موضوع: ارسال نامه
موضوع: ارسال نامه
متن سند:
تاریخ:۱۲/۱/۴۷گیرنده: قم حضرت آیت‌الله العظمی آقای گلپایگانی مدظله العالی
فرستنده: تهران. شهباز. غیاثی به مسجد امام موسی بن جعفر، سعیدی
موضوع: ارسال نامه
به عرض می‌رساند. در ملاقاتی که اخیراً از زندانیان قصر نمره ۴ نمودم، راجع به چند امر تقاضا کردند به عرض برسانم.
١- روز میلاد پیغمبر اکرم (ص) را از رسمیت انداختند و چشم جمیع مخالفین اسلام را روشن کردند با اینکه روز میلاد مسیح با آن عظمت در دنیا برگزار می‌شود و حتماً شنیده‌‌‌اید که در ایران هم جشن گرفته می‌شود.
۲- روز کارگر را رسمی کردند ۱ و روز ملی شدن صنعت نفت ۲ را از رسمیت‌انداخته‌اند و زمزمه هست که روز نجات آذربایجان ۳ را هم از رسمیت بیندازند و تمام اینها بوی کمونیستی می‌دهد.
٣- کراراً تا بحال از تلویزیون مجلس مباحثه‌‌‌ای نمایش می‌دهند بین مسلمانان و مسیحی و بهائی و طوری است که مسلمان دائماً محکوم شده و استدلالش ضعیف شمرده می‌شود و اینطور تیشه به ریشه اسلام می‌زنند آنها و جمیع مسلمین تقاضا دارند راجع باین امور اقدام بفرمائید.
نظریه منبع: نظری ندارد
نظریه رهبر عملیات: موضوع ارسال نامه صحت دارد و فتوکپی آن در ساواک موجود است و به نظر می‌رسد فرستنده نامه (سعیدی) پیشنماز مسجد امام موسی بن جعفر باشد و می‌بایست برای اثبات این موضوع به نحو غیر محسوس جهت شناسائی سعیدی تحقیقات لازم به عمل آید.
نظریه امنیت داخلی: از نویسنده پیشینه‌‌‌ای موجود نیست و به نظر می‌رسد که مطالب مندرجه در نامه مشارالیه تحریک آمیز بوده و بایستی پس از شناسائی تذکرات لازم به نحو مقتضی به نامبرده داده شود. .
توضیحات سند:
١- اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) مصادف است با روز جهانی کارگر، رژیم شاه از برگزاری مراسم مربوط به این روز توسط کارگران وحشت داشت و تنها به برپایی مجالس تشریفاتی با حضور جمعی از مسئولان مربوطه در وزارت کار و امور اجتماعی بسنده می‌کرد. تظاهرات و راهپیمایی - همانند آنچه در جمهوری اسلامی ایران مرسوم است. در رژیم شاه، امری غیر ممکن بود.۲- روز ۲۹ اسفند، مصادف با ملی شدن صنعت نفت بود. چون رژیم شاه، مبتکر و پیشتاز این حرکت را از یک سو، روحانیت مبارز و از سوی دیگر، دکتر محمد مصدق می‌دانست، چندان علاقه‌‌‌ای به یادآوری این روز و برگزاری مجلس جشن به این مناسبت نداشت.
٣- ۲۱ آذر، روز نجات آذربایجان نام گرفته بود. هرچند محمدرضا پهلوی در هر محفل و مجلسی خود را منجی آذربایجان می‌دانست. اما چون از واقعیت امر مطلع بود و می‌دانست که تخلیه آذربایجان از قوای شوروی و قلع و قمع دار و دسته پیشه‌وری بر اساس توافق دولتهای بزرگ از جمله امریکا و انگلیس بود و مردم نیز کم و بیش از ماجرا اطلاع داشتند، به برگزاری مراسم اظهار علاقه نمی‌کرد و صرفاً به برپایی سان و رژه ارتشیان در فضایی خارج از شهر تهران اکتفا می‌نمود.