موضوع : فراماسونری1 عطف : 498/341 ـ 12/7/57
تاریخ سند: 13 مهر 1357
موضوع : فراماسونری1 عطف : 498/341 ـ 12/7/57
متن سند:
به : 341 از : 20 ه21 شماره : 56394 /20 ه21 افراد زیر عضویت فراماسونری را دارا می باشند.1ـ آقای شریف امامی نخست وزیر.
استاد اعظم لژ بزرگ ایران 2ـ دکتر هوشنگ نهاوندی2 وزیر آموزش عالی لژ فارابی 3ـ گنجی3 وزیر آموزش و پرورش 4ـ نصراللّه مژدهی وزیر بهداری و بهزیستی 5ـ کریم معتمدی وزیر پست و تلگراف 6ـ ویشکایی عضو لژ مولوی 7ـ اردلان وزیر دربار شاهنشاهی به احتمال قوی از افراد ماسون می باشند.
8ـ شالچیان وزیر راه نظریه شنبه : حتی در جلد سوم کتاب فراماسونری تألیف اسماعیل رائین اسامی افرادی که در درجه 33 ماسونی می باشند ذکر نگردیده است بدین جهت تعیین اسامی مورد نظر به درستی مقدور نگردید و در تحقیق از افراد مورد اعتماد چنانچه به اسامی جدید برخورد گردید اطلاع داده خواهد شد.
نظریه یکشنبه : با توجه به دسترسی شنبه خبر به احتمال قوی صحت دارد نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
17 /7 /57
توضیحات سند:
1ـ فراماسونری، حسین میر، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی 2ـ هوشنگ نهاوندی فرزند علی اکبر در سال 1312 ه ش به دنیا آمد.تحصیلات دانشگاهی را در رشته حقوق دانشگاه تهران آغاز کرد و پس از دریافت مدرک لیسانس به فرانسه رفت و در رشته اقتصاد دکترای دولتی گرفت.
نهاوندی خواهرزاده دکتر فریدون کشاورز ـ عضو سابق رهبری حزب توده ـ می باشد و سوابق فعالیتهای سیاسی او در فرانسه مبهم است.
ساواک وی را «مشکوک به داشتن فعالیتهای کمونیستی» می داند.
با توجه به نقشی که نهاوندی بعدها در صحنه سیاسی و فرهنگی ایران ایفا نمود و ارتقاء سریع او در هرم دیوانسالاری پهلوی، این نظر را کاملاً معقول می دانیم که او از همان زمان تحصیل در پاریس ـ مانند بسیاری از عناصر مشابه ـ به ارتباط ویژه با سرویس های اطلاعاتی غرب کشیده شد.
سند بیوگرافیک ساواک، نامبرده را «متهم به بهائی گری» نیز می داند.
نهاوندی پس از بازگشت به ایران مدتی کارمند بانک اعتبارات بود و ترقی وی زمانی آغاز شد که حسنعلی منصور در دولت منوچهر اقبال به دبیرکلی شورای عالی اقتصاد و وزارت کار رسید.
بدین ترتیب از مرداد ماه 1337 مشاغل عدیده نهاوندی آغاز شد: ـ مشاور شورای عالی اقتصاد (مرداد 37ـ آبان 40) ـ مشاور عالی وزارت کار (آبان 38) ـ استاد دانشکده افسری (37ـ 40) ـ مشاور اقتصادی سفارت ایران در بروکسل (آبان 40 ـ آذر 42) ـ نایب رئیس نمایندگی ایران در اتحادیه اقتصادی اروپا (فروردین 41 ـ آذر 42) ـ عضویت هیئت مدیره باشگاه فردوسی (دی 42 ـ اردیبهشت 43) ـ رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت معاملات خارجی (آذر ـ اسفند 42) ـ تدریس در دانشگاه تهران (از مهر 38) هوشنگ نهاوندی از جمله عناصری بود که در چارچوب سناریوی نخبگان آمریکایی، فعالیت خود را آغاز کرد و در دولت حسنعلی منصور در رأس وزارت نوبنیاد آبادانی و مسکن قرار گرفت و این سمت را در دولت امیرعباس هویدا تا سال 1347 حفظ کرد.
اسناد موجود در ساواک، هوشنگ نهاوندی را در این زمان از اعضای فعال باند آمریکایی جمشید آموزگار نشان می دهد.
