درباره: سید علی اصغر احدی فرزند سیدکاظم شغل واعظ
تاریخ سند: 4 شهریور 1357
درباره: سید علی اصغر احدی فرزند سیدکاظم شغل واعظ
متن سند:
عطف به شماره: 390 /1 /56 ـ 4 /6 /2537 نامبرده بالا که مدتی است در قم سکونت و به تحصیلات علوم دینی اشتغال دارد، اخیرا به علت این که پدرش سیدکاظم احدی پیشنماز مسجد چهار برادران بیمار و بستری گردیده به رشت وارد و به جانشینی او در مسجد مزبور حاضر و ضمن اقامه جماعت به موعظه پرداخته است.یادشده که فاقد مجوز لازم برای منبر رفتن می باشد با گذاردن صندلی در داخل مسجد از چند شب قبل مبادرت به وعظ و سخنرانی نموده که موارد آن به شرح زیر اعلام می گردد.
ضمنا به موجب تحقیقات معموله گفته می شود وی در وقایع اخلالگرانه و آشوبگرانه قم دخالت و شرکت داشته که به همین جهت مدتی به شیراز تبعید گردیده است.
1) در ساعت 2300 مورخه 29 /5 /2537 ضمن بحث درباره مسایل دینی شدیدا به برنامه های دولت و همچنین مقام شامخ سلطنت حمله و عمل وی سبب گردیده که چند نفر از معتمدین و اعضای هیأت امنای مسجد به وی تذکر دهند.
2) در ساعت 2200 مورخه 30 /5 /2537 ضمن بحث در مورد مؤمن از نظر اسلام اظهار داشته مؤمن به کسی که فقط به عبادات و احکام اکتفا نماید گفته نمی شود، مؤمن باید هنگام احساس خطر نسبت به دین و مذهب احکام ویژه ای را اجرا کند.
زمانی که اهریمنان و دژخیمان و کفار قصد تجاوز به ناموس و اعتقادات مذهبی مؤمن دارند مؤمن باید از حریم مذهبی دفاع نماید و در زمینه دفاع از نظر اسلام گفته است دفاع و جهاد باید به دستور امام یا ولی او صورت گیرد و اضافه نمود مؤمنان نباید در برابر افراد بی ایمان ساکت باشند، زیرا ضرر بی ایمانی متوجه جامعه است.
مؤمنان باید در مقابل کسانی که زیر بار حق و دین خدا نمی روند جهاد و دفاع کنند.
قرآن می گوید با کسانی که رؤسا و پیشوای کفر هستند و ریاست ملتی را به عهده دارند و زیر بار اسلام و قرآن نمی روند مبارزه نمایند.
حرکت یکی از اصول اساسی هر انسانی می باشد و همگان باید حرکت داشته باشند و سکوت و رکود از نظر اسلام صحیح نمی باشد.
خداوند فرموده صمیمیت و دوستی و مساوات را رعایت کنید و فقط در مقابل خداوند باید خضوع و خشوع نمود و در مقابل افرادی که قبلاً گفته شد، ایستادگی کنید زیرا آنها می خواهند خون شما را بریزند و اگر هنگام مبارزه کشته شدید خوشا به سعادتتان و اگر هم زنده ماندید حاکم خواهید شد.
3) در ساعت 2200 مورخه 31 /5 /2537 ضمن بحث خود اظهار داشته که در جهاد مطلق احتیاج به ارزیابی قوای نظامی نیست، مسلمانان نباید بگویند ما ارتش نداریم بلکه باید برای مبارزه با دژخیمان و تبهکاران و بی ایمانان آماده باشند.
با ایمان و اراده و حرکت که سبب استقامت می شود می توان دشمنان را از پای در آورد.
در یکی از شبهای رمضان 315 نفر مسلمان که دامنشان را پر از سنگ کرده بودند بر ارتش یک هزار نفری ابوسفیان که مسلح بودند و تجربه جنگی داشتند پیروز شدند.
مسلمانان باید موقعی که در مقابل کفار مقدسات دینی و نوامیس خود را در خطر می بینند نباید احساس ترس کنند و بگویند قوای نظامی نداریم.
باید وحدت داشته و زیر پرچم اسلام قرار بگیرند.
وقتی که دشمنان مجتهدین و علما از پشت خنجر می زنند ما نباید فریب استعمار را بخوریم.
فرزندان امام حسین با چادر و پای برهنه علیه یزید قیام کردند.
4) در ساعت 2130 مورخه 2 /6 /2537 ضمن بحث درباره انواع حکومت و ایراد مطالب تحریک آمیز اظهار داشته ابراهیم خلیل با کهولت سن تحت فرمان پروردگار وقتی به بت خانه رسید گفت این مجسمه ها و تمثالها چیست که در محافل و در دکانها و اماکن عمومی گذارده اید و با تبری ابتدا بت بزرگ را خورد نمود چون مردم تصور نمی کردند که قابل تزلزل باشد.
یادشده با اظهار مطالب تحریک آمیز و انتقادی موجب تحریک احساسات مستمعین خود گردیده است.
به این ترتیب یادشده فردی است که در تمام ایام وعظ خود در مسجد چهاربرداران گفتارش در جهت تحریک مستمعین و قیام عملی در ایجاد بی نظمی ها و تظاهرات خیابانی منجر به وارد آوردن زیان و ضرر به امکنه دولتی و بخش خصوصی و مالاً کمک به عناصر ضد امنیتی و وابستگان به خمینی می باشد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ـ موحدی گیرنده: مدیریت کل اداره سوم (312) پیرو شماره 2089 /1 هـ 1 ـ 3 /6 /37 با ارسال یک حلقه نوار و متن سخنرانی شخص منظور جهت بهره برداری کمیته مشترک ضد خرابکاری (موضوع تلفنگرام شماره 2119 /1 ه 1 ـ 4 /6 /37) و فتوکپی نامه درخواستی شهربانی گیلان.
رهبر عملیات: دعائی ذلیخاپور 4 /6 /2537
توضیحات سند:
* مجله خواندنی ها در شماره امروز (4 /6 /57) خود طی مقاله ای تحت عنوان «به نام فضای باز سیاسی» به موضوع آزادی های داده شده پرداخت و با استهزای این سیاست، نوشت: «مدت کوتاهی است که مطبوعات کشور بحثی را مطرح می کنند تحت عنوان فضای بازسیاسی که به صورت کادو و در کاغذی خوش طرح و رنگ و عامه پسند تحویل ملت می دهند، لکن محتویات آن با گذشته چندان فرقی نکرده است، بلکه تا حدودی به آن رنگ و جلا داده اند شاید که مقبول نظر مردم افتد.اما مردم ایران کم و بیش با این نوع تأترها آشنایی دارند، گرچه ممکن است به ظاهر مدتی آن را به عنوان تفریح و سرگرمی دنبال کنند، ولی اندک اندک به ماهیت موضوع پی خواهند برد و خواهند فهمید که این همان خر ملا است که پالانش عوض شده است.
تاکنون افرادی که سابق بر این هم در مطبوعات کشور و البته در جبهه ای دیگر قلمفرسایی می کردند مقالات زیادی در همین زمینه به رشته تحریر در آورده اند، اما چیزی که خواست مردم باشد در آنها دیده نمی شود.
تنها نیش انتقادات اندکی تیزتر شده که گاهی بوی خصومت شخصی هم از آنها به مشام می خورد...
» (خواندنیها، ش 50، صص 17 ـ 16)