گزارش
تاریخ سند: 28 دی 1344
گزارش
متن سند:
از : اداره کل سوم ـ 324 محترما به عرض می رساند هفته نامه بامشاد در دو شماره اخیر که در تاریخ 20 و 27 دیماه سال جاری و مجله فردوسی مورخه 28 /10 /44 منتشر گردیده اند مطالبی نقل از جراید خارجی پیرامون ربودن و کشتن بن برکا1 رئیس سابق مجلس مؤسسان و مجلس ملی و رهبر حزب استقلال مراکش که در حدود دو سال است به اتهام مخالفت با رژیم کشور از مراکش متواری و در فرانسه به عنوان پناهنده زندگی می کرد و در تاریخ 29 اکتبر 1964 در پاریس ربوده و به قتل رسیده است درج نموده اند.مندرجات مزبور در زمینه مبارزات و نحوه ربوده شدن وی و عواملی که در این کار دست داشته اند به رشته تحریر درآمده است.
نظریه : با توجه به خط مشی سیاست خارجی ایران نسبت به اعراب و روابط حسنه فیمابین دولت شاهنشاهی ایران با مراکش و همچنین شخص ربوده شده که از مخالفین دولت کنونی مراکش می باشد از این رو امکان دارد که ادامه مطالب مزبور در نشریات مورد بحث باعث گردد که جراید مراکش نیز درصدد پاسخگوئی برآیند.
علیهذا در صورت تصویب اجازه فرمایند تا نسبت به جلوگیری از ادامه این عمل اقدام گردد.
توضیحات سند:
1ـ مهدی بن بَرَکه به همراه محمدعلاّل فاسی، عبدالرحیم بوعبید، محمد بصری و ماجوب بن صدیق از رهبران استقلال مراکش جهت رهایی از تحت الحمایگی فرانسه بودند.افراد فوق جهت ادامه مبارزه رهایی بخش در سال 1943 حزب استقلال را تشکیل دادند و این حزب از طریق محمدبن یوسف (محمد پنجم) پادشاه مراکش حمایت می شد و نهایتا مبارزات حزب استقلال و مردم مراکش به ثمر نشست و این کشور در سال 1956 استقلال یافت، پس از استقلال، دغدغه اصلی ملک محمد پنجم عبارت از حفظ و تداوم تاج و تخت از یک سو و استقرار نهادهای حکومتی مدرن از سوی دیگر بود.
در این شرایط حزب استقلال به دلیل گرایش های متفاوت ضعیف شد.
در درون حزب جناح سنت گرا و میانه رو خواستار اصلاحات بود اما طرفدار دگرگونی ساختاری نبود و برعکس، جناح پیشرو در پی تغییرات بنیادی در کشور بود که آن نیز مستلزم دگرگونی در چهارچوب نهادها، اصلاح ساختار فئودالی نظام و برقراری رژیم سلطنتی مشروطه و مبتنی بر قانون اساسی بود.
در چنین وضعیتی در سال 1959 انشعابی در حزب استقلال ایجاد می شود و اتحاد ملی نیروهای خلقی از آن جدا می گردد.
عبداللّه ابراهیم، عبدالرحیم بوعبید، ماجوب بن صدیق مسئول اتحادیه کارگران مغرب، محمد بصری که طرفدار اعلام جمهوری است و مهدی بن برکه از اعضای این تشکیلات جدید بودند.
از همین زمان بین منشعبین و حاکمیت اختلاف ایجاد می شود و هر یک دنبال خارج کردن رقیب از صحنه حاکمیت و عملی نمودن شعارهایش برمی آید.
در همین بین محمد پنجم در سال 1961 می میرد ولی قبل از مرگش حکومت را که از اعضای اتحاد نیروهای خلقی نیز در آن عضویت داشتند منحل کرده و خود، ریاست شورای وزیران را برعهده می گیرد و نیابت ریاست شورا و وزارت دفاع را نیز به مولای حسن (ولیعهد) می سپرد و با روی کار آمدن ملک حسن دوم در سال 1961 وی جهت تثبیت حاکمیتش اقدام به حذف مخالفین از جمله نیروهای اتحاد ملی نیروهای خلقی می نماید و مهدی بن برکه نیز که در فرانسه توسط عوامل ناشناس ربوده می شود.
ملک حسن دوم به مدت 38 سال حکومت کرد.
مراکش، گردآوری و تنظیم، مرتضی مختاری امین، ص 24 الی 26، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.