت با روشی تازه است.