تاریخ سند: 14 دی 1345
متن سند:
به: 316 شماره: 25071 /20 ه3 از: 20 ه 3 روز دوشنبه 12 /10 /45 پس از وعظ شیخ غلامحسین جعفری1 چند نفر دور هم جمع شده و راجع به چگونگی پخش تراکتها صحبت می‌کردند یکی از آنها گفت با این‌که این تراکتها کم بود ولی باز هم مثل توپ صدا کرد و همه از جریان آن باخبر شده‌اند و هر کجا صحبت از پخش اعلامیه در مسجد ارک می‌باشد دیگری گفت حیف که ترسیدند شعار بدهند چون موقعیت خوبی بوده و می‌شد از این موقعیت برداشت بیشتری نمود شخصی که اهل شهر ری می‌باشد آهسته به زارع نظری گفت اگر این تراکتها پخش نمی‌شد بهتر بود زیرا مطالب آن چیز با اهمیتی نبود و ممکنست این جریان باعث شود که مأمورین جلو فعالیت دیگران را بگیرند زارع نظری گفت دیگر خبری نیست چون بعد از اسدالله بنکدار دیگر کسی به فکر چاپ اعلامیه نیافتاده [نیفتاده] است شخص مورد بحث در پاسخ اظهار داشت آقای غیوری2 پیشنماز مسجد پل سیمان شهر ری با چند نفر دیگر برنامه‌هایی دارند و احتمال دارد همین چند روزه یک اعلامیه عالی پخش نمایند.توضیح: هرگونه اقدام مستقیم باعث شناخته شدن منبع خواهد شد.
پاستور
توضیحات سند:
1ـآیت‌الله غلامحسین جعفری همدانی در سال 1324 ق در یک از روستاهای همدان به دنیا آمد.پدرش روحانی محل زادگاه او بود.
وی در 1337 ق برای تحصیل علوم دینی به همدان رفت.
در سال 1342 ق برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد.
سه سال بعد به نجف رفت.
و به مدت 23 سال تا 1368 ق در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل بود و از درس آیات عظام میرزا ابوالحسن مشکینی، سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، شیخ محمد حسین کمپانی اصفهانی و مرحوم نائینی بهره‌مند گردید.
در 1328 ش به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید و در یکی از شبستان‌های مسجد جامع تهران مشهور به شبستان گرمخانه به اقامه جماعت و تبلیغ و نشر احکام دینی همت گماشت.
وی از سال 1343 مبارزه با رژیم را آغاز کرد و بارها در مسجد جامع علیه رژیم پهلوی سخن گفت و یا مبارزان را برای ایراد سخنرانی‌های سیاسی به آن مسجد دعوت کرد.
ایشان چندین مرتبه دستگیر و مدتی در زندان‌های رژیم شاه بود.
آیت‌الله جعفری همدانی در آبان 1374 ش، در 93 سالگی دار فانی را وداع گفت.
برای اطلاع بیشتر به کتاب یاران امام به روایت اسناد ساواک آیت‌الله حاج شیخ غلامحسین جعفری همدانی، مرکز بررسی اسناد تاریخی مراجعه فرمایید.
2ـ حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی غیوری نجف‌آبادی فرزند مصطفی در سال 1309 شمسی در نجف‌آباد اصفهان متولد شد.
در قم از شاگردان امام به شمار می‌‌آمد و یک دوره اصول و فقه را نزد ایشان خواند.
وی از ابتدای نهضت امام با نهضت همراه شد.
در سال 1341 به شهر ری آمد و مسجدی به امر امام ساخت.
این مسجد در پل سیمان شهر ری واقع شده و به نام مسجد امام حسن عسگری (ع) و از مساجد فعال و انقلابی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است.
به خاطر همین فعالیت بارها دستگیر و مورد تهدید ساواک قرار گرفت.
در مهر ماه 1352 به سه سال اقامت اجباری در شهرستان سیرجان محکوم شد و تا سال 1355 در آن‌جا تبعید بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده امام در هلال احمر منصوب گردید.
در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران فرزندش روحانی بسیجی به نام سید حسن در اثر بمباران شیمیایی حلبچه مصدوم شده و پس از دو سال تحمل درد و رنج در تاریخ 24 /2 /69 به شهادت رسید و در قطعه شهدای 72 تن در بهشت زهرا (سلام الله علیها) به خاک سپرده شد.
مدتی نماینده امام در اطاق بازرگانی صنعت و معدن بود.
نامبرده در حال حاضر نماینده ولی فقیه در هلال احمر در شهر ری و امام جمعه شهر مذکور و هم‌چنین عضو شورای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز تهران هستند.
ایشان پس از فوت مرحوم شیخ مهدی حائری تهرانی امام جماعت مسجد ارک تهران، پیشنمازی این مسجد را نیز عهده‌دار است.
خدمات دینی و فرهنگی و رفاهی ایشان در مراحل مختلف پس از انقلاب چشم‌گیر و قابل توجه است.
از جمله تأسیس مدارس دینی و بنیاد خیریۀ باقیات الصالحات که از کارهای اصلی آن مساعدت به علما و روحانیون سالخورده و بازنشسته است.
(رک: خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، دکتر غلامرضا خواجه سروی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صفحه 170)