آیت‌الله میلانی اظهار می‌نماید روز 22/12/48 آقای پیرنیا استاندار وسیله تلفن تماس گرفته، ضمن احوال‌پرسی اظهار می‌نماید
تاریخ سند: 25 اسفند 1348
آیت‌الله میلانی اظهار می‌نماید روز 22/12/48 آقای پیرنیا استاندار وسیله تلفن تماس گرفته، ضمن احوال‌پرسی اظهار می‌نماید
متن سند:
شماره: 9891 تاریخ:25 /12 /1348رونوشت تلگراف
آیت‌الله میلانی اظهار می‌نماید روز 22 /12 /48 آقای پیرنیا استاندار وسیله تلفن تماس گرفته، ضمن احوال‌پرسی اظهار می‌نماید در لندن به دیدن آیت‌الله حکیم رفتم و از ایشان دعوت کردم سفری به مشهد بنمایند. آیت‌الله حکیم1 ضمن اظهار علاقمندی زیادی به شما، گفتند آیت‌الله میلانی از دوستان دوران تحصیلی من است و به خاطر دیدن از ایشان هم که شده تصمیم دارم به مشهد بیایم و خیلی نسبت به شما اظهار محبت و علاقه می‌کردند. آیت‌الله میلانی در پیرو مذاکرات تلفنی آقای استاندار، نامه‌ای برای آیت‌الله حکیم نوشته و روز 24 /12 /48 به تهران فرستاده است که آقای جزایری که روز 25 /12 /48 عازم لندن است برای آیت‌الله حکیم به لندن ببرد. میلانی به حکیم نوشته است ابراز عنایت و محبت حضرت آیت‌الله نسبت به حقیر وسیله آقای پیرنیا استاندار ابلاغ گردید و در خاتمه سلامت ایشان را خواستار و آرزوی زیارت حکیم را کرده است.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده 93088 بایگانی است.
در پرونده محمدهادی میلانی ضمیمه و بایگانی شود.28 /12 /48
توضیحات سند:
1. آیت‌الله‌العظمی سیدمحسن حکیم، یکى از فقها و مراجع نامدار شیعه در سال 1264 ﻫ ش در خاندانی از علم و تقوا، در لبنان متولد شد. پدرش علامه سیدمهدى حکیم و مادرش نواده آیت‌الله آقا شیخ عبدالنبى کاظمى، صاحب کتاب «تکملۀ‌الرجال» مى‌باشد. خاندان حکیم یکى از خاندان‌هاى اصیل عرب در عراق مى‌باشد که شخصیت‌هاى علمى و اجتماعى بزرگى از آن برخاسته‌اند. آیت‌الله حکیم از محضر علمای بزرگى چون حاج سیدمحمد کاظم یزدى، حاج شیخ محمدکاظم خراسانى، میرزاى نائینى، آقا ضیاءالدین عراقى، شیخ‌الشریعه اصفهانى و برخى دیگر تلمذ نموده است.مرحوم آیت‌الله حکیم بعد از رحلت آیت‌الله العظمى سیدحسین بروجردى، مرجعیت عامه شیعه را به دست گرفت و در تنظیم امور ادارى حوزه‌هاى علمیه و تأسیس مدارس و تربیت مبلغین سعى و کوشش بلیغ مبذول داشت و در غنا بخشیدن به فرهنگ اسلامى شاگردانى را تربیت نمود. ایشان یکى از موفق‌ترین مراجع تقلید شیعه در امر تألیف و تصنیف بود. آیت‌الله حکیم در امور جاری و سیاسی دخالت داشته از جمله:
شرکت در جهاد مردم عراق علیه استعمار انگلستان، تکفیر حزب شیوعى و اشتراکى، کمک به جنبش‌هاى آزادی‌بخش، شرکت در نهضت اسلامى ایران.
آیت‌الله حکیم دارای فرزندانی برومند، عالم و لایق بود که در دوران زعامت پدر بزرگوار خود از معاونت و یارى او خوددارى نکردند و پس از رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به دست دژخیمان نظام عفلقى عراق به فیض شهادت نائل آمدند. خاندان حکیم یکى از کانون‌هاى مقاومت و شهادت در عراق به شمار مى‌آید. این عالم بزرگوار پس از عمرى تلاش و کوشش در راه اسلام و قرآن سرانجام در 12 خرداد سال 1349 به ملکوت اعلى پیوست. مدفن آن مرحوم در نجف در مقبره مخصوص جنب کتابخانه خود مى‌باشد.