تاریخ سند: 18 فروردین 1353
موضوع: سخنرانى آیتاله مدنى
متن سند:
گزارش خبر
به: 312 تاریخ: 18 /1 /53 0118
از: 15ﻫ شماره: 87 /15 ه
موضوع: سخنرانى آیتاله مدنى
ساعت 1930 روز 9 /1 /53 آیتاله مدنى در مسجد شاه آباد خرم آباد به منبر رفته و ضمن سخنرانى اظهار داشت هر کس بخواهد بین ما و قرآن جدائى بیندازد نابود شود و ادامه داد که صوفىگرى در اسلام حرام1 است و مثالى از حضرت هادى آورد که روزى شخصى از حضرت پرسید که این دراویش که با کشکول و تبرزین دور هم جمعند صوفى یا عمرى هستند حضرت فرمودند همه آنها اهل جهنم مىباشند مدنى دنباله سخن خود بیان داشت مسلمان بایستى در همه جمع و تجمع باشد ولى دورو نباشد اگر ضعیفى را دید مثل شیر پارهاش نکند ولى اگر قدرتى دید دم نجنباند بعضى از مؤمنین همه این طورند فکر و اندیشه ندارند با قیافه مؤمن و ریش در جمعى منافق هستند اینطور مومن براى مردم و آب و خاکش ثمر ندارند و در خاتمه افزود که برنامههاى تلویزیونى اثر بد دارد و در خانوادههاى خود برنامههاى دیگرى بوجود بیاورید، این جلسه در ساعت 2100 خاتمه پذیرفت.
نظریه یکشنبه ـ مفاد گزارش خبرى فوق مورد تأیید مىباشد. دیلم
نظریه سه شنبه ـ نظریه یکشنبه صحیح است.
نظریه 15ﻫنظریه سه شنبه صحیح است. آقاى وثوقى بهرهبردارى شود. 21 /1 /53 312
توضیحات سند:
1. صوفیگرى در عصر پهلوى نوعى مقابله با اسلام بود سیاست رژیم در رشد و گسترش فرق صوفیه و تبلیغ درویشگرى ،راهى براى مبارزه با اصول و ارزشهاى قرآنى قلمداد میشد. علماء و شخصیتهاى اسلامى همواره با بدعتها و کجروىها مبارزه مىکردند. رجوع شود به: عرفان در اسلام ـ علامه محمد تقى جعفرى تبریزى/عرفان در اسلام/ علامه جوادى آملى
منبع:
کتاب
شهید آیتالله سید اسدالله مدنی به روایت اسناد ساواک صفحه 253
