یا بهاالالهی قوله تبارک و تعالی فی کتابه الاقدس تزوجوّا یا قوم لیظهر منکم من یذکر فی بین عبادی هذا من امری علیکم اتّخذوه لانفسکم معینا بِسْمِهِ اْلمُعْطِیْ اْلفَیّاض
یا بهاالالهی قوله تبارک و تعالی فی کتابه الاقدس تزوجوّا یا قوم لیظهر منکم من یذکر فی بین عبادی هذا من امری علیکم اتّخذوه لانفسکم معینا بِسْمِهِ اْلمُعْطِیْ اْلفَیّاض
متن سند:
اَلْحَمْدُلَلّهِ الْقِدَّمِی بِلا زَوالٍ وَ اَْلاَبَدِّیِ بِلا اِنْتِقالٍ اَلَّذی شَهِدَ بِذاتِهِ اِنَّهُ لُهَوُاْلُفَرْدُ الْواحِدُ اْلغَنِّیُ اُلْمُتَعالِ نَشْهَدُ اُنَ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ اِقِرارأ بِوْحدانِیَّتَهِ وَ اِعْتِرافا بِفَرْدانِیَّۀ لَمْ یَزَلْ کانَ فی عُلُّوِ اِمْتِناعِه وَ سُمُّوِ اِرِتَفاعِه مُقَدَّسا عَنْ ذِکْرِ غَیْرِهِ وَ مُنَزَهّا مُسْتَغینا عَنْ وَصْفِ ما سِواهُ فَلَمّا اَرادَ نَظمَ الْعالَمِ وَ اِظْهارَ اَلْجودِ وَالْکَرَمِ عَلَی اْلاُمَمَ شَرَعَ اَلشَّرائعَ وَ اَظْهَرَ الْمَناهِجَ وَ فیها سنَّ سُنَّۀُ اْلنِّکاحِ وَ جَعَلِهُ حُصْنًا لِلنَّجاحِ وَ الْفَلاحِ وَاَمَرَنا بِه فیما نُزِّلَ مِنْ مَلَکُوتِ الْمُقَدَّسِ فی کِتابِهِ اْلاقْدَسِ قَوْلُهُ عزّ کَبِریآئُهُ تَزَوَّجُوا یا قَوْمِ لِیَظْهَرَ مِنْکُمْ مَنْ یَذْکُرْنی بَیْنَ عِبادی هذا مِنْ اَمْری عَلَیْکُمُ اتّخَذوُهُ لاَِنْفُسِکُمْ معُیَنا وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّمُ عَلی اْلبَیَانِ مِنْ اَهْلِ اْلبَهآءِ الَّذینَ بَذَلُوا جُهْدَهُمْ فِی اِرْتِفاعِ هذَالدّینِ اْلمُبینِ وَ ما اَخَذَتْهُمْ فِی اللّهِ لَوْمَۀُ اللائِمینْ اَلْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ هواللّه ای خداوند بیمانند به حکمت کبرایت اقتران در بین اقران مقدر فرمودی تا سلاله انسان در عالم امکان تسلسل یابد و همواره تا جهان باقی به عبودیت و عبادت و پرستش و ستایش و نیایش درگاه احدیّتت مشغول و مألوف گردند و ما خلقت الجنّ و الانس الا لیعبدون حال این دو مرغ آشیانه محبّتت را در ملکوت رحمانیتت عقد اقتران ببند و وسیله حصول فیض جاودان فرما تا از اجتماع آن دو بحر محبّت موج الفت برخیزد و لئالی سلاله نجبیبّه مقدّسه بر ساحل وجود ریزد مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لایبغیان فبّای آلاء ربّکما تکذّبان یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان ای خداوند مهربان این اقتران را اسباب تولید درّ و مرجان فرما انکّ انت المقتدر العزیز الغفور الرّحمن الرّحیم از آنجایی که انتظام روابط انسانیت مبتنی بر استحکام مبانی مزاوجت و امر ازدواج در شریعت غرّای جمال قدم جل ّ اسمه الاعظم با حدود و شرایط متقنه متینه از اهمّ اوامر و احکام الهیّه است لهذا با اطّلاع محفل مقدّس روحانی و حضور جمعی از شهود عقد نکاج دائمی با استجماع شرائط مقرّره در کتاب مستطاب اقدس واقع گردید.در تاریخ 5 شهر الکمال سنه 122 بهائی مطابق 14 مرداد ماه سنه 1344 شمسی بین آقای بهرام بیضائی دارای ورقه هویّت نمره 1119 صادره از ناحیه 5 شهر تهران و متولّد سال 1317 ابن آقای نعمت اللّه و بانو نیره و مخدّره دوشیزه نیر اعظم رانین...
دارای ورقه هویّت نمره 797 صادره از ناحیه 5 شهر تهران و متولّد 1322 بنت آقای نوروز علی و بانو زهرا بمهر مبلغ یک واحد بیانی ...
خالص که قیمت آن معادل با /150/ ریال است که از زوج اخذ و بزوجه تسلیم گردید و رضای والدین حاصل شد و خطبه مبارکه نکاح تلاوت و آیتین مبارکتین انّا کلّ للّه راضون و انّا کلّ للّه راضیات بزبان زوج و زوجه جاری گشت.
اللّم بارک هذا الزّواج والتف بین الزّوجین الفه تامۀ و ائمۀً و ایدّ هما علی خدمته امرک العظیم وارزقهما نسلاً صالحا مؤمنا یروّج تعالیمک المقدّسۀ بین العالمین انکّ انت الواهب المقتدر الکریم محل امضاء زوج محل امضاء والدین زوج محل امضاء زوجه محل امضاء والدین زوجه محل امضاء رئیس و منشی محفل مقدّس روحانی محل امضاء شهود در دفتر لجنه ازدواج شهر به نمره 61 ـ 3978 ثبت گردید.