صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

درباره مصطفی الموتی فرزند محمد حسین نماینده دوره 24 مجلس شورای ملی از رودبار الموت

تاریخ سند: 29 مهر 1355


درباره مصطفی الموتی فرزند محمد حسین نماینده دوره 24 مجلس شورای ملی از رودبار الموت


متن سند:

از: 342 تاریخ: 29 /7 /2535[1355] 13550729
درباره مصطفی الموتی فرزند محمد حسین نماینده دوره 24 مجلس شورای ملی از رودبار الموت

محترماً به عرض می‌رساند:
منظور:
استحضار از پیشینه و فعالیت‌های گذشته و چگونگی تأیید صلاحیت نامبرده بالا جهت انتخاب به نمایندگی مجلس شورای ملی.
سابقه:
1- شخصی به نام نجات‌اله نجات الهی طی نامه‌ای به عنوان تیمسار سپهبد بازنشسته حسین آزموده 1 در مورد سوابق و فعالیت‌های گذشته نماینده مذکور مطالبی عنوان نموده که به لحاظ اهمیت مطالب عنوان شده عین اطلاعیه و پیوست آن (دو نسخه روزنامه رهبر ارگان مرکزی حزب منحله توده و دو نسخه روزنامه داد) توسط تیمسار موصوف به ساواک ارسال و موضوع به استحضار تیمسار ریاست ساواک رسیده است و ایشان در ذیل اطلاعیه پی‌نوشت فرموده‌اند اداره کل سوم خلاصه سابقه را اگر دارید بیاورید، چرا چنین کسی اگر صحت دارد صلاحیت او تأیید شده است.
2- برابر سوابق موجود در پرونده، مشارالیه قبل از قیام ملی 28 مرداد سال 1332 به نفع حزب منحله توده فعالیت می‌کرده، لیکن عضو رسمی حزب مذکور نبوده و در روز رفراندم در دهات نور مازندران اهالی را به طرفداری از مصدق و دستجات چپی شرکت در رفراندم تشویق و ترغیب می‌نموده است، ضمناً هنگامی که روزنامه داد نسبت به حزب منحله توده سمپاتی داشته یاد شده دبیر نشریه مذکور بوده و در سال‌های 22-23-24-25 ضمن همکاری با پیشه‌وری و حزب منحله توده در روزنامه داد مقالاتی به نفع آنان می‌نوشته، مضافاً گفته شده در زمان مصدق در جریان تحصن روزنامه‌نویس‌ها در مجلس جزو متحصنین بوده و با مخالفین مصدق همکاری کرده است.
3- در تاریخ 7 /10 /1347 نماینده موصوف به ساواک احضار و پیرامون فعالیت‌هایش در گذشته با وی مصاحبه به عمل می‌آید و نامبرده ضمن بیان عضویت خود در حزب ملیون و سپس در حزب ایران نوین و شرح کلیه فعالیت‌های مطبوعاتی خود اظهار می‌دارد در تمام دوران حکومت مصدق با مصدق و دار و دسته‌اش مخالف بوده و ضمناً تشابه اسمی وی با نورالدین الموتی، ضیاء الموتی و عماد الموتی که از فعالین حزب منحله توده ‌بوده‌اند سبب شده فکر شود که یاد شده با نامبردگان ارتباط یا نسبت فامیلی دارد (بنا به اظهار وی برای رفع شک و شبهه در این زمینه در سال 1324 در مطبوعات و همچنین در شماره 961 روزنامه داد آگهی نموده که با این افراد نسبتی ندارد).
4- نامبرده در کابینه جناب آقای دکتر اقبال معاون نخست‌وزیر بوده و بعد از آن نیز در دوره‌های متوالی نماینده مجلس شورای ملی بوده است به منظور تعیین صلاحیت مصطفی الموتی جهت شرکت در انتخابات دوره 23 نمایندگی مجلس شورای ملی در تاریخ 11 /2 /1350 کمیسیونی در اداره کل سوم تشکیل و پس از بررسی شرکت وی در انتخابات بلامانع اعلام گردیده است، اکنون نیز عضو هیئت اجرائیه و دفتر سیاسی حزب رستاخیز ملت ایران است. ضمناً براساس محتویات پرونده یاد شده عضو لژ فراماسونری ژاندارک و مدیر مسئول ماهنامه دانشمند نیز می‌باشد، مضافاً با آنکه در فرم مربوط به تعیین صلاحیت وی جهت نمایندگی مجلس شورای ملی در زمینه وفاداری نسبت به رژیم کشور فوق‌العاده علاقمند و وفادار معرفی شده، معهذا هنگامی که سمت مدیر داخلی روزنامه داد را داشته مطالب اهانت‌آمیز و مغرضانه‌ای علیه اعلیحضرت رضا شاه کبیر در روزنامه مزبور درج گردیده است. 29 /7 /35
مراتب استحضاراً گزارش گردید. ب

