متن سند:
تیمسار ریاست معظم سازمان اطلاعات و امنیت کشور
برحسب وظیفه و مسئولیتی که در مورد روزنامه آیندگان به فرموده برعهده
اینجانب محول گردیده با کسب اجازه گزارش پیوست را به عرض مبارک
می رساند.
روزنامه آیندگان به عنوان نشریه شرکت سهامی انتشارات آیندگان از تاریخ 25
آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و شش به صورت نشریه بوسیله صبح تهران
منتشر گردیده است.
در حال حاضر هیات مدیره
شرکت سهامی آیندگان از
خانم شاهرودی.
آقای
داریوش همایون.
آقای
جهانگیر بهروز.
آقای دکتر
اهری و اینجانب تشکیل
گردید.
هیأت مدیره موظف
است کلیه فعالیت های
شرکت را که فعلاً به انتشار
نشریه یومیه آیندگان
محدود می گردد تحت کنترل
داشته باشد.
سرمایه شرکت مزبور ده
میلیون ریال است که 52
درصد آن متعلق به دولت
است که به نمایندگی از طرف دولت اینجانب و آقای دکتر اهری صاحب سهام
مزبور شناخته می شویم.
از آغاز کار این طور تصمیم گرفته شده بود که نشریه
مزبور در شرایطی قرار بگیرد و بنحوی اداره شود که هم تحت نظارت دولت باشد
و هم بتواند پایه گذار روشی نو و جدید در نوع فعالیت های مطبوعاتی کشور
گردد.
اینجانب به فرموده تا این لحظه کوشش نموده ام که مقاصد عالیه دولت نسبت به
نشریه مزبور عینا عملی گردد گرچه مشکلات فراوانی در این راه وجود داشته که
هنوز هم نه تنها به قوت خود باقیست بلکه تشدید هم شده است.
از آنجا که
اینجانب وظیفه دارد آن تیمسار معظم را در جریان این مشکلات قرار داده و
حقایق را به عرض مبارک برساند.
اجازه می خواهد معروض دارد که :
1ـ برخلاف آنچه که پیش بینی شده بود آقای داریوش همایون که به عنوان
مدیرعامل شرکت برگزیده شده است آمادگی کافی برای انتشار یک روزنامه
وزین و بزرگ تهران را که دارای تمام محسنات باشد ندارد.
2ـ آقای همایون تاکنون نویسنده مطبوعات گوناگون بوده است و اطلاعات
نامبرده برای اینکه بتواند
شریک نشریه بزرگ و وزین
سیاسی باشد کافی نیست.
3ـ صاحب امتیاز نشریه
آیندگان خانم شاهرودی
شخص بسیار ضعیفی است
که از هر جهت تحت نفوذ
آقای همایون می باشد و
نظرا وی عقیده ای از خود
ندارد لذا از عهده وظایفی که
به عنوان مدیر و صاحب
امتیاز روزنامه به او محول
گردیده برنمیاید.
4ـ آقای جهانگیر بهروز که
به عنوان رئیس هیأت
تحریریه برگزیده شده است
هیچ نوع روح همکاری و هماهنگی با سیاست عالیه دولت ندارد و معمولاً با
انتشار مطالب و مقالات خود که بدون کنترل قبلی از طرف اینجانب صورت
می گیرد ایجاد ناراحتی و تشنج می کند.
از جمله مقاله نامبرده تحت عنوان «مردم به من یا امام به من» منتشره در شماره 3
آیندگان به تاریخ 27 آذر ماه 46 و همچنین نوشته او در ستون دنیای کوچک در
شماره 8 آیندگان به تاریخ دوشنبه 4 دیماه 46 تحت عنوان «آقای دکتر منوچهر
گنجی استاد دانشگاه خشمگین و آشفته فریاد می زد» تولید ناراحتی فراوان برای
جناب آقای نخست وزیر.
جناب آقای منصور و اصولاً سیاست عالیه مملکت نموده
است.
5ـ قسمتی از اخبار و گزارشهائی که در این روزنامه منتشر می گردد با مطالعه قبلی
نیست منباب [من باب] نمونه باید خبر منتشره در شماره یک به تاریخ شنبه 25 آذر
ماه 46 را تحت عنوان «جنگنده های فانتوم آمریکا» به خبرنگار آیندگان گفته است و
همچنین مطالبی که راجع به دانشجویان دانشگاه تبریز و تقاضای آنها برای تشکیل
سازمان دانشجوئی در شماره 7 به تاریخ یکشنبه 3 دیماه 46 درج شده به عرض
مبارک برسد.
6ـ با اینکه آقایان نامبرده
فوق تعهد کرده اند که هیچ
مطلبی را بدون مشورت با
اینجانب منتشر نکنند تا از
این قبیل ناشیگریها و ندانم
کاری جلوگیری شود نسبت
به این تعهد خود وفادار
نیستند و معمولاً در آخرین
ساعات شب که روزنامه به
زیر چاپ می رود مسائلی را
در صفحات این نشریه مطرح
می کنند که فورا مواجهه
[مواجه] با عکس العمل
شدید دولت و بروز ناراحتی
و کدورت می شود.
بر این اساس معروض می دارد که به این نحو ادامه همکاری با روزنامه آیندگان
مقدور نیست و اینجانب به علت حس مسئولیت شدید وظیفه خود دانستم که
حقایق را به عرض مبارک رسانده و اشاره نمایم که در حال حاضر به علت وجود
ناهماهنگی ها هیچگونه کنترل اصولی و دقیق نسبت به این نشریه ندارم و ادامه
کار نشریه آیندگان را به صورت کنونی در جهت اجرای مقاصد عالی دولت
نمی دانم.
با تقدیم احترام دکتر منوچهر آزمون جریان به جناب آقای
نخست وزیر اطلاع داده شد.
به استحضار ریاست اداره دوم برسد.
10 /10 /46
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - روزنامه آیندگان به روایت اسناد ساواک صفحه 49