تاریخ سند: 28 آبان 1357
بدینوسیله یک برگ فتوکپی نامه شماره 26/281/2- 24/8/57 نخستوزیری
متن سند:
شماره: 208 /02 /29 /1701/ف تاریخ:28 /8 /1357
از: ستاد بزرگ . اداره سوم
به: تیمسار ف . ل . 77
بدینوسیله یک برگ فتوکپی نامه شماره 26 /281 /2- 24 /8 /57 نخستوزیری جهت آگاهی و هرگونه اقدام به پیوست ارسال میگردد. پیوست ستاد بزرگ ارتشتاران
چون غالباً مشاهده میشود که فرمانداران نظامی برای اتخاذ پاره[ای] تصمیمات از نخست وزیری و یا وزارت کشور و یا استانداریها کسب نظر و تکلیف میکنند، لازم است یادآوری شود که در قانون حکومت نظامی اختیارات فرمانداران نظامی معین و مشخص میباشد و شخص فرماندار نظامی برای تأمین امنیت هر نوع اقدام و عملی که ضروری باشد انجام دهد، نیازی به پرسش و مراجعه به سایر مقامات ندارد بنابراین مقتضی است دستور فرمایند مراتب را به عموم فرمانداران نظامی ابلاغ شود.
نخست وزیر . ارتشبد غلامرضا ازهاری1
توضیحات سند:
1. ارتشبد غلامرضا ازهارى فرزند علی در سال 1296ﻫ ش، به دنیا آمد. پس از گذراندن دورههاى نظامى در ایران و آمریکا، در سال 1342 به درجه سپهبدى رسید. او منصبهاى مختلفى در ارتش شاهنشاهى داشت. در سال 1348 بازنشسته گردید، اما به دلیل اعتماد محمدرضا پهلوى به وى، از سال 1350 تا 1357 ریاست ستاد بزرگ ارتشتاران به او سپرده شد. وى پس از سقوط دولت شریفامامى و اعلام حکومت نظامى در سراسر ایران به ریاست دولت برگزیده شد و از تاریخ 15 آبان تا 17 دى 1357 در این سمت باقى ماند. پس از سقوط کابینه نظامىاش، به بهانه بیمارى از ایران متوارى و به آمریکا رفت. از جمله حوادث دوران کوتاه دولت نظامى او، ابتکار مردم در بالا رفتن بر بامها و فریاد اللهاکبر بود. او این حضور را انکار مىکرد و شعارهاى شبانه مردم را پخش نوار مىنامید. مردم نیز بر بالاى بامها در جواب او این شعار را فریاد مىزدند: «ازهارى بیچاره، ژنرال چهار ستاره، بازم بگو نواره، نوار که پا نداره، مشت به هوا نداره». ازهاری در آستانه انقلاب اسلامی به خارج گریخت و در سال 1380 درگذشت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 17 صفحه 275