تاریخ سند: 15 اسفند 1353
موضوع: عبداله سیار دبیر ادبیات دبیرستانهای شاهرود
متن سند:
از: 14/ ﻫ تاریخ: 15 /12 /1353
به: 312 شماره: 3700/ ﻫ
موضوع: عبداله سیار دبیر ادبیات دبیرستانهای شاهرود
ساعت 1700 روز 9 /12 /53 نصراله محمدی به اتفاق دوست خود با قرار قبلی به دیدن عبداله سیار میروند. در این ملاقات گفتگوهائی در زمینه مبارزات اجتماعی و متزلزل بودن وضع موجود و بالاخره نابودی امپریالیستها و اینکه دشمن، دشمنش را در بطن خود و در کنار خود میپرورد، با اشاره به داستان حضرت موسی و تطبیق دادن این موضوع به زمان حال و بالاخره عقاید مارکس1 و برتراند راسل2 و برتریهای متقابل هر یک از این دو به عمل آمد و در پایان این دیدار شعری از خوئی،3 استاد فلسفه دانشسرایعالی، تحت عنوان مرگ، توسط عبداله سیار تفسیر گردید.
نظریه شنبه ـ این ملاقات بنا به اصرار نصراله محمدی صورت گرفته است.
نظریه یکشنبه ـ در مرخصی است.
نظریه سهشنبه ـ منبع در زمینه تحت مراقبت قرار دادن اعمال و رفتار نامبردگان و اعلام هرگونه خبر مکتسبه توجیه و راهنمائی گردید.
نظریه 14/ ﻫ ـ نظریه سهشنبه تائید میشود.
در ساعت 0930 روز 24 /12 /53 به بخش 312 واصل گردید.
توضیحات سند:
1. کارل مارکس، فیلسوف آلمانی در فاصلۀ سالهای 1818 تا 1883 میلادی میزیسته است. آثار فلسفی کارل مارکس بیش از هر عامل دیگری بر سیستمهای حکومتی قرن بیستم اثر داشته است. او در پاریس و لندن هم به مطالعاتی پرداخت. در لندن بود که تئوری خود را در مورد سوسیالیزم و ضرورت تحولاتی رادیکالی در جوامع مختلف تدوین کرد. در دو اثر معروف خود به نام «سرمایه» و «مانیفست» (که دومی را با همکاری انگلس تمام کرد) مایههای محکمی به تفکرات رادیکالی روزگار خود بخشید. او نخستین فیلسوفی است که تاریخ بشری را چیزی جز جریانی نمیداند که مولود عوامل مادی و اقتصادی است. او کمونیسم را پدیدهای طبیعی از فئودالیسم و سرمایهداری میداند. به عقیده او سوسیالیسمی که عنوان کرده ابتدا در کشورهای صنعتی انگلیس و آلمان پدیدار خواهد شد، ولی جریانات بعدی نشان داد که نظرش درست نبوده است.
ر. ک: سیمای نامداران، حسام الدین امامی، صص 225-224
2. برتراند آرتور ویلیام راسل، (1872. 1970م) فیلسوف، منطقی، ریاضی دان، مورخ و جامعه شناس انگلیسی است که از پیشتازان فلسفه در قرن بیستم محسوب میگردد. او از فعالان ضدجنگ بود که در دوران جنگ جهانی اول، به همین دلیل از دانشگاه اخراج شد و به زندان رفت. وی در سال 1950م به پاس آثار متعدد در حمایت از نوع دوستی و آزادی اندیشه، برنده جایزه نوبل ادبیات گردید.
3. اسماعیل خویى، فرزند حسن در سال 1295 ش در مشهد متولد شد. در سال 1324 ش با معرفى ابراهیم گلستان وارد حزب توده شد و از طرف حزب، مدتى به عنوان مخبر و عکاس روزنامه به سوى آینده و مردم، همکارى میکرد. او پس از 28 مرداد 1332 دستگیر و با پرداخت رشوه به پاسبانان از زندان فرار کرد و پس از مدتى اختفاء، تحت حمایت حزب در تاریخ 24 /10 /1333 حین مراجعت به شوروى توسط تیپ اردبیل دستگیر شد. اسماعیل خوئى رهبر سازمان جوانان حزب توده، مدیر روزنامه دموکرات و چندین مدال طلا و تشویق نامه از کمیته مرکزى حزب دریافت داشت.
خویی از آنجا که پس از دستگیرى، حاضر به همکارى با ساواک شد و اطلاعات مهمى در اختیار رژیم قرار داد، با ادامه خدمتش در وزارت دارائى موافقت گردید. وی یکی از اعضای کانون نویسندگان بود که در جریان روشنفکری غرب زده در ایران نقش داشت. وی در سال 1354ش از مشاغل اداری بازنشسته شد و به فعالیتهای شبه فرهنگی سیاسی خود ادامه داد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مقابله با آن پرداخت و در سال 1363ش، به لندن گریخت. اسناد ساواک. پرونده انفرادى
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک / استان سمنان - کتاب 1 صفحه 412