موضوع: آمدن و ملاقات‌های آقای الهیار صالح
تاریخ سند: 26 مرداد 1337
موضوع: آمدن و ملاقات‌های آقای الهیار صالح
متن سند:
شماره: 246 تاریخ:26 /5 /1337موضوع: آمدن و ملاقات‌های آقای الهیار صالح
آقای اللهیار صالح روز 25 /5 /37 وارد اصفهان شده، امروز صبح در خیابان چهارباغ گردش می‌نمود و در خیابان با آقای محمدرضا خان برومند و آقای ادیب برومند برخورد می‌کند و پس از تعارفات به اتفاق وارد مدرسه چهارباغ شدند. در آنجا با آقای جلال همایی1 استاد دانشگاه که قبلاً برای تماشا وارد مدرسه چهارباغ شده بود مصادف، و بعداً به اتفاق به دفتر آقای ضیاء مدرس‌پور متصدی موقوفات مدرسه رفته و تقریباً تا ظهر آنجا بودند. صحبت‌های آنها درباره ادبیات و کتابی بود که آقای صالح دربارۀ رجال کاشان مشغول نوشتن است و آقای صالح می‌گفت که کاشان بوده است و در دهات آنجا هم سرکشی کرده. بنا به دعوت آقای محمدرضا خان نهار را در منزل ایشان بود و تا ساعت 6 بعدازظهر در منزل آقای محمدرضاخان برومند بود، سپس با ماشین دستو شماره 18438 ط 36 به هتل ایران تور رفتند. ضمناً درب منزل آقای محمدرضا خان برومند فولکس واگن شماره 21330 ط 36 نیز دیده شد. ساعت 20 /6 آقای اللهیار صالح به اتفاق آقای مرتضی شهشهانی سردفتر شماره 10 و شخص دیگری که گمان می‌رود همراه آقای اللهیار صالح به اصفهان آمده، از هتل خارج با تاکسی به تعقیب آنها پرداختم. در اثر فاصله زیاد و دیر آمدن تاکسی حوالی مجسمه ماشین آنها را گم نموده و تا پل خواجو و پل شیری . دروازه شیراز . منزل آقای دکتر حکمی و آقای مصباح فاطمی را هم سر زدم. درب منزل آقای مصباح فاطمی اتومبیل‌های شماره 678 ا ن و 792 ا ن و 18990 ط دیده شد. شماره اخیر مرکوری 58 راننده سیاه چهره و گمان می‌رود اتومبیل آقای سمساری باشد. پس از تقریباً سه ربع ساعت (5 /7) دوباره اتومبیل مورد تعقیب مقابل سینما حافظ توقف نمود و آقای شهشهانی از اتومبیل پیاده شد و به دفتر اسناد رسمی خود که جنب سینما حافظ است، رفت و آقای اللهیار صالح با شخصی که همراه ایشان بود حرکت نمودند، دوباره به علت شلوغی خیابانها ممکن نشد او را تعقیب نمایم.
مشخصات آقای اللهیارصالح تقریباً لاغراندام، موهای سرش کوتاه و کمی سفید، سبیل هیتلری سیاه، عینک ذره‌بینی. آقای محمدرضا خان برومند برادر حیدرعلی خان برومند است و منزل او خیابان آماده‌گاه کوچه فتح‌آباد می‌باشد.
توضیحات سند:
1. جلال‌الدین همائی فرزند میرزا ابوالقاسم محمدنصیر متخلص به طرب، در سال 1278ش در اصفهان به دنیا آمد. مقدمات تحصیل را در منزل و در مکتب آموخت و از 11 سالگی به مدرسه نیم‌آورد که از مدارس قدیمی و معروف اصفهان بود وارد شد و به مدت 20 سال در این مدرسه به کسب علوم پرداخت. در سال 1300ش به نظام آموزشی جدید پیوست و در مدرسه صارمیه به تدریس مشغول شد. در سال 1307ش به تهران آمد و برای تدریس به شهر تبریز مأمور شد و پس از سه سال، در سال 1310ش به تهران بازگشت و در مدرسه دارالفنون و دانشکده افسری و پس از تأسیس دانشگاه تهران، در آنجا به تدریس ادبیات پرداخت. در سال 1356ش، دانشگاه تهران برای استاد جلال الدین همائی که در دانشگاه‌های بیروت و لاهور تدریس کرده بود، مراسم بزرگداشتی برگزار و کتاب «همائی‌نامه» را که به قلم علاقمندان و همکاران وی نوشته شده بود، به ایشان تقدیم کرد.جلال‌الدین همائی که در تحصیل علوم دینی به درجه اجتهاد رسیده بود، دارای آثاری نیز هست که از آن جمله‌اند: «تاریخ ادبیات ایران . غزالی‌نامه . فنون بلاغت و صناعت ادبی . مولوی نامه . تصرف در اسلام . مقدمه بر اخلاق ناصری و ...»
وی در سال 1359ش در سن 80 سالگی از دنیا رفت و در تخت پولاد اصفهان آرام گرفت. ر.ک: پایگاه اینترنتی راسخون