توضیحات سند:

1. امیرحسین آزموده: فرزند محمود، در سال 1287 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان رساند و در سال 1306 از مدرسه دارالمعلمین دیپلم گرفت. همان سال به دانشکده افسرى راه یافت و با درجه ستوان دومى در رشته مهندسى فارغ‌التحصیل شد. او که پس از تحصیل در دانشگاه جنگ، موفق به دریافت لیسانس از دانشکده حقوق دانشگاه تهران شده بود، از سال 1323 به خدمت قضایى ارتش در آمد و در دادگاه تجدیدنظر شماره 2 به کار اشتغال یافت. در سال 1326 به معاونت دادستانى و در سال 1330 شمسى به درجه سرتیپى رسید و مدتى به ریاست اداره مهندسى ارتش برگزیده شد. او یک روز پس از کودتاى آمریکایی ـ انگلیسی 28 مرداد 1332 به دادستانى ارتش منصوب شد و در 24 شهریور همان سال پس از تشکیل اولین جلسه بازپرسى از دکتر مصدق، قرار بازداشت وى را صادر کرد. آزموده پس از برگزارى 35 جلسه دادگاه، رأى خود را صادر کرد و دکتر مصدق به دو سال حبس مجرد محکوم شد. از محاکمه‌هاى دیگرى که او دادستانى آن را به عهده داشت، محاکمه دکتر فاطمى در سال 1333 بود. وى همچنین دادستانى دادگاه افسران سازمان نظامى حزب توده را نیز عهده‌دار بود و در مراسم اعدام این افسران شرکت کرد. او به پاس خدماتش به حکومت پهلوى در مهرماه 1334 به درجه سرلشگرى ارتقا یافت. در دى ماه همان سال حکم اعدام شهید حجت‌الاسلام سیدمجتبى نواب صفوى، مظفرعلى ذوالقدر و حجت‌الاسلام سیدمحمد واحدى و خلیل طهماسبى را صادر کرد و در تیرماه 1337 سرلشگر محمدولى قرنى، معاون ستاد ارتش را به اتهام طراحى کودتاى نافرجام به سه سال حبس و اخراج از ارتش محکوم نمود. معروف است که مى‌گویند هیچ دادستانى در تاریخ قضایى ایران تا سال 1338 به اندازه آزموده از قانون جزایى ارتش که مربوط به مجازات اعدام و تیرباران است، استفاده نکرده و هر متهمى که پرونده‌اش زیر دست او مى‌رفت، یقین داشت که یا مى‌میرد و یا به حبس ابد محکوم مى‌شود. وى در اکثر ادعانامه‌هاى خود براى متهمین تقاضاى اعدام مى‌کرد. او در مهر ماه 1339 به درجه سپهبدى رسید. در سال 1340 دولت دکتر علی امینى به منظور فراهم کردن زمینه لازم براى پذیرش اصلاحات ارضى، عده‌اى از امراى ارتش را به اتهام سوءاستفاده از مقام و حیف و میل اموال دولتى دستگیر کرد. وى در مقام دادستان ارتش به این دستگیریها اعتراض کرد و در 17 خرداد 1340 به تقاضاى خود بازنشسته شد. پس از آن علیه دولت دکتر امینى به علت بازداشت امراى ارتش که آن را غیرقانونى مى‌دانست، اعلام جرم نمود و به همین دلیل در 29 خرداد 1340 بازداشت شد. دستگیرى او با توجه به عملکردش در دوره دادستانى ارتش با استقبال مردم روبرو گردید و القابى چون «آیشمن ایران» و «دراکولاى ایران» به وى داده شد. اما دستگیرى او مدت زیادى طول نکشید و آزاد شد. وى در 16 خرداد 1340 از خدمات دولتى بازنشسته شد. آزموده در سال 1357 با اوجگیرى نهضت اسلامى، از ایران گریخت و به فرانسه رفت و در مهرماه 1377 در آنجا درگذشت.

منبع:

کتاب مصطفی الموتی‌نیا به روایت اسناد ساواک صفحه 335


صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.