موضوع : جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت و اظهارات سیدمحمود طالقانی
تاریخ سند: 2 تیر 1348
موضوع : جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت و اظهارات سیدمحمود طالقانی
متن سند:
به : 312 از : 20 ه 2 شماره : 28851 /20 ه 3 بعدازظهر روز پنجشنبه جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت تشکیل گردید.تعداد افراد قابل توجه نبود در بین سیدمحمود طالقانی ـ عباس شیبانی ـ دکتر مرتضی اقتصاد ـ حاجی جواد جباری ـ سیدابراهیم موسوی ـ محمود محسنی ـ متصدی کتابخانه ـ امیرخانی ـ محمدمهدی اندوهی ـ محمدعلی یزدان پناه ـ مصطفی صادقی ـ داریوش چوبک ـ خلیل شالچی ـ مهدی خمسه ای ـ حسن کارگر چاپخانه ـ جهانگیر راننده شناخته گردیدند.
پس از این نماز سیدمحمود طالقانی در جلو محراب نشسته و حاضرین دور وی حلقه زدند و نامبرده به تفسیر و ترجمه سوره نسا پرداخت.
در این تفسیر درباره پرورش استعدادها و بهره برداری از آن به نفع جامعه صحبت کرد و گفت این استعدادها را.
.
در جهت اصلاح وضع مردم به کار برد نه این که مغزهای پوچ و سبکسر را در مصدر کارهای مردم گذاشت و آن گاه الفاظ.
.
فریبنده را تحویل جامعه داد و به جای عمل حرف.
این وضع نابسامان که می بینید ناشی از این مغزهای پوچ است استعدادها و نبوغهایی در این جامعه ما وجود دارد که اگر از آنها به خوبی بهره برداری و پرورش داده شود وضع عموم اصلاح خواهد شد.
در ساعت 2115 این بحث که در این حدود و مطالبی در مورد آرزوهای انسان بود خاتمه یافت و افراد پس از صرف چای به تدریج از مسجد خارج گردیدند.
ضمنا در گوشه ای از مسجد عباس شیبانی ـ مصطفی صادقی ـ داریوش چوبک و مهدی خمسه ای نشسته بودند و در مورد علما و کشاندن آنان به جریان اختلاف ایران و عراق بحث می نمودند شیبانی در جواب این سؤال که تهرانی کدام یک می باشد گفت این همان مسیح تهرانی است و امثال این باندها و مارک دارهای دستگاه دارند که هر چند مصباح از وجود آنها به نفع خود به نام جامعه روحانیت ایران بهره برداری و اذهان عموم را متوجه دین دیانت و اماکن متبرکه می نمایند فعلاً که تبلیغات توسط دستگاه متوجه حمایت علما و علیه عراق است.
نظریه رهبر عملیات : جهانگیر فوق الذکر جهانگیر عدالت منش راننده کارخانه مینو می باشد.
جاجرود
توضیحات سند:
تاریخ : 2 /4 /48 شماره : 13941 / ه 3 موضوع : جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت.در جلسه مذکور، پس از ادای نماز جماعت به وسیله سیّدمحمود طالقانی، نامبرده، در ساعت 10:21 به حال نشسته آغاز سخن نمود و چنین اظهار داشت: اکثر آرزوهای بشر، پوچ و واهی می باشد.
مثلاً عده ای آرزو دارند روزی برسد که تمام افراد بشر، در یک سطح زندگی کنند و هیچکس بر دیگری برتری نداشته باشد.
در صورتی که این آرزو، با فطرت و قاموس خلقت جور در نمی آید.
مثلاً یک نفر مهندس که سالیان دراز زحمت کشیده، با یک نفر عمله صفر، باید فرق داشته باشد و به هر کس باید به اندازه لیاقت و زحمت او، دستمزد داد.
بنابراین نتیجه می گیریم که این آرزوها، باعث رکود فکری می شود و یا اینکه عده ای دعا بکنند: خدایا کسب ما را رونق بده.
در صورتی که این دعا، اصلاً هیچ ارزشی ندارد و انسان را از هدف و آرزوئی که دارد، باز می دارد.
در کشورهای کمونیستی ـ که تز برابر اجرا می شد ـ ابتدا مهندس را بر عمله فرقی نبود.
بعدا که دیدند با فطرت سازگار نیست، ناچار آن را منسوخ کردند.
یا اینکه بعضی زنها آرزو دارند، مرد باشند و عده ای از مردها هم هستند که آرزو دارند، زن باشند و این امر، نشدنی نیست.
هر کس، به اندازه لیاقت و زحمتی که می کشد، باید بهره ببرد.
در گیلان زنها، کار می کنند و در استثمار مرد هستند و مردها، حاصل دسترنج آنان رامی خورند.
بعضیها هم، به آینده بیشتر از حال توجه دارند.
برای آینده نامعلوم، پول جمع می کنند.
در صورتی که برای استفاده از زندگی، نباید حال را از دست داد تا دیگران از ثروت اندوخته تو استفاده بکنند.
البته نسبت به آینده هم نباید بی اعتنا بود.
ولی حال را نباید از دست داد.
رقابت نیز، برای پیشرفت اجتماع خوب است.
چون اگر رقابت نبود، نظام اجتماع برقرار نمی شد.
تعداد شرکت کنندگان، قریب صد نفر و اشخاص شناخته شده، عبارت بودند از آقایان: حکیمی عضو نهضت آزادی، جهانگیر عدالت منش، دکتر عباس شیبانی، خلیل شالچی، عبداللّه حسینی، باقر خطیبی، سیّدابراهیم موسوی، بهفروزی، اکبر عسگری، عبدالحسین جامی، حجت اندوهی، مهدی یزدان پناه، علی هوشیار، حاج جواد علی اللّه ، عین اللّه خان مکانیک، برادران موسوی و عباس عبداللّه حسینی.
ملاحظات : توضیح منبع : سیّدمحمود طالقانی، در تاریخ 24 /3 به طالقان مسافرت و در تاریخ 29 /3 /48، به تهران مراجعت نموده است.