موضوع: شیخ محمدعلی نجفدری
تاریخ سند: 16 تیر 1349
موضوع: شیخ محمدعلی نجفدری
متن سند:
از: 316 تاریخ:16 /4 /1349به: 21 شماره: 1797 /316
موضوع: شیخ محمدعلی نجفدری
به قرار اطلاع نامبرده بالا در صفائیه قم سکونت دارد و از طلاب آیت‌اله حاج‌میرزا هاشم آملی1 که در مدرسه خان و در مسجد اعظم قم تدریس می‌نماید می‌باشد. مشارالیه اخیراً در تکیه سروینه باغ حومه شهرستان ساری روی منبر از آزادی بانوان و تساوی حقوق زن و مرد و آزاد گذاشتن او در اجتماع انتقاد و مطالب تحریک‌آمیز درباره کشف حجاب بیان داشته و سپس به قم عزیمت نموده است.
ملاحظات ـ جهت اطلاع و تعیین مشخصات کامل یادشده و مراقبت از وی و انعکاس خلاصه‌ای از سوابق مشارالیه و اعلام نتیجه.
محترماً در صورت تصویب ارسال شود.14 /4 /49 ارسال شود. 15 /4
بایگانی شود. 16 /4
توضیحات سند:
1. آیت‌الله میرزا هاشم آملی، فرزند محمد در سال 1282 ﻫ ش متولد شد. پس از تکمیل مقدمات علوم دینی در آمل، در سال 1296 عازم تهران شد. پس از ده سال اقامت در تهران، فلسفه و فقه و اصول منطق و ادبیات و بخشی از خارج فقه را در محضر اساتیدی چون حسن نوایی، محمد تنکابنی، میرزا یدالله نظرپاک، شیخ حسین آملی، میرزا طاهر تنکابنی، شیخ محمد علی لواسانی، میرزا عبدالله غروی آملی و میرزا محمدرضا فقیه آملی آموخت. در سال 1306 به قم رفت و پنج سال در خدمت اساتیدی چون آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی، آیت‌الله سید محمد حجت کوه‌کمری، آیت‌الله میرسید علی یثربی و میرزا محمد علی شاه آبادی به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و «افادات» شیخ عبدالکریم حائری درباره‌ی «صلوۀ» را تقریر کرد و از وی درجه‌ی اجتهاد گرفت.آیت‌الله آملی سپس روانه نجف شد و بیش از سی سال را در آن شهر گذراند و از محضر عالمانی چون سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی و محمد حسین نائینی بهره‌مند شد. آیت‌الله میرزا هاشم آملی نزدیک بیست سال به تدریس چهار دوره‌ی اصول و چهارده دوره‌ی «مکاسب» شیخ انصاری پرداخت. در سال 1340 پس از فوت آیت‌الله سید حسین بروجردی به قصد معالجه به ایران بازگشت و حوزه‌ی درس خارج فقه و اصول را در مسجد فاطمیه و مدرسه‌ی خان قم دایر کرد.
پس از تصویب لایحه‌ی انجمن‌های ایالتی و ولایتی در 16 مهر 1341 ش توسط دولت علم و فراخوانی امام خمینی (ره) از علمای وقت برای تبادل نظر درباره‌ی این لایحه، آملی از علمایی بود که با این لایحه مخالفت کرد و به اتفاق هشت نفر از فقهای حوزه‌ی علمیه‌ی قم، اعلامیه‌ای در مخالفت با آن منتشر ساخت.
هنگامی که رژیم پهلوی، آیت‌الله سید مصطفی خمینی را در آبان 1343 به اتهام تحریک مردم و بازاریان علیه رژیم و شوراندن مردم به سبب بازداشت امام خمینی (ره) دستگیر کرد، آیت‌الله آملی نامه‌ای به آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی نوشت و از وی خواست که برای آزادی امام خمینی (ره) اقدام کند. پس از نشر مقاله‌ی توهین‌آمیز روزنامه‌ی اطلاعات در هفده دی 1356 نسبت به امام خمینی (ره)، طلاب معترض در خانه‌ی آیت‌الله آملی گرد آمدند و وی در آن تجمع، سخنان افشاگرانه‌ای علیه رژیم ایراد کرد. در بهمن 1356 همراه با آیت‌الله شیخ مرتضی حائری، با انتشار اعلامیه‌ای نسبت به مندرجات توهین‌آمیز روزنامه‌ی اطلاعات و اقدام رژیم در کشتار معترضان، ابراز انزجار کرد. پیش از انتشار اعلامیه، نامه‌ای به آیت‌الله سیداحمد خوانساری نوشت و از او خواست تا برای جلوگیری از تکرار چنین اهانت‌هایی اقدام کند. در پی سرکوب مبارزات مردم در آغاز انقلاب، وی با انتشار اعلامیه‌ای اعمال وحشیانه‌ی رژیم را در سرکوبی مردم به شدت محکوم کرد.
بعد از پیروز انقلاب اسلامی، همواره از انقلاب اسلامی حمایت کرد و به مناسبت‌های مختلف به صدور اعلامیه، حمایت خود را از نظام سیاسی اعلام می‌کرد. پس از رحلت امام خمینی (ره) و جانشینی آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، برای حمایت از رهبری و بیعت با ایشان رهسپار تهران شد. آیت‌الله میرزا هاشم آملی در روز جمعه، هفتم اسفند 1371 پس از طی یک دوره‌ی طولانی بیماری درگذشت و در جوار مرقد حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
از وی آثاری بر جای مانده است که از آن جمله می‌توان به بدایع الافکار فی الاصول، رساله‌ی عملیه‌ی فارسی و تقریر بر آثار عده‌ای از مراجع اشاره کرد.