هوشنگ نهاوندی در سال 1347 به عنوان «آجودان کشوری» شاه منصوب شد و به جای امیر متقی ریاست دانشگاه پهلوی (شیراز) را به دست گرفت.
او در همین زمان عضو هیئت امناء دانشگاه مشهد نیز بود.
در این دوران وی به عنوان یکی از چهره های علمی و فرهنگی رژیم پهلوی مطرح شد و پس از 3 سال ریاست بر دانشگاه شیراز، در رأس دانشگاه تهران قرار گرفت.
هوشنگ نهاوندی در این زمان عضو هیئت امناء دانشگاه هنر (1352) و دانشگاه گیلان (1353) و عضو شورای عالی آموزش و پرورش (1351) نیز بود.
اسناد ساواک عموما از اختلافات نهاوندی با همکاران و رؤسای خود خبر می دهد که یا ناشی از مسائل مالی و یا جاه طلبی و تفرعن بیمارگونه اوست.
هوشنگ نهاوندی در آبان 1353 به ریاست دفتر مخصوص فرح پهلوی منصوب شد.
با آغاز امواج انقلاب اسلامی، نهاوندی در ارتباط فعال با برخی مقامات مؤثر امریکا قرار گرفت.
از جمله ریچارد هلمز ـ رئیس پیشین سیا ـ در سفر خرداد ماه 57 به تهران با وی ملاقات های خصوصی و پنهانی نمود.
در نتیجه این ارتباطات، نهاوندی منادی تأسیس «جناح اندیشمندان» شد و سناریوی ضعیف و مضحکی را آغاز کرد.
منادی در دولت «آشتی ملی!» در رأس وزارت علوم و آموزش عالی قرار گرفت.
وی به عنوان یکی از چهره های بدنام رژیم، در چارچوب عقب نشینی ها و مانورهای این رژیم در قبال انقلاب در تاریخ 15 /11 /57 دستگیر و زندانی شد و در اثنای حوادث 22 بهمن از زندان گریخت و به خارج از کشور فرار کرد.
نهاوندی عضو تشکیلات فراماسونری بود و در لژهای : آفتاب، فارابی، شیراز، ژاندارک، بزرگ ایران، امیرکبیر، فروغی و...
عضویت داشت.
3ـ منوچهر گنجی فرزند داراب امیر در 1310 در تهران به دنیا آمد.
دیپلم خود را از دبیرستان البرز گرفت و درجه لیسانس و فوق لیسانس را در رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل از دانشگاه کنتاکی امریکا دریافت کرد.
همچنین موفق به دریافت دیپلم حقوق بین الملل از دانشگاه کمبریج انگلیس و دکترای علوم سیاسی از دانشگاه ژنو سوئیس گردید.
وی پس از مراجعت به کشور به استخدام وزارت فرهنگ درآمده و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به تدریس پرداخت.
در سال 1355 ش مدتی ریاست دانشکده حقوق را به عهده گرفت چندی نیز ریاست مرکز مطالعات و تحقیقات بین المللی دانشگاه مزبور را به او سپردند.
در سال 1355 ش در کابینه امیرعباس هویدا به جای احمد هوشنگ شریفی به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی گردید.
در کابینه های جمشید آموزگار، و شریف امامی سمت خود را حفظ کرد تا اینکه در آبان 1357 از وزارت آموزش و پرورش استعفا کرد.
چندی نیز سرپرستی وزارت علوم و آموزش عالی را به عهده داشت.
از جمله اقدامات او در آموزش و پرورش، تأسیس بانک فرهنگیان به وسیله جمع آوری مبالغی از معلمان بوده است.
از دیگر سوابق اداری او: مشاور حقوقی هیأت نمایندگی ایران در دومین کنفرانس حقوق دریایی سازمان ملل متحد، دبیرکل هیات نمایندگی ایران در کنفرانس بین الملل حقوق بشر در تهران، از تالیفات او سازمان ملل متحد، حقوق بین المللی عمومی، حمایت بین المللی حقوق شد.
منابع: سالنامه کشور ایران، منوچهر گنجی ،وزیر آموزش و پرورش و سرپرست وزارت علوم و آموزش عالی، سال 39 (1357 ش) عبداللّه پور، احمد، وزرای معارف ایران، تهران، 1369 ش .