موضوع : حزب اکثریت
تاریخ سند: 4 اسفند 1336
موضوع : حزب اکثریت
متن سند:
در حال حاضر سه دسته برای قبضه کردن امور حزب اکثریت (قلبا) فعالیت دارند: دسته اول ـ اعضای حزب سابق ملت به رهبری سیدمحمد صادق طباطبایی و طرفداران آقایان حاج حسام دولت آبادی و حاج عزالممالک اردلان.دسته دوم ـ اعضاء حزب سابق دموکرات به رهبری سردار فاخر حکمت رئیس مجلس شورای ملی و طرفداران آقایان دکتر هدایتی و دکتر جلالی وزیر کشور.
دسته سوم ـ اعضاء جمعیت برادران طرفداران سناتور دکتر حسن امامی1 (امام جمعه تهران) تعداد افراد دسته اخیر در حدود 15 نفر می باشند که نسبتا متشکل بوده و حسنعلی رفیعا مدیرکل شرکت فرس ـ دکتر میرسپاسی ـ دکتر احمد پارسا ـ دکتر عبده و دکتر مؤتمنی در رأس این نکته قرار دارند.
ی ـ ر ـ حزب اکثریت 6491 ـ 7 /12 /36
توضیحات سند:
1ـ سیدحسن امامی فرزند ابوالقاسم بود پدرش امام جمعه تهران و از خانواده سلطنتی قاجار بود.سید حسن پس از اتمام تحصیلات سمت استادی دانشگاه را پیدا کرد.
در سال 1323 پدرش از دنیا رفت و سید حسن ملبس به لباس روحانیت گردید و پس از فوت پدر امام جمعه تهران شد.
او به دور از جنجالهای سیاسی به امور مذهبی پرداخت اما به دلیل حمایتش از شاه اکثر روحانیون حرف او را خریدار نبودند.
دکتر امامی با سالار سنندجی نماینده کردستان پسر خاله بود.
دکتر امامی پس از رسمیت یافتن دوره هفدهم مجلس و بعد از یک مبارزه شدید پنهانی به ریاست مجلس انتخاب شد.
حسین ملکی آن موقع با مصدق روابطش حسنه بود و دکتر مصدق مایل بود که دکتر معظمی یا دکتر شایگان رئیس مجلس باشند چون دید پشتیبان امام جمعه تهران قوی هستند، درصدد برآمدند که مرحوم آیت الله کاشانی را نامزد ریاست مجلس نمایند ولی آیت الله کاشانی زیر بار نرفت در نتیجه سید حسن امامی به ریاست مجلس شورای ملی انتخاب گردید.
دکتر مصدق بعد از رسمیت یافتن مجلس، استعفای خود را نوشت و تقاضا نمود وزارت جنگ به عهده وی باشد چون مجلس موافقت نکرد، او هم استعفا کرد و این استعفا از طرف علاء به مجلس اعلام و تقاضای رای تمایل نسبت به زمامدار آینده به عمل آمد.
مجلس تشکیل جلسه داد و رای به نخست وزیری قوام السلطنه داد.
فراکسیون نهضت ملی به ریاست مهندس رضوی که تنی چند عضو داشت ، این رای را قانونی ندانسته و مبارزه آغاز شد.
مرحوم آیت الله کاشانی و سایر زعمای مجلس علیه کابینه قوام قیام کردند از روز 26 تا 30 تیر 1331 که حکومت قوام ساقط شد، تهران و ایران یک پارچه تشنج و آتش و خون بود تا اینکه در صبح 30 در تهران بلوا آن قدر بالا گرفت که عده زیادی مقتول گردیدند.
در آن دوره که سید حسن امامی ریاست مجلس را به عهده داشت به اتفاق مهندس رضوی که نایب رئیس مجلس بود، روانه کاخ سعدآباد شدند که با محمدرضا شاه ملاقات کنند در دروازه شمیران مورد حمله دشمن واقع و مردم شیشه خودرو او را خرد کردند.
امام جمعه تهران ناچار به مجلس برگشت و از آن جا تلفنی با شاه تماس گرفت و از شاه خواست تیراندازی به روی مردم بی دفاع قطع گردد.
سه روز بعد قوام مستعفی و مجددا دکتر مصدق به نخست وزیری رسید.
دکتر سیدحسن امامی امام جمعه تهران که در این ماجرا نقش مؤثری داشت ناچار دوسه روز بعد از زمامداری دکتر مصدق به عنوان معالجه به سویس رفت و از همان جا هم استعفای خود را تقدیم داشت.
دکتر امامی در اروپا بود تا اینکه در فروردین 1332 به عتبات رفت و از تهران دکتر غلامحسین مصدق فرزند دکتر مصدق به آنجا رفت و پسر عمه و پسر دایی با هم به ایران برگشتند.
دکتر امامی بعد از ورود به ایران همچنان به امور مذهبی پرداخت تا اینکه در دوره دوم مجلس سنا به سناتوری انتخاب شد.
امام جمعه تهران در کابینه رزم آرا در مسجد شاه مورد حمله نبی اللّه اکبری قرار گرفت و با چاقو مضروب و با قطع شدن عصب یک دست او فلج گردید.
سید حسن امامی از فراماسونرهای سرشناس ایران بود «ارنست وان هگ» استاد اعظم لژ بزرگ ملی فرانسه که به منظور شرکت در مراسم تأسیس و تشکیل لژ بزرگ ایران در اسفند ماه سال 1347 به ایران آمده بود، پس از مراجعت به کشور خویش ضمن تسلیم گزارشی به لژ بزرگ ملی فرانسه اعلام نمود «پس از انجام تشریفات تقدیس لژ بزرگ ایران برادر بسیار محترم ورنورومر تأسیس لژ بزرگ ایران را اعلام و پس از آن برادران بسیار محترم دکتر سعید مالک ، محمد ساعد ، عباس هویدا و دکتر حسن امامی به سمت بزرگ استادان پیشین لژ بزرگ ایران انتخاب شدند.